ஆராய்ச்சியால் அவஸ்தை

by **சிவா** Tue Jun 01, 2010 4:08 pm

1882-ம் ஆண்டின் ஜுன் மாதத்தில் ஒருநாள். கனடாவைச் சேர்ந்த இளம் அறுவை சிகிச்சை நìபுணரான வில்லியம் பீமாண்டுக்கு ஓர் அவசர அழைப்பு வந்தது. தவறுதலாகத் துப்பாக்கி வெடித்ததில், அலெக்சிஸ் செயின்ட் மார்ட்டின் என்ற 18 வயது இளைஞர் காயமடைந்து, கவலைக் கிடமான நிலையில் இருப்பதாகத் தெரிவிக்கப்பட்டது. அங்கு விரைந்து சென்ற பீமாண்ட், குறிப்பிட்ட இளைஞரின் இடது மார்பு எலும்புக்குக் கீழே குண்டு துளைத்து ஒரு பெரிய ஓட்டையை ஏற்படுத்தியிருப்பதைக் கண்டார். ரத்தம் கொட்டிக் கொண்டிருந்தது. அந்த இளைஞனுக்குத் தொடர்ந்து 36 மணி நேரம் பொறுமையாகச் சிகிச்சை அளித்தார் பீமாண்ட்.

அந்த இளைஞன் பிழைத்துக் கொண்டான். காயம் ஆறிய போதும், அவனது வயிற்றில் ஒரு 6 செ.மீ. அளவுள்ள துளை நிரந்தரமாக அமைந்துவிட்டது. அதன் வழியாக, இளைஞனின் உள்வயிற்றுப் பகுதியை பீமாண்டால் காண முடிந்தது. குடல் மற்றும் செரிமான நடைமுறை விதத்தை அறிவதற்கு பீமாண்ட் இந்த வாய்ப்பைப் பயன்படுத்திக் கொண்டார்.

அதுவரை, குடலில் சக்தி வாய்ந்த செரிமான அமிலம் சுரக்கிறது என்று விஞ்ஞானிகள் கருதியபோதும் அதை உறுதிப்படுத்த முடியாமல் இருந்தது. அதை இப்போது பீமாண்டால் உறுதிப்படுத்த முடிந்தது. தொடர்ந்து எட்டு ஆண்டுகளுக்கு இளைஞர் அலெக்சிஸின் உள்வயிற்றுப் பகுதியை ஆராய்ந்தார் பீமாண்ட். அதை, அலெக்சிஸ் பெரும் தொந்தரவாகக் கருதினார். ஒருமுறை அவர் தப்பி ஓடவும் செய்தார். ஆனால் பீமாண்ட் பொறுமையாக அலெக்சியைத் தேடிக் கண்டுபிடித்தார்.

வயிற்றில் இருந்த துவாரத்தால் இவ்வாறு அலெக்சிஸுக்குத் தொந்தரவு ஏற்பட்டபோதும், அதனால் அவரது வாழ்க்கை பாதிக்கப்படவில்லை. அவர் அந்தத் துளையை சாதாரண மாக `பேண்டேஜால்' மூடிக் கொண்டு தொடர்ந்து வேலைக் குச் சென்றார். அதில், மரம் வெட்டுவது போன்ற கடினமான வேலைகளும் அடக்கம். இயல்பான, ஆரோக்கியமான வாழ்க்கை வாழ்ந்த அலெக்சிஸ் செயின்ட் மார்ட்டின், தனது 76 வயதில்தான் இறந்தார். ஆனால் ஆராய்ச்சி என்ற பெயரில் அவரைத் தொடர்ந்து துன்புறுத்தி வந்த வில்லியம் பீமாண்ட், அதற்கு 27 ஆண்டுகள் முன்னதாகவே இறந்துவிட்டது குறிப்பிடத்தக்கது.