‘புண்ணியம் செய்வார்க்குப் பூவுண்டு. நீருண்டு’

-
வீடு தேடி வந்த கண்ணன்:

மதுராவில் சுதாமா என்பவர் பூமாலை கட்டி விற்கும் தொழிலைச் செய்து வந்தார். ஒவ்வொரு நாளும் ‘கண்ணா உன்னை எப்பொழுது காண்பேனோ’ என்று ஏங்கிக்கொண்டே மாலை கட்டுவார். பூக்களின் வாசத்தை நுகர்ந்துவிடக்கூடாது என முகத்தில் துணியைக் கட்டிக் கொண்டே மாலை தொடுப்பாராம்.

மதுராவின் இளவரசன் கண்ணன், பூக்களின் வாசத்தால் ஈர்க்கப்பட்டு சுதாமா வீட்டு படியேறினான். சுதாமா தன் கையால் கண்ணனுக்கு மாலைகளை சூட்டி மகிழ்ந்தார். அவருக்கு பிரதியுபகாரமாய் தான் என்ன தருவது என்று நினைத்த கண்ணன், மோட்சகதி அளித்ததாக வரலாறு உண்டு.

வெண்மையான பூக்கள் சாத்வீக குணம் கொண்ட பூக்கள். இவற்றைக் கொண்டு இறைவனை பூஜை செய்தால் முக்தி கிடைக்கும். மல்லிகைக்கும் அந்த குணம் உண்டு என்பதில் பெருமிதம். ‘புண்ணியம் செய்வார்க்குப் பூவுண்டு. நீருண்டு’ என்பது திருமுறை வாக்கு.

வசதி உள்ளவர்கள் வீட்டில் தோட்டம், நந்தவனம் அமைக்கலாம். அதில் மலரும் பூக்களை பறித்து இறைவனுக்கு பூஜிக்கலாம். பெண்களும் சூடலாம். மங்கையர்கள் கூந்தலில் மல்லிகை சூடினாலே அங்கு மகிழ்ச்சி தங்கும்.

ஒவ்வொரு பூவும் மணத்தால், வண்ணத்தால் ஆனந்தம் தந்து கடைசியில் தானே காய்ந்து ஒரே நாளில் முக்தியும் அடைந்துவிடும். மன அழுத்தத்தை நீக்கும் மாமருந்தான பூக்களை இயன்றவரை அதிகளவில் பயன்படுத்துவோம். அது பரவச் செய்யும் நேர்மறை எண்ணங்களில் உளம் மகிழ்வோம். நிம்மதியடைவோம்.

ஊரும் உலகமும் முடங்கிப் போனாலும் பூக்களைக் கொண்டு நம் இல்லத்தில் புத்துணர்ச்சியை பரவச் செய்ய முடியும். வாடிய நம் எண்ணங்களை அது நிச்சயம் மாற்றி மலர்த்தும். மல்லிகை போல் நம் வாழ்க்கையும் மலர்ந்து மணம் வீசட்டும்!

-பவித்ரா நந்தகுமார், எழுத்தாளர், ஆரணி,

தினமலர்