இப்படி கூட உயிர் போகுமா

by balakarthik Sat May 29, 2010 6:50 pm

அப்பா நாளைக்கு ரெக்கார்ட் நோட் வாங்கனும்ப்பா என்ற மகனை வருத்தத்தோடு பார்த்தான் மணி. அடுத்த வேளை உணவுக்கே வழி தெரியாத அவனுக்கு மகனிடம் என்ன பதில் சொல்வதென்று தெரியவில்லை.

சரிடா.. அப்பா நைட் காசு தர்றேன் என்ற மணியை கவலையோடு பார்த்தாள் மணியின் மனைவி. எப்படிங்க என்ற அர்த்தத்தோடு அவள் பார்த்தது மணிக்கு புரிந்தது.

வீட்டில் மூலையில் இருந்த அந்த நாற்காலியை மணி பார்த்ததும் கண்கலங்கினாள். தேக்கு மரத்திலான அந்த நாற்காலி மணி தன் அப்பாவின் நினைவாக வைத்திருந்தான். அதனருகே மணி சென்றதும் கையில் சுத்தியுடன் வந்தாள்.

ஏங்க.. முழுசா விக்கனுமா? இத பிரிச்சு ஒரு கட்டைய மட்டுமாவது வச்சுக்கலாமா? என்றாள். பதிலேதும் பேசாமல் சுத்தியை வாங்கியவன் மெல்லத் தட்டினான். பின் கண்ணுக்குத் தெரிந்த ஒரு ஆணியைப் புடுங்கி தூக்கி எறிந்தான். எவ்வளவோ தேற்றியும் முடியாமல் அவளும் அழத் தொடங்கினாள்.

வெளியே சென்று வந்த மணியின் மகனின் காலில் அந்த துருப்பிடித்த ஆணி குத்தியது. வீட்டு நிலவரம் தெரிந்த அவன் அதை மறைத்துவிட்டான். மெல்ல அது சீழ் பிடித்து ஒரு நாள் அது அவன் காலையே பறிக்கப் போகிறது என்பதை அவனறியவில்லை.

மணிக்குத் தெரிந்தவுடன் தன்னால் முடிந்த அளவுக்கு கடன் வாங்கி மகனைக் காப்பாற்ற முயன்றான். முடியாமல் அவன் கால் போனது. தன் இயலாமையை எண்ணி தற்கொலை செய்து கொண்டான் மணி. அவனின் மனைவியும் அவனிடமே சென்றுவிட்டாள்.

தனியே ஒற்றைக் காலுடன் போராட முடியாமல் அவனும் தற்கொலை செய்ய எண்ணி கடிதம் எழுதினான். ஒரே வரியில் முடித்து விட்டான் கடிதத்தை.

*

*

*

*

*

*

*

ங்கொய்யால.. இதுக்குத்தான் சொல்றோம் .. ஆணிய புடுங்க‌ வேண்டாம்..