மு.கருணாநிதி எழுதிய, ‘பேசும் கலை வளர்ப்போம்’ நுாலிலிருந்து:

பாரதி பதிப்பகம், மு.கருணாநிதி எழுதிய,
‘பேசும் கலை வளர்ப்போம்’ நுாலிலிருந்து:

திருமண விழா ஒன்றில், கருணாநிதி கூறிய கதை இது:
கணவனும், மனைவியும் ஒன்றுமையுடன் வாழ்ந்தனர்.
பிழைப்புக்கு வழியின்றி தவித்த அவர்களை, ஏழ்மை
தாக்கியது.

ஒருநாள், கணவனிடம், ‘வீட்டில் உள்ள, காளை மாட்டை
விற்று, அதில் கிடைக்கும் பணத்தில், ஒரு பெட்டிக் கடை
வைத்தால், குடும்பத்தை நடத்தலாமே…’ என்று,
யோசனை கூறினாள்.

அதற்கு உடன்பட்டு, மாட்டை, சந்தைக்கு ஓட்டிச் சென்றான்.
வழியில், அங்கும் இங்கும் மிரண்டு ஓடியது, மாடு.

அப்போது, ஆடு ஒன்றை ஓட்டி வந்தான், ஒருவன்.

இவனை பார்த்து, ‘ஏனய்யா… அந்த முரட்டுக் காளையுடன்
சிரமப்படுகிறாய்… என்னிடம் கொடுத்து விடு; அதற்கு
பதிலாக, என் ஆட்டை தருகிறேன்…’ என்றான்.

அறிவிலி கணவன், மாட்டை கொடுத்து, ஆட்டை ஓட்டி,
சந்தைக்கு சென்றான்.

கையில் ஒரு பெட்டை கோழியுடன் எதிரே வந்த, ஒருவன்,
‘கோழியை கையிலேயே துாக்கி போய் விடலாம்… ஏன்,
ஆட்டை ஓட்டி கஷ்டப்படுகிறாய்…’ என்றான்.

உடனே, அறிவிலி கணவன், ஒப்புக்கொண்டு, ஆட்டை
கொடுத்து, பதிலுக்கு, கோழியை வாங்கி கொண்டான்.

போகும் வழியில் இருந்த பிரியாணி கடைக்காரன்,
கோழியை பார்த்ததும், அன்றைக்கு சமைத்து விட
திட்டமிட்டான். அறிவிலி கணவனிடம் நயமாக பேசி,
ஒரு குவளை தேநீருக்கு, கோழியை வாங்கிக்
கொண்டான்.

அறிவிலி கணவன், தேநீரை குடித்துக் கொண்டிருந்த
போது, அவனது பக்கத்து வீட்டுக்காரன், ‘அடே முட்டாளே…
நானும், உன்னை கவனித்து தான் வருகிறேன்.
மாட்டை கொடுத்து, ஆட்டை வாங்கினாய்; ஆட்டை
கொடுத்து, கோழியை வாங்கினாய்; இப்போது, கோழியை
கொடுத்து, தேநீர் வாங்கி சாப்பிடுகிறாய்…

‘இதையெல்லாம் உன் மனைவி அறிந்தால், உன்னை
விட்டு ஓடியே விடுவாள் அல்லது உன்னை அடித்து
துரத்துவாள்…’ என்றான்.

‘அப்படியெல்லாம் ஒன்றும் நடக்காது…’ என்றான்,
அறிவிலி கணவன்.

‘இல்லை… நடக்கும்…’ என்றான், பக்கத்து வீட்டுக்காரன்.

அப்படி நடந்தால், அறிவிலி கணவனுடைய வீட்டை,
பக்கத்து வீட்டுக்காரனுக்கு எழுதிக் கொடுத்து விட
வேண்டும்; நடக்காவிட்டால், பக்கத்து வீட்டுக்காரன்,
அவனுடைய பெட்டிக் கடையை, அறிவிலி கணவனுக்கு
எழுதி தந்துவிட வேண்டும் என்று, பந்தயம் கட்டியபடியே,
இருவரும், வீடு திரும்பினர்.

பக்கத்து வீட்டுக்காரன், அறிவிலியின் மனைவியிடம்
, ‘உன் கணவர், மாட்டோடு சென்று, ஒரு கோப்பை
தேநீரோடு திரும்பி இருக்கிறான்…’ என்று, அவன் செய்த
முட்டாள் தனமான காரியங்களை சொல்லி, கேலி
செய்தான்.

அறிவிலியின் மனைவியோ, கணவனை பார்த்து,
‘அந்த தேநீரையாவது வயிறு நிரம்ப சாப்பிட்டீர்களா…’
என்று, அன்பொழுக கேட்டாள்.

பக்கத்து வீட்டுக்காரனுக்கு, ஒரே அதிர்ச்சி.

பந்தயத்தில் தோற்றுப் போய், பெட்டிக் கடையை எழுதிக்
கொடுத்து விட்டான்.

மறுநாள், அறிவிலி கணவனை பார்த்து, ‘என்னடா…
உன் மனைவி, உன்னை விட மூடமாக இருக்கிறாள்…’
என்றான், பக்கத்து வீட்டுக்காரன்.

‘அப்படி ஒன்றும் இல்லை… என்னதான் அவளுக்கு,
என் மீது வருத்தமோ, கோபமோ இருந்தாலும், பிறர் முன்,
அதை காட்டிக் கொள்ள மாட்டாள்; நானும் அப்படி தான்.
அந்த தைரியத்தில் தான், உன்னிடம் பந்தயம் கட்டினேன்…’
என்றான், அறிவிலி கணவன்.

தங்கள் குடும்ப பிரச்னைகளை, பிறர் முன், பெரிது
படுத்தக் கூடாது என்பதற்கு, இந்த கதையே எடுத்துக்
காட்டு!
==================================
நன்றி-
நடுத்தெரு நாராயணன்
திண்ணன் -வாரமலர்