சினிமா வசனங்கள் - படித்து, பார்த்து ரசிக்க

by **heezulia** Tue 19 Dec 2017 - 2:24

First topic message reminder :

18 .12 .2017

இது ஒரு புதிய முயற்சி.

ஒரு படத்திலுள்ள வசனங்களை அப்படியே தர்றேன். என்ன படம், இந்த வசனங்கள்ல நடிச்சிருப்பவங்க யார் யார்னு உங்களுக்குத் தெரியும்னு எனக்குத் தெரியும். சொல்லுங்களேன். கண்டிப்பா கண்டு புடிச்சிருவீங்க. ஏன்னா ஈஸியானதாதானே குடுத்திருக்கேன்.

ஒரு அரண்மனை. அரசி சபைக்குள் நுழைகிறார்.

காவல்காரன் : நாட்டின் பேரரசி, செல்வபுரத்தின் பெண்ணரசி, மங்கையர் உலகுக்கு மாபெரும் தலைவியாய் விளங்க வந்த மங்கையர்க்கரசி, தக்க சமயத்தில் மக்களைக் காக்க வந்த மாதரசி, திருவின் கடாட்சத்தால், தெய்வத்தின் கருணையால் நம் நாட்டிற்குக் கிடைத்த பொன்னரசி, மாட்சிமை பொருந்திய செல்வபுரத்தின் மஹாராணி, ராஜமஹோன்னத, ராஜகோலாஹல, ராஜகம்பீர, ஸ்ரீ விஜயஜெய செல்வாம்பிகை நாச்சியார், வாழ்க.

அரசி வந்து, எல்லோரையும் அமரச் சொல்லி, அவரும் அமர்கிறார். சபையில் இருந்தவர்கள் அமர்கின்றனர்.

அரசி [சபையைப் பார்த்து] : ப்ரதம தளபதி பட்டமளிப்பு விழாவிற்கு விஜயம் செய்துள்ள ராஜ ப்ரமுகர்கள் அனைவரையும், அன்போடு வரவேற்கிறேன். என் அழைப்பிற்கிணங்கி, அனைவரும் வருகை தந்தமைக்கு, நான் பெருமகிழ்ச்சி அடைகிறேன். தன்னைச் துச்சமென மதித்து என்னைக் காப்பாற்றிய வீரமல்லரின் வீரத்தைப் பற்றி, நான் விளக்கம் சொல்லத் தேவையில்லை. நடந்த சம்பவம் நாடறிந்தது. அப்படிப்பட்ட பலசாலியின், அரசியின் உயிரையே காத்த மாபெரும் வீரரே, இந்தச் செல்வபுரத்தின் ப்ரதம தளபதியாக நியமிக்க முடிவு கட்டி, உங்கள் முன் பதவிப் ப்ரமாணம் செய்து வைக்கிறேன்.

அரசி [தளபதியைப் பார்த்து]: வீரமல்லரே, நாட்டுக்கும், சட்டத்துக்கும் கட்டுப்பட்டு, பெற்ற தாய்போல் பிறந்த நாட்டைப் பாதுகாக்க வேண்டியது உங்கள் கடமை என்று கட்டளை இடுகிறேன். [தளபதியை நோக்கிக் கையை நீட்டி] இன்று முதல், உம்மை இந்த நாட்டிற்குப் ப்ரதம தளபதியாக நியமிக்கிறேன்.

அரசி ஒரு காவலாளியை நோக்க, அந்தக் காவலாளி வாள் இருந்த ஒரு தட்டை அரசியின் அருகில் கொண்டு வந்து நீட்டுகிறான். அரசி சிம்மாசனத்திலிருந்து இறங்கி வந்து, தட்டிலிருந்த அந்த வாளை எடுத்து, பிரதம தளபதியின் கையில் கொடுக்கிறார். தளபதியும் அந்த வாளைக் கையில் வாங்கிப் பணிவுடன் அரசியை வணங்குகிறார். அரசி சிம்மாசனத்தில் அமர்கிறார்.

