ஒரு புத்த ஜாதகக் கதை.

**ayyasamy ram** · **ayyasamy ram** Wed Jun 03, 2020 10:58 am

பிரம்மதத்தன் வாரணாசியை ஆண்டபோது, அவனிடம்
சஞ்சயன் என்ற தோட்டக்காரன் பணி புரிந்தான்.
தோட்டத்தில் இருந்து கனிகளையும், மலர்களையும் பறித்து,
தினமும் அரண்மனையில் கொண்டு சேர்ப்பது அவனது
வழக்கம்.

ஒரு நாள் அரசன் அவனிடம், “நமது தோட்டத்தில் ஏதாவது
புதுமை உண்டா?” என்று கேட்டான். “சில நாட்களாக
கலைமான் ஒன்று தோட்டத்தில் சுற்றித் திரிகிறது” என்றான்
சஞ்சயன்.

“அந்த மானை உன்னால் பிடித்துத் தர முடியுமா?” என்று
அரசன் ஆசையுடன் வினவினான்.

“கொஞ்சம் தேன் கொடுங்கள். அந்த மானைக் கொண்டு
வருகிறேன்” என்ற சஞ்சயன், தேன் நிரம்பிய ஒரு
குடுவையை அரசனிடமிருந்து பெற்று, தோட்டத்துக்குத்
திரும்பினான்.

ஆளரவம் கேட்ட துமே மருண்டோடும் மானைப் பிடிக்க,
அங்கிருந்த புல்வெளியில் தேனைத் தெளித்தான். மானின்
விழிகளில் படாமல் மறைந்து நின்றான். யாருமற்ற
தைரியத்தில் கலைமான் புல்லை மேய்ந்தது. தேனில்
நனைந்த புல்லை மேய்ந்தபோது, மான் அந்தச் சுவையில்
மயங்கியது.

அதன் அருகில் மெள்ள வந்து நின்றான் சஞ்சயன்.
ஆளைப் பார்த்ததும் மான் மருண்டது. ஆனாலும்
தேன்சுவைப் புல்லை விட்டு விலக அதற்கு மனம் வரவில்லை.
சஞ்சயன், புல்லில் தேனைத்தெளித்து அரண்மனையை
நோக்கிச் செல்லும் வழி முழுவதும் பரப்பினான்.

புல்லை மேய்ந்தபடி கலைமான் அரண்மனைக்குள் சென்று
சிக்கியது. மனிதர்களும் இப்படித்தான்… லௌகிக ஆசைகளில்
உழன்று, உலகத் துன்பங்களில் சிக்கி விடுகின்றனர் என்கிறது
புத்த ஜாதகக் கதை.
---
படித்ததில் பிடித்தது

ஒரு புத்த ஜாதகக் கதை.

ஒரு புத்த ஜாதகக் கதை.

மறுமொழி எழுத நீங்கள் உறுப்பினராக இருக்க வேண்டும்..

உறுப்பினராக பதிவு செய்க

உள்நுழைக