என்ன சொல்லி தேற்றுவார்கள்.?

அத்தைக்கு குழந்தைகள்
இல்லைதான்..
அம்மா இல்லாத பெண் குழந்தையை
எடுத்து வளர்த்திருந்தாள் அத்தை
ராணி மாதிரி..

ஊரில் உள்ள குழந்தைகள் எல்லாமும்
விளையாடும் பூங்கா
அத்தை வீடுதான்..!

மாமாவும் அத்தையும்
குழந்தைகளாகத்தான் கிடப்பார்கள்..
குழந்தைகளோடு குழந்தையாக
தமக்கு குழந்தை பேறு
இல்லாததை மறந்தே..!

எனக்கு பிள்ளை உண்டான போது
அத்தை கூறினாள்

"சாந்தி ...எந்த ஆஸ்பத்திரிக்கும் போய்டாதே
ஏழாம் மாசம் ஆந்திரா ஆஸ்பத்திரியில
அட்டைப் போட்டுக்க
ஆபரேஷன் இல்லாம
புள்ளைய பெத்துப்பே..
நா கவனிச்சுக்கறேன்.."

சுகபிரசவந்தான்
அத்தை சொன்ன மாதிரியே..!
மருத்துவமனை செல்வதற்கு
முன்புவரையிலும்
வீட்டு வேலைகளை ஒன்றுவிடாமல்
செய்த பலனோடு
மனித நேயம் மிக்க மருத்துவர்களால்
ரணமற்ற பிள்ளைப்பேறு..!

காப்பி, இடியாப்பதுடன்
அதி காலையிலும்
மார்கண்டம் சூப்பும்
முட்டையும் சாப்பாடும் என
மதியமும்
அத்தை சமைத்துக் கொடுக்க
மருத்துவமனைக்கு
ஓட்டமும் நடையுமாக
மாமாதான் கொண்டுவந்து தருவார்

உண்ண எது கொடுத்தாலும்
அதில் அத்தை மாமாவின்
பாசம் நிறைந்து
ருசியைக் கூட்டிக்கொண்டிருக்கும்..

என் இரண்டு பிள்ளைப்பேறும்
இப்படித்தான்
அத்தை மாமன் உபசரிப்பினில்
நான் சுகவாசியாய்..
உற்சாகம் கரைபுரண்டோட..

நினைத்து... நினைத்து
பெருக்கெடுக்கிறது
விழிகளில் கண்ணீர்..!

பறையடித்து
சங்கு ஊதி
திருவாசகம் ஓதி
வாய்க்கரிசி இட்டு
எண்ணெய் சீயக்காய் இட்டு
குடம் குடமாய் நீரை ஊறறி
புத்தாடை அணிவித்து
நெய்ப்பந்தம் பிடித்து
மலர்ப்பல்லக்கில் ஏற்றி
கதறியழுது,
கோவிந்தம் உரைத்து
வாரிகொடுத்து
மாமனை வழியனுப்பிய
பிற்பாடு
ஆணி அடிக்கப்பட்ட நினைவுகள்
கிளர்ந்து கொள்ள
வலிகளின் உச்சத்தில்
தளர்ந்துதான் போகிறேன்..!

மாமாவை
குழந்தைகள் இனி
தேடலாம்..
தாத்தா எங்கே என்று
வினவலாம்..
இப்போதைக்கு
சொல்லி வைப்போம்
அவர் கடவுளிடம்
சென்றிருக்கிறார் என்று..!

எனக்கும் அத்தைக்கும்
யார் என்ன பொய் சொல்லி
தேற்றிவிட இயலும்..?
---------------------
-
சொ.சாந்தி
நன்றி-முகநூல்