துன்ப காலங்களில் கடவுள்

-
ஒரு மனிதன் ஒரு நெடும்பயணம் மேற்கொண்டிருந்தான்.
அது அவன் வாழ்க்கைப் பயணம்.
-
நீண்ட தூரம் சென்றபின் தான் கவனித்தான். அவனுடைய
கால் தடங்கள் அருகே இன்னொரு ஜோடி கால் தடங்கள்.
அவனுக்கு ஆச்சரியம்.
-
சுற்றும் முற்றும் பார்த்தான். யாரும் தெரியவில்லை. சத்தமாகக்
கேட்டான்.
-
"என்னுடன் வருவது யார்?"
-
"நான் கடவுள்" என்று அசரீரியாகப் பதில் வந்தது.
-
அவனுக்கு எல்லையில்லா மகிழ்ச்சி.
-
'கடவுள் என்னுடன் பயணம் செய்து வருகிறார்'. பயணம் தொடர்ந்தது.
அவன் அந்தக் கால் தடங்களைக் கவனிப்பதை நாளாவட்டத்தில்
மறந்தான்.
-
சுகமாகப் போய்க் கொண்டிருந்த வாழ்க்கையில் பிரச்சினைகள்
தலையெடுக்க ஆரம்பித்தன.
-
சிறிய பிரச்சினைகள் பெரிதாயின. துன்பமும் துக்கமும் அதிகமாயின.
-
ஒரு கட்டத்தில் அவன் சமாளிக்க முடியாமல் தவித்த போது தான்
அந்தக் கால் தடங்கள் நினைவு மறுபடி வந்தது.
-
'கூட கடவுள் இருக்கும் போதே இவ்வளவு துன்பமா' என்று தனக்குள்
கேட்டுக் கொண்டவன் கால் தடங்களைக் கவனித்தான்.
-
அவனுக்கு அதிர்ச்சி காத்திருந்தது.
-
அந்தப் பாதையில் ஒரே ஒரு ஜோடி கால் தடங்கள் மட்டுமே தெரிந்தன.
-
அவன் சுற்றி பின்னோக்கிப் பார்த்தான். அவன் கஷ்டகாலம்
ஆரம்பித்த கணத்திலிருந்து ஒரே ஒரு ஜோடிக் கால் தடம் மட்டுமே
தெரிந்தது. அவனுக்கு அழுகையாய் வந்தது.
-
கண்ணுக்குத் தெரியாத அந்தக் கடவுளை அழுகையினூடே கேட்டான்.
-
"கடவுளே என் இன்ப காலத்தில் உடன் வந்து கொண்டிருந்தீர்கள்,
துன்ப காலத்தில் என்னைக் கைவிட்டுக் காணாமல் போய் விட்டீர்களே
இது நியாயமா?"
-
கடவுளிடமிருந்து பதில் வந்தது. "மகனே, நான் உன்னைக் கைவிடவில்லை.
உன் துன்ப காலத்தில் நீ பார்த்த காலடிச்சுவடுகள் உன்னுடையவை அல்ல.
என்னுடையவை.
-
இந்தக் கடின யாத்திரையில் நடக்க முடியாத உன்னைத் தூக்கிக் கொண்டு
நான் தான் நிறைய தூரம் வந்துள்ளேன்.
-
அதனால் தான் நீ உன்னுடைய காலடி சுவடுகளைக் காண முடியவில்லை...."
-
அந்த மனிதன் கண்களில் நன்றியுடன் வழிந்த கண்ணீர் நிற்க நிறைய
நேரம் ஆயிற்று.

எட்டு ஆண்டுகளுக்கு முன் ,பொங்கல் வெளியீடாக
ஈகரையில் நான் எழுதிய கவிதை ,-ராம் .
--------------------------------------------------------------------------------------------------
ஜனவரி 12,2013
எனது இனிய ஈகரை அன்புகளுக்கு
எந்தன் இனிய பொங்கல் வாழ்த்துக்கள்.
கருத்தை கவர்ந்த ஆங்கில கவிதை
விருந்தென படைப்போம் தமிழில். அன்பு மலர் அன்பு மலர் அன்பு மலர் அன்பு மலர்

ரமணியன்
=======================================================================================

எமை தாங்கிய சுமைதாங்கி


கனவொன்று காண்கிறேன்
கையோடு கை கோர்த்து
கடவுளுடன் நடக்கிறேன்,
கடற்கரை தனிலே..



இன்ப துன்பத்தில்
இணைந்திருக்கும்
இறைவனுடன் நடக்கிறேன்,
ஈர மணல்தனிலே

வானத்து மீதொரு
காணொளி காண்கிறேன்
வாழ்வில் நடந்தவை யாவும்
வண்ணக்காட்சி ஆக,

.நிகழ்வு ஒன்று நடக்க,
பதிந்த பாத சுவடுகள் ,
இரு ஜோடி --- ஈர மண்ணில்.


ஒரு ஜோடி இறைவனது
மறு ஜோடி எனது.

மகிழ்ச்சி காலங்களும் உண்டு:
நெகிழ்ச்சி காலங்களும் உண்டு.

நிகழ்ந்த நிகழ்வுகள் பலப்பல,
பதிந்த ஜோடி சுவடுகளும்,
பற்பல பற்பல.
நடக்க நடக்க,
கடந்த காலங்கள்,
காலடி சுவடென
பதிய கண்டேன்.

கடைசி காட்சியும்,
வானிலே மறைய,
காலடிகளை நோக்க
கண்களும் பின்னோக்கின .

இரு ஜோடி காலடிகள்
ஈர மண்ணில் தெரிந்தாலும்,
ஒரு சில இடங்களில்,
ஒரு ஜோடி காலடிகளே ,
யோசிக்க வைத்தது என்னை!


கஷ்டப்பட்ட காலங்கள்,
கவலை பட்ட காலங்கள்,
கடவுளே காப்பாற்றுங்கள் என
கதறிய காலங்கள்
தனியாக தவித்த
காலங்களன்றோ,
ஒரு ஜோடி காலடிகள்
காட்டும் காலங்கள்,



கை கொடுக்கா கடவுளா?
கூட வராக் கடவுளா?
கூடவே வராதவரா ?
கூடுகிறதே குழப்பம் ?
கேட்போமா?
கேட்டிட வாயை
திறக்..........கு ....முன்னரே .......

கணீரென்ற குரல்,
கனிவான குரல்,
குழந்தாய் ...
செல்வமே --------
குழம்பாதே --------
கஷ்டகாலத்திலும்
கவலை பட்டக் காலத்திலும்
கதறிய காலத்திலும்
ஆறுதல் காட்டவே ..
தோளில் உன்னை சுமந்ததால்
ஒரு ஜோடி காலடி சுவடுகளே.
உன் கண்ணில் படுகிறது.
==================================================================================================
மீள் பதிவிட சந்தர்பம் கொடுத்த ராம் அவர்களுக்கு நன்றி.