பசியும் ருசியும்!

பசி வந்தால் பத்தும் பறந்து விடும் என்பது முதுமொழி.
பசி, ருசி, வாசனை, உணவில் நிறைவு போன்ற
உணர்வுகள் ஒன்றுக்கொன்று தொடர்புடையவை.

எல்லாம் உண்பதை ஒட்டிய விஷயங்கள்.
‘பசியில் உயிர் போகுதே…’
‘ஒரு வாய் கஞ்சி தர யாரும் இல்லையா…’
இதுபோல் பரிதவித்து ஏங்குவோர் கூட்டம் ஒருபுறம்.

‘பசியே எடுக்க மாட்டேங்குதே டாக்டர்…’
இப்படி புலம்பித் திரியும் சிறுகூட்டம் மறுபுறம்.
பசிதான், இரு தரப்புக்கும் பிரச்னை.
பசி உணர்வு குறித்து பார்ப்போம்…

மனிதனின் ரத்தத்தில், 80- முதல், 120 மில்லிகிராம் வரை,
குளுக்கோஸ் இருக்க வேண்டும். இதுதான் உடல்
பாகங்களுக்கு சக்தியை அளிக்கிறது.

உண்டு முடித்தவுடன், உடலில் ரத்த குளுக்கோஸ்
அளவு, 140 மி.கி., வரை இருக்கும். அதைவிட அதிகம்
இருந்தால் கழிவாக சிறுநீரில் வெளியேறும். பலருக்கு
நோயாகி படுத்தும்.

ரத்த குளுக்கோஸ் அளவு, 90- மில்லி கிராமை விட
குறைந்தால், பசிக்கும். ரத்தத்தில் குளுக்கோஸ் அளவு
குறையும்போது, வயிற்றில் அமிலச் சுரப்பு அதிகரிக்கும்.
‘காஸ்ட்ரின்’ என்ற ஹார்மோனும் சுரக்கும். இவை
சேர்ந்து, ஒட்டு மொத்தமாக வயிற்றுக்குள் ஏற்படுத்துவது
தான் பசி என்ற உணர்வு.

குளுக்கோஸ் குறைந்தால், எதிர்ப்பு தெரிவித்து
ரத்தத்தை ஏற்க மறுக்கும் மூளை.

உடலில் மிகச்சிறிய பகுதிதான் மூளை. ஆனால்
அதற்குத்தான், சுத்த ரத்தத்தில் பெரும்பகுதி தேவைப்
படுகிறது.

‘ஆஹா… வாசனை துாள் கிளப்புதே… சாப்பிடணும் போல
இருக்கே…’

இது போன்ற எண்ணம் வந்தவுடன் சாப்பிட்டால் தான்,
மருத்துவ ரீதியாக உடலுக்கு பலனைத் தரும் என
ஆய்வில் தெரியவந்துள்ளது.

உணவின் வாசனையை முகர்வதால், உட்கொள்ளும்
அளவு மாறுபடுகிறது என்றும் கண்டறியப்பட்டுள்ளது.

முக்கியமாக, கொழுப்புச்சத்து அதிகம் உள்ள உணவுப்
பண்டங்களில் வெளிப்படும் வாசனையை முகர்ந்தால்,
பசியுணர்வு குறையும்.

மகிழ்ச்சியை, மூளையால் துல்லியமாக வேறுபடுத்தி
பார்க்க முடியாததே இதற்கு காரணம். பசியுணர்வைக்
கட்டுப் படுத்துவதில், ஒரு வகை நறுமணமும் முக்கிய
காரணம் என ஆய்வில் தெரிய வந்துள்ளது.

பசி உணர்வை கட்டுப்படுத்தும் சக்தி இருப்பதால்
தான், உடல் ஆரோக்கியம் பாதுகாக்கப்படுகிறது.

பசியால் தவிப்பவருக்கு, தயங்காமல் உணவிடுவோம்.
அது, எந்த வகை உயிரினமாகவும் இருக்கட்டும்.
பசி பிணி போக்க, அணையா சுடரை ஏற்றி வைத்தார்
வள்ளலார் சுவாமி. பெருங்கருணையுடன் பட்டினியை
விரட்ட, இன்றும் எரிந்து கொண்டிருக்கிறது அவர்
மூட்டிய அடுப்பு.

என்றென்றும் அன்புடன், அங்குராசு.
சிறுவர் மலர்