எது மென்மை

கொடுத்தால்தான் உறவு
சுருக்கென்றது எனக்கு

அம்மாவின் புலம்பலைக் கேட்டு
அப்பா கூறியது

எனக்குள்ளும் பேசிக்கொண்டது
எப்படி கேட்டது

எதிர்ப்புகளும்
அரக்கத்தனமும்
நடப்புக்கும் வந்துவிட்டது

ஒரே மாதிரியாக
இருக்க முடியல

பேச்சுக்குப் பேச்சு
பூவையும் பொட்டையும் அழிக்கிற
அவுங்க யாரும்
அதுகள வச்சுப் பார்த்தது இல்ல

எதற்கும்
காரண காரியம் தேவையில்ல
மௌனமாயிருக்கப் பழகிக்க

நடக்கிறதுக்கு முன்னாடி
நானா எதுவும் செய்யக்கூடாதுங்கிறதுல
தெளிவா இருக்கேன்

புரியாம இல்ல
அதுக்காக தூக்கி
எறிஞ்சிடவும் முடியாது

நெனைக்கிறத சாதிக்கணும்னா
சுய தூண்டல் போதும்
காரியம் முடிஞ்சிடும்

ஊருக்கே கேட்கும்படி
உரத்துப் பேசறதுல
ஆபாசமா தெரியிற அவுங்கள
நெனச்சா பாவமா இருக்கு

உனக்குத் தெரியுமா
கண்ணை மட்டும் விட்டுட்டு
தோல அவுங்களே
உரிச்சிக்காட்றாங்கன்னு

அடுத்தவர் தீர்மானிக்கும் இயல்பை
நிலைநாட்ட மாறுவது போலி

சூழல் வாய்க்காத நிலையில்
என்னை
மென்மையானவள்
என்று ஏற்க இயலாது.

( தகவல்.நெட் மின்னிதழில் Sun Dec 10, 2017 11:48 பின் அன்று வெளிவந்தது.)

by SK Fri Jun 29, 2018 12:28 pm

அருமை அக்கா
எது மென்மை 3838410834

by **Dr.S.Soundarapandian** Sun Jul 15, 2018 4:36 pm

by சிவனாசான் Sun Jul 15, 2018 8:20 pm

தமிழ் மட்டுமே கையாண்டு பயன் படுத்தினால்
மேலும் மெருகூட்டம் பெறுமே>>>>

தோழமைக்கு வணக்கம்.

எது மென்மை கவிதைக்குக் கருத்துப் பதிவிட்ட அனைவருக்கும் நன்றி.

ஐயா சிவனாசான் அவர்கள் “ தமிழ் மட்டுமே கையாண்டு பயன் படுத்தினால்
மேலும் மெருகூட்டம் பெறுமே>>>> என்று தெரிவித்துள்ளார். அவர்களுக்கு என் தாழ்மையான கருத்து

ஐயா என் கவிதையில் பேச்சு வழக்கு அதிகம் இடம்பெறும். மேலும் தமிழா சமஸ்கிருதமா என்று பிரித்தறிய முடியாத தற்சமம் நிலையில் சொற்கள் நம் தமிழில் கலந்து விட்டன. அவை இன்று வழக்கிலும் நிலைபெற்றிருக்கிற காரணத்தினால் பெரும்பான்மை மக்கள் பயன்படுத்தும் அச்சொற்களைப் பயன்படுத்தினால் வாசிப்பாளருக்குக் கவிதை எளிதில் விளங்கும் என்பதனால் பயன்படுத்துகிறேன். மேலும் பழையன கழிதலும் புதியன புகுதலும் வழுவல என்று நன்னூலாரும் கூறியிருப்பதனால் கவிதையில் பயன்படுத்தும் சொற்களின் இயல்பு குறித்து யோசிக்கவில்லை.

தமிழ்ச் சொற்களை மட்டுமே பயன்படுத்தி கவிதை எழுதினால் நன்றாக இருக்கும்தான் ஐயா. கவிதை எழுதுவதற்கான தூண்டல் மனத்துள் ஏற்படும்போதே எந்நேரமாயினும் எழுதிவிடுவேன். பின்னர் படிக்கும்போது அதில் உயிர்ப்பிருக்கும். என் உணர்வை கவிதை முழுமையாகப் பதிவு செய்திருக்கின்றதா? என்று மட்டும் பார்ப்பேன். மனம் சமாதானம் அடைந்து விட்டால் அதன்பின்னர் அதிலுள்ள ஓர் எழுத்தையும் மாற்றத் தோன்றாது. தமிழ்ச் சொற்கள் மட்டுமே பயன்படுத்தினால் வலிந்து எழுதுவதாகத் தோன்றும். ஒருவேளை பழக்கத்திற்கு வந்துவிட்டால் இயல்பாகிவிடும் என்று கருதுகிறேன். முயற்சிக்கிறேன் ஐயா.

நன்றி. வணக்கம்.