பட்டினத்தார் நிலையாமை

சரவிபி ரோசிசந்திரா · 02/06/2022

கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில்
அதிகாலைக் காலனவன் வீட்டுக்குள் வந்திருக்க...
அஸ்திவாரம் ஆடியது
ஆசைப்பட்டுச் சேர்த்து வைத்த
ஆஸ்தி எல்லாம் கைமாறியது
இன்முக சிரிப்பு மறைந்தது
ஈ, எறும்பு என்னுடலில் ஊர்ந்து செல்கிறது
உரிமையின்றி உள்ளம் ஓரமாய் நிற்கிறது
ஊர்வலமாய் நான் செல்ல ஒய்யாரமாய் அமரர் ஊர்தி
வாசல் அருகே வருகிறது
என்னை எழுப்பிக் குளிப்பாட்ட உறவுகள் சூழ்கிறது
ஏந்தியப் பிள்ளை தான் எனக்கு எண்ணெய்
வைக்க நிற்கிறது
ஐயோ! என் மனம்
ஓலமிட்டு அழுகிறது
ஒவ்வொருவராய் முகம் பார்க்க வாருங்கள் என்று கூக்குரல் கேட்கிறது
ஓங்கி முயற்சி செய்தும் எழ முடியாமல் என்னுடல் கிடக்கிறது
ஔதசியம் எனக்கு ஊற்ற உறவுகளின் அறைக்கூவல் கேட்கிறது
ஐயகோ! என்று நெஞ்சம் பதைக்கிறது
கண் விழித்து நான் பார்த்தேன் தீக்கனா என்பதை தான் உணர்ந்தேன்
பெற்றோர், உற்றோர் நிலையல்ல
பேரும், புகழும் நிலையல்ல இளமையும் செல்வமும் நிலையல்ல
ஆஸ்தியும், ஆயுளும் நிலையல்ல
வாழ்க்கையில் எதுவுமே நிலையல்ல...
என்பதை நித்திரையில் தெளிந்தெழுந்தேன்
"யான் பெற்ற இன்பம் பெறுக இவ்வையகம்" என்பதற்கு வார்த்தைகளாய் வடிவமைத்தேன்.