அரவணைப்பு

அரவணைப்பு.

அந்த அரவணைப்பை எப்படி மறபேன் நான்.

சதை கிளிந்து வெளியில் வந்த என்னை மார்போடு அணைத்த உம்மா.- உன் அரவணைப்பை எப்படி மறவேன் நான்.

ஒவ்வொரு முறையும் என் அழுகை நிறித்த ஆயிரம் சமாதானத்தின் பின்னர் நீ உன் மார்போடு அணைத்த அரவணைப்பை எப்படி மறவேன்.- உம்மா நான் எப்படி மறப்பேன்.

யாரும் என் அழுகையின் எதார்த்தத்தை அறியாத போதும் ஒற்றை சத்தத்தில் பசியன அறிந்து தான் மார்போடு அணைத்து உதிரத்தை உணவாக ஊட்டிதை எப்படி மறபேன் நான். - உம்மா நான் எப்படி மறப்பேன்.


நீன்ட உறக்கத்தில் நான் உலகயே மறந்த போது என் தலையணி அருகே என் தலை துவட்டி முத்தங்கள் பொளிந்து உன் மடியில் ஏந்தி மார்போடு அணைத்த அரவணைப்பை எப்படி மறபேன் நான்.- உம்மா நான் எப்படி மறப்பேன்.

கடும் பிணி என் என்னை ஆட்க்கொண்ட போது அன்பான ஆறுல் வார்தைகளுடன் கண்கலங்க விடாது இராப்பகலாய் எனதருகில் நொடிக்கு நொடி பிணிபோக பிராத்தனையுன் மார்பில் சாய்த்து அரவணைத்ததை எப்படி மறபேன் நான்.- உம்மா நான் எப்படி மறப்பேன்.

என் வாழ்வின் அத்தனை கட்டங்களிலும் ஊன்றுகோலாய் இருந்த உன் அரவணைப்பை இன்று நான் இளந்து தவிக்கிறேன் உம்மா.

உன் இறுதி நாட்களில் நீ என்னை மார்போடணைத்து கூறிய ஆறுதல் வார்தைகளும்,அன்பு உபதேசமும்,முத்த மழையும் எப்படி மறபேன் உம்மா நான். - உம்மா நான் எப்படி மறப்பேன்.


_கவிப்பொய்கை_
_-ஜவ்சன் அஹமட்-_

உரை நடை .

கவிதையென கூற முடியுமா?

மனதில் எழுந்திட்ட எண்ணக்குவியல்கள்.