தெய்வத் திருவாக்கு

by சரண்யா Wed Apr 14, 2010 6:06 pm

First topic message reminder :

ஏப்ரல் 14
தவறு செய்யாத மனிதனில்லை.ஆனால் மீண்டும் மீண்டும் தவறு
செய்யாதிருக்க வேண்டும்.

by **Aathira** Mon May 10, 2010 10:25 am

சரண்யா wrote:மே 10
வேலைப்பாடமைந்த பெரிய தேரையும்,'முட்டுக்கட்டை' தவறான வழியில் செல்லாமல் தடுத்து நிறுத்துகிறது.உயர்ந்த கல்வியாளர் தவறான வழியில் சென்றால்,சாதரணமானவன்கூட திருத்தக் கூடும்.

உண்மை சரண்யா...கல்வியாளர்க்ள்தான் இன்று இவ்வழியில்.. சாதாரணமானவன் திருத்தினால்தான்.. தெய்வத் திருவாக்கு - Page 6 678642

by kalaimoon70 Mon May 10, 2010 11:49 am

கலை wrote:
சரண்யா wrote:ஏப்ரல் 14
தவறு செய்யாத மனிதனில்லை.ஆனால் மீண்டும் மீண்டும் தவறு
செய்யாதிருக்க வேண்டும்.

உண்மை.... உணர்ந்தால் உயர்வே ...!

by சரண்யா Sat May 15, 2010 7:01 am

நன்றி ஆதிரா,மஞ்சு அக்கா மற்றும் கலைமூண் அவர்களே...

by சரண்யா Sat May 15, 2010 7:01 am

மே 11
மரத்திற்கு நாம் தந்தது ஒரு விதை;
மரம் நமக்குப் பல விதைகளோடு
கூடிய பழங்களைத் தருகிறது.
நன்றியறிவை மனிதன் மரத்திடமிருந்து
கற்க வேண்டும்.

by சரண்யா Sat May 15, 2010 7:03 am

மே 12
குழந்தைக்குத் தந்தையாரைக் காட்டுவது அன்னை!
நமக்கு இறைவனைக் காட்டுவது வேதம்!

by சரண்யா Sat May 15, 2010 7:06 am

மே 13
பல நூல்களைக் கற்றும் பண்பில்லாதிருப்பவனை விட,
கல்வியறிவில்லாது ஒழுக்கத்தோடிருப்பவன் உயர்ந்தவன்.

by சரண்யா Sat May 15, 2010 7:12 am

மே 14
குளம் நிரம்ப நீர் இருந்தாலும் நமது குடத்தின்
அளவு தான் நாம் கொள்ள முடியும்;
நமது எண்ணத்தின் பிரதிபலிப்பு தான் பலன்.

by சரண்யா Sat May 15, 2010 7:14 am

மே 15
பலாப்பழமிருக்க,பலாக்காயை ருசிப்போமா?
இனிமையான சொற்களிருக்கக் கடுமையான‌
சொற்களைப் பிரயோகிக்கலாமா?

by **சிவா** Sat May 15, 2010 7:48 am

சரண்யா wrote:மே 15
பலாப்பழமிருக்க,பலாக்காயை ருசிப்போமா?
இனிமையான சொற்களிருக்கக் கடுமையான‌
சொற்களைப் பிரயோகிக்கலாமா?

by srinihasan Sat May 15, 2010 10:07 am

சரண்யா wrote:மே 15
பலாப்பழமிருக்க,பலாக்காயை ருசிப்போமா?
இனிமையான சொற்களிருக்கக் கடுமையான‌
சொற்களைப் பிரயோகிக்கலாமா?

இனிய உளவாக இன்னாத கூறல்
கனியிருப்பக் காய்கவ்ர்ந் தற்று.

வள்ளுவனின் வாக்கை போல் அருமையான இன்றைய வாக்கு... மிக்க நன்றி... தெய்வத் திருவாக்கு - Page 6 678642

நமக்கென வரும் பொழுது, நல்ல பழுத்த கனிகனிகளைத் தேடி உண்ண நினைக்கிறோம்.
காயின் கசப்பு ருசி அறிந்து ஒதுக்குகிறோம்.
அதேபோல் பேச்சிலும், அடுத்தவரிடமிருந்து இனிமையை எதிர்பார்க்கிறோம்.
நமக்காக நாம் இத்தனை எதிர்பார்க்கும் பொழுது, நாம் அடுத்தவரோடு உரையாடும் பொழுது மட்டும், இனிமையான சொற்கள் பல இருந்தும் கடுமையான கசப்பான வார்த்தைகளைச் சிதறவிடுகிறோமே ஏன்.?

சிந்திப்போம் செயல்படுத்துவோம்...