என்னை புரிந்துகொள்ளாவிடில்

by prabumurugan Wed Mar 10, 2010 3:49 pm

மனிதா

உன்னை மகிழ்விக்கவே இவ்வுலகம்
படைக்கப்பட்டிருக்கின்றது அதை
அழிக்க துணிந்துவிட்டாய்

காடுகளை அழித்துவிட்டாய்
மழை பெய்யவில்லை என்கின்றாய்
பருவமழை பொய்த்துவிட்டதேன்கின்றாய்

என்னால் படைக்கப்பட்ட அனைத்து
உயிரினங்களும் உன்னால் அளிக்கப்படுகின்றது
அதன் சந்ததியை
காட்சிப்போருலாக்கிவிடுகின்றாய்

உன்னால் படைக்கப்பட்ட
அனைத்து செயற்கை முறைகளையும்
உண்டு மகிழவே நான் வாய் திறக்கின்றேன்

கடவுள் இருக்கின்றாரா இல்லையா
இந்த கேள்விகளை கேட்பதனாலையே
பலர் கடவுள் இல்லை என்பதை நினைக்க துணிகின்றனர்

நீர் நிலம் காற்று ஆகாயம் நெருப்பு
இவைகள் தான் கடவுளின் நிலைகள்
இவை இன்றி உன்னால் ஒன்றும் செய்ய இயலாது

மனிதனை மீறிய சக்தி இருக்குது
என்பதை மறக்க துனிகிறாய்
அதனாலையே அடிகடி என் வாய்களுக்குள்
அகப்படுகின்றாய்

கவிதை வளரும்

பிரபுமுருகன்..........................