இரும்புத்துண்டு

"குருவின் துணையின்றி , அவருடைய வழிகாட்டலின்றி எதையும் செய்ய இயலாதா?" என்று ஒரு பக்தன் குரு மகான் ஒருவரிடம் சந்தேகம் கேட்டான்.

அவனை ஆழமாகப் பார்த்த குரு, "உனக்கு பதிலை ஒரு உதாரணம் மூலமாகச் சொல்வது சரியாக இருக்கும்" என்றார். ஒரு வாளியில் நீர் கொண்டு வரச் சொன்னார். ஒரு இரும்புத் துண்டை எடுத்து அந்த நீரில் இட்டார். உடனேயே, அந்த இரும்புத் துண்டு நீரில் மூழ்கியது. பிறகு ஒரு சிறு மரப்பலகையை எடுத்து, அதன் மீது அந்த இறும்புத் துண்டை வைத்தார். இப்போது அந்த மரப்பலகையை மறுபடியும் நீரில் வைத்தார். அந்த மரப்பலகை இரும்புத் துண்டைத் தாங்கியபடி மிதந்தது; மூழ்கவில்லை.

அதிசயமாக குருவையே பார்த்துக் கொண்டிருந்த பக்தனிடமே விளக்கினார்." இந்த வாளித் தண்ணீர் இருக்கிறதே, இதுதான் பிறவிப் பெருங்கடல். நீதான் இரும்புத் துண்டு. நீ தானாக இந்தப் பெருங்கடலைக் கடக்க முயற்சித்தாயானால் உன்னுள் இருக்கும் பாவ எடையால் நீருக்குள் மூழ்கி விடுவாய். ஒரு குருவின் துணையும் அவருடைய வழிகாட்டலும் இந்த மரக்கட்டையைப் போன்றது. இதன் ஆதாரத்தில் நீ சுலபமாக மிதந்து செல்லலாம். பிறவிப் பெருங்கடலைக் கடக்கலாம் ". பக்தனும் புரிந்து கொண்டு குருவைச் சரணடைந்து சீடனானான்.

மேலும், நான்முகனாரும் கடவுள் வாழ்த்தில், " பிறவிப் பெருங்கடல் நீந்துவர் நீந்தார் இறைவன் அடிசேரா தார்", என்று பகர்ந்துள்ளார். ஆம், அவரும், இறைவனுடைய திருவடிகளைப் போற்றி நிற்பவனே இந்த பிறவியாகியப் பெருங்கடலைக் கடந்து இறைவனை அடைய முடியும் என்கிறார். ஆனால், இறைவனை அடைய நமக்கு வழிகாட்டியாய் அமைபவர் குரு ஆவார்.

உண்மை.
அருமையான பதிவு நண்பா!