மகிழ்ச்சித் தேடலின் ஒரு பகுதி மதுவாகி போனது

வேட்டையாடச் சென்ற மனிதன் இரண்டு நாள்கள் கழித்துத்
திரும்பி, பழைய கஞ்சியைக் குடித்தபோது, ஒரு வகையான
போதையும் மகிழ்ச்சியும் அடைந்து பரவசப்பட்டான்.
இப்படி உருவானதுதான் மது. தென்னை, பனையின் பாளையில்
இருந்து சொட்டிய நீரில் போதை கண்டான்.

‘ரிஷிகள் சோம பானத்தில் இறைநிலை பெற்று மிதந்தனர்’
என்கின்றது வேதம். மது என்பது மனதை லேசாக்குவதுடன்,
மகிழ்ச்சித் தேடலின் ஒரு பகுதியாகவும் இருந்துள்ளது.

மித மிஞ்சிய குடியால் ஒருவரை ஒருவர் அடித்துக்கொண்டு அழிய,
அத்துடன் முடிந்தது கிருஷ்ணரின் யாதவ குலம். புளிக்காத திராட்சை
ரசத்தைத் தன் ரத்தம் என்று தேவகுமாரன் அருளியதாகக் கூறும்
விவிலியம், மதுவின் கேட்டை எச்சரிக்கிறது.

பண்டை அரபுக் கவிதைகள் திராட்சை ரசத்தின் போதையைக்
கொண்டாடிப் பாடியபோதும், நபிகள் நாயகம் ‘மது அருந்துவது பாவம்’
என எச்சரிக்கிறார். இப்படி ஒருபுறம் மகிழ்ச்சியின் வழியாக மனிதகுலம்
கொண்டாடிய மதுவை, மறுபக்கம் நல்லோர்கள் ‘கேடு’ எனச்
சாடியுள்ளனர்.

எனினும், மனிதனின் தற்காலிக மகிழ்ச்சி நாடலை எதுவும் தடுத்து
நிறுத்திவிட முடியவில்லை.

மதுவை ஒழிக்கும் முயற்சிகளை ஒவ்வொரு நாடும் மேற்கொண்டு,
பிறகு ஒரு கட்டத்தில் கை விட்டுள்ள முன்மாதிரிகளை அமெரிக்காவில்
துவங்கி இங்கு வரை காண்கிறோம். மது பற்றிய மூட நம்பிக்கைகள் பல.

மகிழ்ச்சி வருமெனக் குடிக்கத் துவங்கியவர்கள் பலரின் வாழ்வு
துக்கத்தில் முடிந்துள்ளது. பசி வருமெனக் குடித்தோர், பசியிழந்து
ஒரு கவளம் சோறுகூட விழுங்க முடியாமல் தவித்துள்ளனர்.

நல்ல தூக்கம் வருமென எண்ணிக் குடித்தோர், ஊரே உறங்கும்போதும்
உறக்கமின்றிப் பைத்தியம் போல அலைந்துள்ளனர்.
உடலுறவு இச்சை பெருகுமெனக் குடித்தோர், செயலற்ற மலடர்கள்
ஆகியுள்ளனர்.

இவ்விதமாக மது என்பது மாயக் கானல் நீரைக் காட்டி,
மனிதகுலத்தை ஏய்த்துக்கொண்டே உள்ளது. ஏமாளிகள், கானல் நீரைத்
தேடிப் பாலையிலேயே ஓடி முடிக்கிறார்கள்.
–
நன்றி-
துருவி | அறிவால் எழுவோம்