ப்ரதம தளபதி [உறையிலிருந்து வாளை உருவி] : பேரரசியே, பிறந்த நாட்டின் ஒரு பிடி மண்ணைக் கூட மாற்றான் கொண்டு செல்ல முடியாத அளவுக்கு, நம் நாட்டைக் காப்பேன். எல்லைகளைக் காப்பேன். பகைவரால் தொல்லை ஏதேனும் வந்தால், அதை வேரோடு முறியடித்து விடுகிறேன். நமது செல்வபுரத்தை எனது உடலில் கடை.... சி சொட்டு ரத்தம் உள்ளவரை பாதுகாக்கிறேன் என்று உறுதி கூறி, இந்தப் ப்ரதம தளபதி பதவியை ஏற்றுக் கொள்கிறேன். இது என் தாய்மீதாணை. தாய்நாட்டின் மீதாணை.

என்று கூறி, வாளை உரையிலிருந்து உருவி மேலுயர்த்தி

"என் வீரத்தின் மீதாணை"

இவ்வாறு சொல்லி, வாளை முத்தமிட்டு விட்டு, உறையில் வைக்கிறார் ப்ரதம தளபதி.

தளபதி : பேரரசியே, ப்ரதம தளபதிக்குப் பக்கத் துணையாக இருந்து, படை நடத்தி, நாங்களும் நாட்டைப் பாதுகாப்போம் என்று உறுதி கூறுகிறோம்.

ப்ரதம தளபதியும், தளபதியும் தத்தம் இருக்கையில் அமர்கின்றனர்.

அரசி : வாழ்க வீரம். வளர்க உங்களது ஆற்றல். பெருகட்டும் படைபலம்.

அந்தச் சமயத்தில் ஒரு காவலாளி அரசிமுன் வந்து வணங்குகிறான்.

காவலாளி : அரசியே, தங்கள் உத்தரவுப்படி, புலவரை அழைத்து வந்திருக்கிறோம்.

அரசி : வரச்சொல் சபைக்கு.

காவலாளி : உத்தரவு.

ப்ரதம தளபதி [சிறிது யோசித்து விட்டு அரசியைப் பார்த்து] : யாரந்தப் புலவன்?

அரசி [அலட்சியமாக] : வருவார் பாரும்.

சபைக்கு அந்தப் புலவர் கர்வத்துடன் வீரனடை நடந்து வருகிறார். சபையிலுள்ளவர்கள் எல்லோரும் அவரையே பார்க்கின்றனர். புலவர் அரசி முன் வந்து.

புலவர் : வாழ்க நாடு. உயர்க அரசு, ஓங்குக புலமை.

அரசி [புன்னகையுடன்] : வருக புலவரே. வருக [என்று வரவேற்று] திடீரென்று நான் அழைத்தது, உமக்கு வியப்பைத் தந்ததோ?

புலவர் [இல்லையென்று தலையாட்டி] : வேண்டா வெறுப்பாக இருந்தது.

அரசி : ஏனப்படி?

புலவர் : காரணம் புரியவில்லை

அரசி : புரியச் சொல்கிறேன். உமது புலமையின் திறமையைப் பரிசோதிக்கவே உம்மை இங்கே அழைத்தேன்.
புலவர் [சிரித்து] : ஹா ஹா .... எனது புலமையை சோதிக்கும் அளவுக்குப் புலமையில் தேர்ச்சி பெற்ற பாவலன் இங்கு யாரோ?

புலவர் சுற்றுமுற்றும் பார்க்கிறார் கர்வமாக.

அரசி : சகலரும் இங்கு சகல கலைகளும் பயின்றவர்கள்.

புலவர் : [கிண்டலாக] ஆ... மகிழ்ச்சி. வினாக்களைக் கேட்டால் விடை சொல்லக் காத்திருக்கிறேன்.

அரசி : தளபதியாரே [ என்று ப்ரதம தளபதியைப் பார்க்கிறார்]

ப்ரதம தளபதி : [புலவரைப் பார்த்து] உமது ஊர்?

புலவர் : இதே ஊர்.

ப்ரதம தளபதி : பெயர்?

புலவர் : [நடந்துகொண்டே பதிலளிக்கிறார்] வித்யாபதி.

ப்ரதம தளபதி : தாய் தந்தையர்?

புலவர் : தாய் இல்லை, தந்தை உண்டு

ப்ரதம தளபதி : உற்றார் உறவினர்?

புலவர் : இல்லை

ப்ரதம தளபதி : சகோதரர்?

புலவர் : அனாதை

ப்ரதம தளபதி : உமக்குத் தொழில்?

