எல்லாம் நன்மைக்கே

ஒரு ராஜாவிடம் ஒரு மந்திரி பணியாற்றினார்.
நாட்டில் எது நடந்தாலும் ‘எல்லாம் இறைவன் செயல்-
எல்லாம் நன்மைக்கே’ என்று சொல்லி, சுருக்கமாகப்
பேசி முடித்து விடுவார்.

ராஜாவுக்கு அவ்வளவு திருப்தி இல்லை. ஒரு முறை பழத்தை
நறுக்கும் போது ராஜாவின் கை விரல் வெட்டுப்பட்டு விட்டது.
மந்திரியிடம் காட்டி என்ன சிகிச்சை செய்யலாம்? என்று
கேட்டார்.

அவர் “எல்லாம் நன்மைக்கே- எல்லாம் இறைவன் செயல்-
அவனின்றி ஓர் அணுவும் அசையாது’ என்று பேச்சைத்
தொடங்கினார். இதனால் கோபமடைந்த அரசன் கட்டளைப்படி
மந்திரியும் சிறையில் தள்ளப்பட்டார்.

மருத்துவர் வந்து மூலிகைகளைக் கசக்கி சாறு பிழிந்து
ஒரு கட்டும் போட்டார்.நாட்கள் உருண்டோடின. ஒரு நாள்
நாட்டு மக்கள் மன்னரைச் சந்தித்து
“வன விலங்குகள் புகுந்து ஆடு, மாடுகளைக் கொன்று
குவிக்கின்றன” என்று முறையிட்டனர்.

இதைக் கேட்ட மன்னவன் படைவீரர்கள் புடை சூழ,
வேட்டைக்குப் புறப்பட்டான். காட்டு விலங்குகளை வேட்டை
ஆடினான். வழக்கமாக வரும் மந்திரியோ சிறையில்
போடப்பட்டதால் பேச்சுத் துணைக்கு ஆள் இல்லை.

எல்லோரையும் ஓய்வு எடுக்கச் சொல்லிவிட்டு ஒரு மரத்தடியில்,
மன்னன் போய் உடகார்ந்தான். திடீரென்று ஒரு சிங்கம் அவன்
மீது பாய்ந்தது. அவன் காயத்தின் மீதான கட்டைக் குதறிவிட்டு,
மன்னனைக் கொல்லாமல் போய் விட்டது.

மன்னன் பயந்து நடுங்கி, நாட்டுக்குத் திரும்பி வந்தான்.
சிறையில் அடைத்த அமைச்சரை அழைத்து இதற்கு என்ன
விளக்கம் என்று கேட்டான்.

அவர் வழக்கமான பல்லவியை ஆரம்பித்தார்—
“எல்லாம் நன்மைக்கே- எல்லாம் இறைவன் செயல்- ஆண்டவன்
அருள்- நீங்கள் காயப்பட்டு இருந்ததால் சிங்கம் உங்களைச்
சாப்பிடாமல் சென்றுவிட்டது.

பொதுவாக சிங்கம் இறந்த விலங்குகளையோ காயம் அடைந்த
விலங்குகளையோ உண்ணாது. ஆகையால் அது உங்களை
விட்டது அதான்! நான் நீங்கள் விரல் வெட்டப்பட்ட அன்றே
சொன்னேனே- எல்லாம் நன்மைக்கே ”என்று பேசி முடித்தார்.

உடனே அரசன் “அது சரி. நான் உங்களை சிறையில்
அடைத்தேனே.அதுவும் நன்மைக்கோ!” என்று சொல்லி
நகைத்தான்.

அதற்கு மந்திரி “ஆமாம் மன்னா! அன்று நீங்கள் வேட்டைக்குப்
போனபோது நான் மட்டும் உங்கள் அருகில் இருந்து
இருந்திருந்தால் என் உடலைக் குதறி இருக்கும்; என் உடம்பில்
காயம் ஏதும் இல்லாததால் என்னைச் சாப்பிட்டும் இருக்கும்”
என்றார்.
-
------------------

இது மிகவும் பழய கதை....

கடந்த 50000 ஆண்டுகளா இந்த கதை இங்கு உலவுகிறது

அதுவும் நன்மைக்கே