அன்னையின் அற்புதம்

-
அன்னையின் அற்புதம்

‘‘எனக்கு அம்மா இல்லை. அப்பாவும் அக்காவும்தான் உறவு.
அக்காதான் அம்மாவின் இடத்திலிருந்து என்னைப் பார்த்துக்
கொண்டாள். அப்பாவிடம் அவ்வளவாக ஒட்டுதல் இல்லை.

அம்மா இல்லாததாலோ என்னவோ வாழ்க்கை அதன் போக்கில்
போய்க் கொண்டிருந்தது. எனக்கான எல்லா தேவைகளும்
ஒரு நீண்ட போராட்டத்திற்குப் பின்னால்தான் கிடைத்தது.

எல்லாம் 2003 ஏப்ரல் மாதம் வரைதான். இதற்குப் பிறகு
உண்மையில் என் வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு நாளும் பொன்னான
நாளானது என்பது சத்தியம்.

இதற்குக் காரணம் அரவிந்த அன்னை. நான் ஒரு நிறுவனத்தில்
எட்டாயிரம் ரூபாய் சம்பளத்தில் வேலை செய்து கொண்டிருந்தேன்.
சம்பளமும் குறைவு. வேலைக்கான நல்ல அங்கீகாரமும் இல்லை.
வருத்தத்தில் இருந்த என்னிடம் ஒரு சிறிய அன்னை படத்தை
கொடுத்தாள் என் சகோதரி.

எது வேண்டுமானாலும் அன்னையிடம் வேண்டிக்கொள்.
வேண்டியதை இவர் செய்வார் என்றாள்.

அக்கா சொன்னதை அப்படியே ஏற்றுக்கொண்டேன்.
உடனே எனக்கு தார்மீகமாக ஒரு பலம் உண்டானது. என்னுள் அன்னை
வந்து அமர்ந்துகொண்டது போன்ற உணர்வு. விருப்பமில்லாமல்
செய்து கொண்டிருந்த வேலையை உதறினேன்.

ஒருநாள் போரூர் வழியாக பஸ்ஸில் சென்று கொண்டிருந்தபோது
ராமச்சந்திரா மருத்துவமனையைப் பார்த்தேன். இது மாதிரி ஒரு
பெரிய நிறுவனத்தில் வேலை செய்தால் நன்றாக இருக்கும் என
நினைத்துக்கொண்டேன். அவ்வளவுதான்.

அடுத்த மூன்றாவது மாதமே அந்த மருத்துவமனையில் 8500 சம்பளத்தில்
வேலை கிடைத்தது. அடுத்த சில ஆண்டுகளில் பதவி உயர்வும் தேடி
வந்தது. என் வேலைக்குத்தகுந்த நல்ல சம்பளமும் அங்கீகாரமும்
கொடுத்தார்கள். இப்போது வாழ்க்கை நிம்மதியாக நகர்கிறது.

ஒவ்வொரு கணத்திலும் ஒவ்வொரு நிகழ்விலும் பெற்றவளைப் போல
இருந்து காப்பாற்றுகிறார், அன்னை!’’
என்று நெகிழும் திருமலைச் செல்வி, சென்னையைச் சேர்ந்தவர்.
ராமச்சந்திரா மருத்துவமனையில் இப்போது இவர் பயோமெடிக்கல் எ
ன்ஜினியர்.

தாய் போல் காக்கும் அன்னை!

(பூ மலரும்)
நன்றி-குங்குமம்