அங்காடித் தெரு - திரை விமர்சனம்

தமிழ் சினிமா இதுவரை பயணிக்காத அங்காடித் தெருவின் கதையிது. வேகமாக பொருட்களை வாங்கிக் கொண்டு கிளம்பும்போது, அதை விற்பவரை ஒரு பொருளாகக் கூட பார்க்கத் தவறி இருப்போம். அவர்களின் வலி மிகுந்த வாழ்க்கையை யதார்த்தமாகச் சொல்கிறது படம். சென்னையில் புதிதாக திறக்கும் துணி, பாத்திர மெகா கடைக்கு தென்மாவட்ட இளம் வாலிபர்கள், மற்றும் பெண்களை வேலைக்கு எடுக்கிறார்கள். அந்த வாலிபர்களில் ஹீரோ மகேஷும் ஒருவர். அந்த கடையில் வேலை பார்க்கும் அஞ்சலியுடன் மோதலில் ஆரம்பிக்கிறது அவரது சந்திப்பு.

இருவருக்கும¢ வாழ்க்கை தந்த வலி, மோதலை மறக்கச் செய்து, நட்பு வட்டத்துக்குள் நுழைய வைக்கிறது. அது காதலாகிறது. இதற்கிடையே அந்த கடையிலேயே பூத்துக் குலுங்கிக் கொண்டிருக்கும் ஒரு காதல் நசுக்கப்படுகிறது. மகேஷ்&அஞ்சலி மிரண்டு போகிறார்கள். இவர்களின் காதல், கடை உரிமையாளருக்கு தெரிய வரும்போது, திருட்டு பட¢டம் கட்டி மகேஷை போலீசில் ஒப்படைக்கிறார்கள். அதன் பின் நெஞ்சை உலுக்கும் இறுதி கட்டத்தை அடைகிறது படம்.

இப்படியொரு கதைக் களத்தை யோசித்த இயக்குனர் வசந்தபாலனை எவ்வளவுப் பாராட்டினாலும் தகும். அதை திரையில் நேர்மையாகக் காட்டியதற்காக அவரை கொண்டாடலாம். இளமையில் வறுமையை சந்திக்கும் கிராமத்து கூட்டம் சென்னைக்கு வேலைக்கு வருவது, அங்கு சிறையாகிப்போகிற அவர்களின் வாழ்க்கை, தாமதமாக வந்தால் ஒவ்வொரு நிமிடத்துக்கு சம்பளத்தில் ஒரு ரூபாய் இழப்போம் என்ற பயம், மாட்டு கொட்டகை போன்ற மெஸ், குருவி கூடு போன்ற இருப்பிடம், குடோனிலிருந்து ஏசி ஹாலுக்கு மாறுதலாகும்போது அவர்களின் சந்தோஷம், சிறு தவறுக்கு அந்த இருட்டறையில் படும் அவஸ்தை என அவர்களின் சோக வாழ்க்கையை காட்சிகளாக்கி இருக்கிறார் இயக்குனர்.

மகேஷ், அஞ்சலியின் கிராமத்து முன்னாள் காதலும் அது முறியும் விதமும் புது கோணம். காதலன் அவமானப்படுத்தியதால் அஞ்சலியின் தோழி தற்கொலை செய்வது அதிர்ச்சியான நிஜம். வயதுக்கு வந்த அஞ்சலியின் தங்கையை நாய்களுக்கான அறையில் வீட்டுக்காரர்கள் அடைத்து வைப்பது, சமூக கொடுமை. பழைய டீஷர்ட், சட்டைகளை துவைத்து புதிதாக்கி பிளாட்பாரத்தில் விற்பது நகரத்து யதார்த்தம்.

‘பிளஸ் டூல ஆயிரம் மார்க்குக்கு மேல வாங்கினேன். இன்ஜினீயரிங் படிக்க இருந்தேன். அப்பா இறந்ததாலதான் இங்கே வர வேண்டியதாப் போச்சு. களைப்பா இருந்ததால படிகட்டுல உட்கார்ந்து தண்ணி குடிச்சது தப்பா’ என கண்ணீரும் கோபமுமாய் கேட்கும் மகேஷ், புதுமுகமாகத் தெரியவில்லை. அஞ்சலிக்குள் இருக்கும் நடிகையை வெளிக் கொண்டு வந்திருக்கிறாள் சேர்மக்கனி. பூதக்கண்ணுடன் உளவு பார்க்கும் சூப்பர்வைசர் இயக்குனர் ஏ.வெங்கடேஷ், கோபமூட்டுகிறார். நண்பனாய் வரும் பிளாக் பாண்டி, சிரிக்க வைக்கிறார்.

ஒரேடியாக வேலையாட்களை கொத்தடிமைகளாய் காட்டுவது நெருடல். அதிக பாடல்கள், திணிப்பு. கிளைமாக்சில் அஞ்சலியின் முடிவு கதையுடன் ஒட்டவில்லை. மகேஷ்&அஞ்சலி ஆடிப்பாடும் காட்சி வீடியோவில் பதிவாவது பதற்றத்தை ஏற்படுத்தவில்லை. இப்படி சில குறைகள், ஆங்காங்கே இருந்தாலும் அதெல்லாமே திருஷ்டிப் பொட்டுதான்.

விஜய் ஆண்டனி, பிரகாஷ் குமாரின் இசையில் ‘அவள் அப்படி ஒன்றும் அழகில்லை’, ‘உன் பேரை சொல்லும் போதே’ பாடல்கள் இதம். ஆண்டனியின் பின்னணி இசை ஓகே வகை. ரிச்சர்ட் நாதனின் கேமரா, காட்சிகளோடு பயணிக்கிறது. ஜெயமோகனின் வசனம் படத்துக்குப் பலம்.‘வெயிலு’க்கு பின் வசந்தபாலன் மீண்டும் கொண்டாடப்பட வேண்டிய படைப்பை தந்திருக்கிறார்.

மொத்தத்தில் 'அங்காடித் தெரு' - 'கூட்டம் கூடும்'!