புலவர் : எமக்குத் தொழில் கவிதை.

ப்ரதம தளபதி : அடுத்து?

புலவர் : ஆண்டவன் தொண்டு

ப்ரதம தளபதி : இதற்கு முன்?

புலவர் : பிறப்பால் ஊமை.

ப்ரதம தளபதி : பேச்சு வந்தது?

புலவர் : கலைவாணியின் அருளால்.

ப்ரதம தளபதி : [அலட்சியமாக] ஹே ஹே [அரசியைப் பார்த்து] நம்பத் தகாதது.

புலவர் : [அவரும் அலட்சியமாக] ஹே ஹே ... கோழை வீரனாகி, தளபதியாக வீற்றிக்கும்போது. ஊமை புலவனாகிப் பேசுவது நம்ப முடியவில்லையோ?

ப்ரதம தளபதி : ம்ம்ம்ம்ம்ம், அடக்கமாகப் பேசும்.

புலவர் : [கையை அமர்த்தி] அமைதியாகக் கேளும்.

அரசி : வித்தையிலே மெத்தப் படித்து, வினாக்களுக்கு அடுக்கடுக்காக விடை பகரும் புலவர் வித்யாபதி,

அரசி இதைக் கூறிக் கொண்டிருக்கும்போதே புலவர் அரசியின் அருகில் சென்று நிற்கிறார்.

புலவர் : அரசி

அரசி : ஆட்சிக்கிலக்கணம்?

புலவர் : ஆணவமற்ற அரசு.

அரசி : புலவனின் உரிமை?

புலவர் : சுதந்திரப் பறவை.

அரசி : இதயத்தை மகிழ்விப்பது?

புலவர் : குழந்தையின் மழலை

அரசி : வேதனை தருவது?

புலவர் : நண்பனின் பிரிவு.

அரசி : நட்புக்குயர்வு?

புலவர் : இடுக்கண் களைவது.

அரசி : எண்ணக்கூடாதது ?

புலவர் : செல்வத்தின் செருக்கு [அரசியைச் சுட்டிக்காட்டுகிறார்]

அரசி : பொருளில்லாதவர்க்கு?

புலவர் : இவ்வுலகமட்டும் இல்லை.

அரசி : அருளில்லாதவர்க்கு?

புலவர் : எவ்வுலகமுமில்லை.

அரசி : எங்கும் வேண்டுவது?

புலவர் : ஒழுக்கத்தின் உயர்வு.

அரசி : உயர்வுக்கு வழி?

புலவர் : உண்மையும், சத்தியமும்.

ப்ரதம தளபதி : அழியாது நிற்பது?

புலவர் : கவிஞனின் காவியம்

அரசி : அழிந்து விடுவது?

புலவர் : நிலையற்ற செல்வம்

ப்ரதம தளபதி : வீரருக்கு அழகு?

புலவர் : பேச்சைக் குறைப்பது.

ப்ரதம தளபதி : புலவனுக்கு முடிவு?

புலவர் : பொன்னேட்டில் இருப்பது.

அரசி : புவியாள்பவர் முடிவு?

புலவர் : முடிசார்ந்த மன்னரும் முடிவில் பிடி சாம்பலாவர்.

ப்ரதம தளபதி : சகிக்க முடியாதது?

புலவர் : பச்சைக் குழந்தையின் அழுகை
தளபதி : தாள முடியாதது?

புலவர் : பத்தினிப் பெண்ணின் சாபம்

தளபதி : கேட்கத் தகாதது ?

புலவர் : [தளபதியின் முகத்தின் நேரே கையை நீட்டி] தகுதியற்ற கேள்வியும், அர்த்தமற்ற பதிலும்.

ப்ரதம தளபதி : பார்க்க முடியாதது?

புலவர் : அடக்கமில்லாமை

அரசி : அதற்குதாரணம் ?

புலவர் : [அரசியைச் சுட்டிக்காட்டி] உங்களது ஆட்சி.

ப்ரதம தளபதி : [கோபமா எந்திரிச்சு] வித்யாபதி

பிரதம தளபதியும், தளபதியும் கோபமாக எழுகிறார்.

அரசி இருவரையும் உட்காருமாறு சைகை காட்டுகிறார். இருவரும் அமர்கின்றனர்.

