ஒப்பாரி மாரியம்மா!

குடும்பமே ஒதுக்கினாலும் கலையை விடாத பெண்மணி பற்றிய ஆவணம் இது.


திருவண்ணாமலை மாவட்ட கலை இலக்கிய பெருமன்றம் லெட்சுமியம்மா என்ற தலைப்பில் ஒரு ஆவணப்பத்தை தயாரித்திருந்திருந்தது. கோவி.செல்வராஜ் இயக்கிய இந்த ஆவணப்படத்தின் திரையிடல் மாற்றுதிரை என்கிற பெயரில் திருவண்ணாமலை காந்திசிலை முன் எளிமையான விழாவாக நடத்தி வெளியிட்டார்கள் கலை இலக்கிய பெருமன்றத்தினரும் தோழர்களும்.

யார் இந்த லட்சுமியம்மா எதற்க்காக இவரைப்பற்றி ஆவணப்படம் என சாலையில் போய்க் கொண்டிருந்த பொதுமக்களையும் நின்று பார்த்தவர்கள் அவரைப்பற்றி அங்கிருந்தவர்களிடம் கேட்டு அறிந்தவர்கள் அதிசயத்துப்போனார்கள்.

திருவண்ணாமலை மாவட்டம் போளுர் அருகேவுள்ள மூலக்காட்டில் பிறந்த லட்சமியம்மாவை தன் தாய்மாமனான ராமன்க்கு திருமணம் செய்து வைத்தார்கள். ஆறு பிள்ளைகள் பெற்ற லட்சுமியம்மாவுக்கும் அவரது கணவருக்கும் அடிக்கடி தகராறு வர ஆரம்பித்தது. விவசாய கூலி வேலை பார்த்த லட்சமி கணவனின் தொழிலான சாராயம் காய்ச்சும் தொழிலையும் செய்து வந்தார்.

காவல்துறையின் அதிகப்படியான தொந்தரவால் சாராய தொழிலை விட்டு நிரந்தரமாக கூலி வேலைக்கு போக ஆரம்பித்தவரை கணவன் கொடுமையால் பெற்ற பிள்ளைகளை கணவன் புடுங்கிக் கொண்டு துரத்த பிள்ளைகளை விட்டு தயர் வீடு வந்து தனிமரமாக நின்றார். வாழ்வுக்கு வழி வேண்டுமே மாட்டு இறைச்சியை வாங்கி கூடையில் சுமந்துக்கொண்டு கிராமம் கிராமமாக போய் விற்று உயிர் வாழந்தார்.

அப்போது தன்னுடன் காய்கறி வியாபாரம் செய்து வந்த சு.வாளாவெட்டியை சேர்ந்த தோழி இறந்து விட்ட தகவல் தெரிந்து தோழியின் இறப்புக்கு ஓடியவர் கணவன், பிள்ளையை பிரிந்து வந்த தனக்கு எந்தளவுக்கு உதவியாக, ஆறுதலாக இருந்தால் என்பதை தான் பிறந்து, வளர்ந்தது, கணவன் கொடுமை, பிள்ளைகளின் பரிவு போன்ற தன் தன் சொந்த துக்கத்தையும், தோழியின் பிரிவு துக்கத்தையும் கலந்து தோழியின் இறந்த உடல் முன் உட்கார்ந்து ஒப்பரி வைத்து பாடிக்கொண்டே அழுதார்.

மாறும் உலகத்தில் தாய்-தந்தை, தாத்தா-பாட்டி இறப்புக்கு அழுவ கூச்சப்பட்டுக்கொண்டும், அழுதால் மரியாதை குறைவு என எண்ணிக்கொண்டு வாழும் இந்த தற்கால நகர வாழ்க்கையின் அவசர சமுதயாத்தில் இவரின் அழுகையை பார்த்து இதையே அழுவ பணம் தந்து தொழிலாக செய்ய வைத்து விட்டார்கள் மரக்கட்டைகளாகிவிட்ட மனிதர்கள்.

அன்று முதல் லட்சுமியம்மாவின் தொழில் இறப்பு வீடுகளில் ஒப்பாரி வைப்பதாக மாறிப்போனது. பறையடிப்பவர்களுடன் சாவு வீட்டுக்கு சென்று பிணத்தின் முன் தன் ரத்த உறவு இறந்தது போல் அழுது ஒப்பாரி வைப்பார்.

இதற்கு சிலர் பணம் தருவார்கள் அதை வைத்து தன்னை காப்பாற்றிக்கொள்ளும் லட்சுமியம்மாவை அவரது பிள்ளைகளும், கணவரும் இது ஈன தொழில் இதை போய் செய்கிறாயே என பேச்சு வார்த்தை கூட இல்லாமல் சுத்தமாக நிறுத்திவிட்டார்கள். தன் குடும்பத்தை பிரிந்து கடந்த 20 ஆண்டுகளாக தனியாக வாழ்கிறார் 54 வயது லட்சுமியம்மா.


இந்த வாழ்க்கையை அவரை வைத்தே ஒளி-ஒலி பதிவாக்கி ஆவணப்படமாக மக்கள் முன் கொண்டு வந்துள்ளார் தமிழ்நாடு கலை இலக்கிய பெருமன்றத்தின் மாவட்ட செயலாளரான கோவி.செல்வராஜ்யும் அவரது குழுவும்.


இந்த ஆவணப்படத்தை சி.பி.ஐயின் மாநில நிர்வாக குழு உறுப்பினர் மு.வீரபாண்டியன் வெளியிட பேராசிரியர் அ.பெரியார் பெற்றுக்கொண்டார். மத்திய மாநில அரசுகளின் விருது பெற்றவர்களுக்கு கூட கிடைக்காத பெருமை லட்சுமியம்மாவுக்கு கிடைத்துள்ளது என பலரும் பாராட்டினார்கள்.

நன்றி: நக்கீரன்

இதுபோல் இன்னும் நிறைய கலைஞ்சர்கள் உள்ளனர் அவர்களும் வெற்றிபெற வாழ்த்துக்கள்