கருணை உள்ளம் கடவுள் இல்லம்’

எலும்பும், நரம்பும், ரத்தமும், சதையும் இணைந்திருக்கும் இந்த
மானிட உடம்பிற்குள்ளேதான் இதயமும் இருக்கிறது. ஆனால்,
அந்த இதயம் இரக்கம், கருணை, அன்பு, பரிவு இவற்றின்
சங்கமாக விளங்க வேண்டும் என்கின்றன நம் சாத்திரங்கள்.

ஆனால், அந்த இதயம் பலருக்குக் கல்லாக அல்லவா காணப்
படுகிறது? ‘நெஞ்சகனகல் நெகிழ்ந்து உருக’ என்று கந்தர்
அனுபூதியைத் தொடங்குகின்றார் அருணகிரிநாதர்.

‘கல்லேனும் ஐய ஒரு காலத்தில் உருகும் என் கல் நெஞ்சம்
உருகவிலையே’ என்கிறார் தாயுமானவர். கருணை சுரக்கும்
உள்ளமே கடவுள் வாழும் இல்லம். இரக்கம், அன்பு, பரிவு, நேயம்,
உருக்கம், கண்ணோட்டம் என்று பல பெயர்களில் பேசப்படும்
கருணை உள்ளத்தில் பொங்கித் ததும்பி கண்களின் வழியே
வழிவதை அருளாளர்களின் திருவுருவத் தோற்றத்திலேயே
நாம் அறிந்து கொள்ளலாம்.
-

-
பிற உயிர்களின் துன்பம் கண்டு இரங்காதவர்களுக்கு முகத்தில்
உள்ளது கண்களே அல்ல, ‘புண்கள்’ என்று பேசுகிறார்
திருவள்ளுவர்.

‘கண்ணிற்கு அணிகலம் கண்ணோட்டம். அஃது இன்றேல் புண்
என்று உணரப்படும்’.
கல் விக்ரகத்திற்கு தன் கண்ணையே கொடுத்த கண்ணப்பர்
கருணையின் வடிவமாகப் போற்றப்படுவதை நம் பக்தி
இலக்கியங்கள் பறைசாற்றுகின்றன.

ஆனால், இப்போதோ காசு தந்தால் மனிதர்களையே வெட்டிச்
சாய்க்கும் கல் நெஞ்சக் கூலிப்படையினர் என்றே ஒரு கூட்டம்
உருவாகிவிட்டது. இரக்கமே இல்லாத அரக்கர் பலர் மனித
வடிவில் உலவுவதால்தான் ‘மக்களே போல்வர் கயவர்’
என்கின்றார் திருவள்ளுவர்.
-

-
‘உயிர்கள் இடத்து அன்பு வேண்டும்’ என்று பாடிய மகாகவி
பாரதியார் உயிரினங்களின் மீது வைக்கும் கருணையையும்
கடந்து போய் உயிரற்ற ஜடப் பொருட்களையும் ‘‘நம் கூட்டம்’’
என்றே பாடிப் போற்றுகின்றார்.

‘காக்கை குருவி எங்கள் ஜாதி! - நீள் கடலும் மலையும் எங்கள்
கூட்டம்’! ‘அருட்பெருஞ்ஜோதி தனிப் பெருங்கருணை’ என்ற
பக்தி முழக்கத்தை பார் அறியச் செய்தார் ராமலிங்க அடிகள
-
திருப்புகழ்த் திலகம் மதிவண்ணனின் ’கருணை உள்ளம் கடவுள் இல்லம்’
கட்டுரையிலிருந்து (தினகரன்-ஆன்மீகம்)
படம்: இணையம்