அரசி : வித்யாபதி, உமது புலமையின் திறமையைப பாராட்டுகிறேன். இன்றுமுதல், உம்மை எமது ஆஸ்தான புலவனாக நியமிக்க முடிவு கட்டியிருக்கிறேன்.

புலவர் : நீங்கள் முடிவு கட்டியிருக்கலாம். ஆனால் முழு மனதுடன் நான் ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டாமா?

அரசி : ஏற்றுக்கொள்ள என்ன தயக்கம்?

புலவர் : ஆண்டவன் சன்னிதானத்திற்கே எங்களை அர்ப்பணித்துக்கொண்ட பரம்பரை நாங்கள். தெய்வத்தொண்டே திருத்தொண்டாக நினைத்து, இறைவனுக்கடியவனாக இருக்கும் நான், இந்த அரசுக்கு அடிமையாக மாட்டேன்.

ப்ரதம தளபதி : [கோபமா கத்துகிறார்] ஆணவம் படைத்த புலவன் நீ. எப்போது எமது அரசியின் கட்டளையை மதிக்கத் தவறினாயோ, அப்போதே உனக்கு இங்கு ஆஸ்தான புலவனாக அமரும் யோக்யதை இல்லையென்று முடிவு கட்டிவிட்டோம். போகட்டும். அழைத்த மரியாதைக்காக, நாங்கள் அனைவரும் கேட்க, அரசியைப் பாராட்டி ஒரேயொரு கவி பாடிவிட்டு போ.

புலவர் : நரஸ்துதி......... பாடுவதில்லை.

அரசி : எப்படி?

புலவர் : இறைவனைப் பாடும் வாயால், இடையே தோன்றி மறையும் இந்த மனித ஜென்மங்களைப் பாடுவதில்லை.

ப்ரதம தளபதி : பாடாமல் உன்னை விடப்போவதில்லை.

புலவர் : இந்த பலாத்காரத்தைக் கண்டு நான் பயப்படப்போவதில்லை.

தளபதி : உன்னைப் பணிய வைக்கிறோமா இல்லையா பார்.

புலவர் : உங்களுக்குச் சரியான பாடம் கற்பிக்கிறேனா இல்லையா பாருங்கள்.

Heezulia

by **heezulia** Thu 27 Aug 2020 - 3:10

27.08.2020

ஆனந்தஜோதி பட வசனங்கள் தொடருது.

புண்ணியகோடி வீட்டுக்கு வந்து மனைவிட்ட அழுது பொலம்புறான் : ஏதோ வாழ்க்க பூரா பொய் சொல்லிக்கிட்டு, அர வைத்து கஞ்சியாவது குடிச்சுக்கிட்ருந்தேன். ஒரு மணி நேரம் உண்மே பேசூன்னு சொன்னியே. போயிடுச்சே, வேல போயிடுச்சே. அடியே...........,ய், இதுதான் சொல்றது, அரிச்சந்த்ரன், க்ரேட் அய்னஸ் [Highness], வாழ்க்க பூரா உண்மயே சொல்லிக்கிட்ருந்தார். அவருடய கெதி என்னடி ஆச்சு கடேசியில அவருடைய சம்சாரத்தயும், அவருடைய கொழந்தயையும் அடகு வச்சார். சுடுகாட்ல வாச்மேன் வேல பாத்தார். அவருக்கே அந்த கதியின்னா, நா சாதா..............ர்ண மனுஷன். நா போய் உண்ம பேசலாமா?

மனைவி : அரிச்சந்ரன் எவ்ளவு கஷ்டப்பட்டாலும், கடசில நல்லாதான இருந்தாரு.

புண்ணியகோடி : கதையிலதாண்டி நல்லா இருந்தாரு. இன்னக்கி வாழ்க்கய பாக்கும்போது, ஒவ்வொருத்தரும் பொய் பேஸ்றவங்கதாண்டி நல்லா இருக்றாங்க.

இடையில ஒரு குரல் : சார், சார்.

ரெண்டு பேரும் திரும்பி பாக்றாங்க. வாசல்ல வந்து பாத்தா, ஒரு தொப்பிக்காரன் நிக்கிறான்.

தொப்பிக்காரன் : சார், நீங்கதானே புண்ணியகோடி, பெருமாள் நாயுடு கட ரேடியோ மெக்கானிக்?

புண்ணியகோடி குழப்பத்ல : ஆமா, என்ன விஷயம்?

