விதவை

kavinele · kavinele Wed Dec 30, 2009 11:55 pm

வானத்தின் நிலப்பரப்பில் பலவண்ண
நிறங்களை நிறப்பி வில்லாய் வளைந்திருந்த
வானவில்லை பார்த்ததும்
விசுக்கென்றுவந்தது இளம்விதவைக்குகோபம்

சட்டென்று பார்வையை உயர்த்தி
சஞ்சலத்தோடு பேசினாள் சற்றுநேரத்திற்கு
வந்துபோகும் உனக்கே பலவர்ணங்களிலும்
பட்டாபிஷேகம்

ஆனால் என்னைப்பார்!

பலவண்ண நிறத்தையும் துறந்து
பால்வண்ண வெள்ளையை அணிந்து
மனதில் சோகங்களை சுமந்து
பட்டுப்போனபூவாய் பரிதவித்து நிற்கிறேன் என்று...

snehiti · snehiti Thu Dec 31, 2009 3:46 am

காத்துருக்கின்றேன்
விடியலுக்காக..
ஏட்டில் மட்டுமல்ல
என்வாழ்விலும்
வசந்தம் வரட்டும்
என்பதற்காக..

அருமையான கவிதை..வாழ்துக்கள்..kavinele

இந்த பதிவைத் துவங்கியவர் நன்றி கூறியுள்ளார் snehiti

தாமு · தாமு Thu Dec 31, 2009 2:02 pm

kirupairajah · kirupairajah Thu Dec 31, 2009 2:06 pm

kavinele wrote:சற்றுநேரத்திற்கு
வந்துபோகும் உனக்கே பலவர்ணங்களிலும்
பட்டாபிஷேகம்

ஆனால் என்னைப்பார்!

பலவண்ண நிறத்தையும் துறந்து
பால்வண்ண வெள்ளையை அணிந்து
மனதில் சோகங்களை சுமந்து
பட்டுப்போனபூவாய் பரிதவித்து நிற்கிறேன் என்று...

நல்லதோர் கவிதை, பதிவிற்கு நன்றி Kavin!

அபிராமிவேலூ · அபிராமிவேலூ Thu Dec 31, 2009 4:42 pm

நிலவு சூடாத
நீல வானம்.
மீன்கள் நீந்தாத
நீலக் கடல்.
பூக்கள் இல்லாத
ரோஜாச் செடி.
விண்மீன் இல்லாத
இரவு வானம்.
பல்லவி எழுதாத
இசைப் பாடல்
பெண்ணே
நினைத்துப் பார்க்க
நெஞ்சம் கனக்கிறது.
வானம் எப்போதும்
வெறுமையாய் இருப்பதில்லை.
நீ
நிலவாய் நெற்றிப் பொட்டிடு.
மீன்கள் நீந்தாது
நீலக்கடல் இருப்பதில்லை.
உன்னுள் துள்ளும் மீனாய்
உற்சாகத்தை வளர்த்துக்கொள்.
செடிகள்
பூக்காமல் இருப்பதில்லை.
நீயும்
பூவாய் சிரித்திரு.
விண்மீன் இல்லாது
இரவு வானம் ஜொலிப்பதில்லை.
பல்லவி இல்லாது
பாடலும் ரசிப்பதில்லை.
ஏன்
நீ மட்டும் தனிமரமாய்.?!.

பாலாஜி · பாலாஜி Thu Dec 31, 2009 4:45 pm

வாங்க டிச்சர் அம்மா விதவை Icon_eek

வழிப்போக்கன் · 18/02/2010

அபிராமிவேலூ wrote:நிலவு சூடாத
நீல வானம்.
மீன்கள் நீந்தாத
நீலக் கடல்.
பூக்கள் இல்லாத
ரோஜாச் செடி.
விண்மீன் இல்லாத
இரவு வானம்.
பல்லவி எழுதாத
இசைப் பாடல்
பெண்ணே
நினைத்துப் பார்க்க
நெஞ்சம் கனக்கிறது.
வானம் எப்போதும்
வெறுமையாய் இருப்பதில்லை.
நீ
நிலவாய் நெற்றிப் பொட்டிடு.
மீன்கள் நீந்தாது
நீலக்கடல் இருப்பதில்லை.
உன்னுள் துள்ளும் மீனாய்
உற்சாகத்தை வளர்த்துக்கொள்.
செடிகள்
பூக்காமல் இருப்பதில்லை.
நீயும்
பூவாய் சிரித்திரு.
விண்மீன் இல்லாது
இரவு வானம் ஜொலிப்பதில்லை.
பல்லவி இல்லாது
பாடலும் ரசிப்பதில்லை.
ஏன்
நீ மட்டும் தனிமரமாய்.?!.

உற்சாகமூட்டும் , தன்னம்பிக்கையூட்டும் அசத்தலான கவிதைக்கு நன்றிகள்.

வழிப்போக்கன் · 18/02/2010

kavinele wrote:

வானத்தின் நிலப்பரப்பில் பலவண்ண
நிறங்களை நிறப்பி வில்லாய் வளைந்திருந்த
வானவில்லை பார்த்ததும்
விசுக்கென்றுவந்தது இளம்விதவைக்குகோபம்

சட்டென்று பார்வையை உயர்த்தி
சஞ்சலத்தோடு பேசினாள் சற்றுநேரத்திற்கு
வந்துபோகும் உனக்கே பலவர்ணங்களிலும்
பட்டாபிஷேகம்

ஆனால் என்னைப்பார்!

பலவண்ண நிறத்தையும் துறந்து
பால்வண்ண வெள்ளையை அணிந்து
மனதில் சோகங்களை சுமந்து
பட்டுப்போனபூவாய் பரிதவித்து நிற்கிறேன் என்று...