பாரதி கண்ட மணிக்கொடி எது?

1906ம் ஆண்டில் முதல் தேசியக்கொடியை கொல்கத்தாவில் சுரேந்திரநாத் பானெர்ஜி ஏற்றினார். மேலே பச்சையும், நடுவில் மஞ்சளும், கீழே சிவப்பும் என்று மூன்று வண்ணப் பட்டைகள் கொண்ட அக்கொடியில் வந்தே மாதரம் என்ற ஹிந்தி எழுத்துக்கள் பொறிக்கப்பட்டிருந்தன. பச்சை வண்ணத்தினூடு எட்டுத் தாமரைகளும், சிவப்பு வண்ணத்தினூடு சூரியனும் பிறைச்சந்திரனும் காணப்பட்டன.



1907ம் ஆண்டு அதே கோடியை ஜெர்மனியைச் சேர்ந்த மேடம் காமா இரண்டாம் முறையாக ஏற்றினார். ஆனால் பாரதியார் பாடிய நம் தாயின் மணிக்கொடியோ வந்தேமாதரம் என்ற எழுத்துக்கள் பொறிக்கப்பட்ட சிவந்த பட்டுக்கொடி ஆகும். பிறைவடிவம் ஒருபுறமும், வச்சிரத்தின் வடிவம் ஒருபுறமும் பொருந்தி இருந்தன.



பாரதியார் சொன்ன விளக்கம் 1906,1907 ஆண்டுகளில் ஏற்றிய கொடியின் தோற்றத்துடன் மாறுபட்டது.

கொடியின் வரலாற்றைத் தொடர்ந்து பார்த்தால் 1921ல் அகமதாபாத் அகில இந்திய காங்கிரஸ் கமிட்டியின் ஆண்டு மாநாட்டில் சர்க்காக்கொடி தேசீயக் கொடியாக ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டதெனத் தெரிகிறது. ஆனால் அக்கொடியும் பாரதியார் சொல்லும் கொடியின் தோற்றத்துடன் ஒத்துச் செல்லவில்லை.

1931ம் ஆண்டு தேசீயக் கொடியை நிர்ணயம் செய்ய நியமிக்கப்பட்ட குழு ஒரு கொடியைப் பரிந்துரை செய்தது. ஆனால் அக்கொடி அதிகார பூர்வமாக அங்கீகரிக்கப்படவில்லை. நடைமுறைக்கு வராத அந்தக்கொடி எப்படி இருந்தது என்ற தகவல் கிடைக்கவில்லை. அது முழுவதும் சிவந்த வண்ணம் கொண்ட பட்டுக் கொடியாகவும்; வந்தே மாதரம் என்ற எழுத்துக்கள் பொறிக்கப்பட்டும்; பிறை, வச்சிரம் ஆகிய இரண்டின் உருவப் படங்களுடனும்  இருந்திருக்க வேண்டும். பாரதியாரின் சுதந்திர வேட்கை கொண்ட உள்ளம் அக்கொடியை அங்கீகரித்துள்ளது. அதன் விளைவாகவே மேற்சுட்டிய பாடற்வரிகளை அவர் முழங்கி உள்ளார் எனக் கொள்ள வழி ஏற்படுகிறது.                





Home Rule movement 1917 இல் ஏற்றிய கொடி



1923-ல் இக்கொடியை வைத்து ராஜாஜி ஒரு புத்தகம் எழுதினார்,



1910 இல் வெளியான பணனோட்டு



(விக்கிபீடியா)