தொப்பிக்காரன் : சார், எங்களுக்கு ரகஸ்ஸியமா ஒரு வேல செய்யணும். [தயங்கி புண்ணியகோடியின் மனைவிய பாக்குறான்]. இவ்ங்க ஒங்க சம்சாரந்தானே.

புண்ணியகோடி வெறுப்பா : ஏன், ஏம்பேத்திய மாதிரி தெரியுதோ? எசம்சாரந்தாய்யா சொல்லு.

தொப்பிக்காரன் : ஒரு பெரிய மனுஷன் வீட்ல, ஒரு மைக்கு ரெகஸ்ஸியமா fitupபண்ணனும். [புண்ணியகோடி வாய பொளக்றான்] ரெண்டா...........ய்ரம் ரூபா தர்றோம். ஆனா இந்த விஷயம் வெளிய யா.....ருக்கும் தெரியக்கூடாது.

புண்ணியகோடி : குண்டு போட்டா கூட யாருக்கும் சொல்லமாட்டேன்.

தொப்பிக்காரன் : இந்தாங்க அட்வான்ஸு ஆய்ரம் ரூபா. மீதி ரூபா வேல முடிஞ்சபுறம் தர்றோம். இன்னொண்ணு, அந்த வீட்டுக்கு ஒங்கள கூட்டிட்டு போகும்போது கண்ண கட்டிட்டுதான் அழச்சுட்டு போவோம். உங்க்ளுக்கு சம்மதந்தானே?

புண்ணியகோடி : கால கட்டிகூட கூட்டிட்டு போங்க. கரண்ட்டு வேல செய்யும்போது மட்டும் கண்ண ஒளத்து விட்ருங்க. இல்லேன்னா நா கம்பி நீட்டிருவேன்.

தொப்பிக்காரன் சிரிச்சு : அஹ, சரி ராத்ரி வர்றோம்.

அவன் போயிர்றான். அவன் குடுத்த ஆயிரம் ரூபாய பாத்து பாத்து சந்தோஷப்பட்டு, மனைவி பக்கத்துல வர்றான்.

புண்ணியகோடி : ஆஆ............ அப்பா............ ஆய்ர ரூபாய். ஆய்ர ரூபாடி ஆய்ர ரூபாடி.

மனைவி சந்தோஷமா : பாத்தீங்களா, ஒரு மணி நேரம் உண்மய சொன்ன ஒடனே ரெண்டாய்ர ரூபா கெடச்சுது. கடைல இருந்தா வந்த்ருக்குமா? இந்தா பாருங்க, உண்மைய நம்பி, நல்லதய்யே செய்யுங்க.

புண்ணியகோடி : வாஸ்தவந்தா. வாழ்க்க பூரா வேல செஞ்சாக்கூட இவ்ள பணம் தேராதே.
அவ்ளோதான்.

பேபி

by **Dr.S.Soundarapandian** Thu 27 Aug 2020 - 13:13

by **heezulia** Thu 27 Aug 2020 - 13:32

27.08.2020

Dr.S.Soundarapandian wrote:

மேற்கோள் செய்த பதிவு: 1329516
அப்பாடா, வேற டாப்பிக்லயும் நா எழுதியது யாருக்கும் பிடிக்கலியேன்னு நெனச்சேன். ஆனா வருத்தப்படல. ஏன்னா நிறைய பேர் எல்லாத்தயும் படிக்கிறாங்க. ஆனா பிடிக்கல. லைக் கூட போடமாட்டேங்கிறாங்க. என்னோட இன்ட்ரெஸ்ட்டுக்காக எழுதுறேன். இதாவது உங்களுக்கு மட்டுமாவது பிடிச்சிருக்கே. சந்தோஷமா இருக்கு.

பேபி

by Sponsored content

சினிமா வசனங்கள் - படித்து, பார்த்து ரசிக்க

சினிமா வசனங்கள் - படித்து, பார்த்து ரசிக்க

Re: சினிமா வசனங்கள் - படித்து, பார்த்து ரசிக்க

Re: சினிமா வசனங்கள் - படித்து, பார்த்து ரசிக்க

Re: சினிமா வசனங்கள் - படித்து, பார்த்து ரசிக்க

Re: சினிமா வசனங்கள் - படித்து, பார்த்து ரசிக்க