பழைய சைக்கிளோடு ஒரு வாழ்க்கை !

by **Dr.S.Soundarapandian** Fri Aug 11, 2017 9:09 pm

பழைய சைக்கிளோடு ஒரு வாழ்க்கை !

1940- 1970 ஆண்டுகளில் பிறந்தோர் பழைய சைக்கிளோடு ஒரு வாழ்க்கை வாழ்ந்தவர்கள்!
அந்நாட்களில் பல வீடுகளில் பழைய சைக்கிள்தான் இருக்கும் ! அதனோடு மல்லாடுவதுதான் அந்த ‘வாழ்க்கை’!

சைக்கிள் ஓடிக்கொண்டே இருக்கும் ; திடீரென்று கால் விசுக்விசுக் கென்று வேகமாகக் கீழும் மேலும் போய்வரும் ! என்னடாவென்று பார்த்தால் செயின் கழன்றுகொள்ளும் ! செயின் அறுந்துபோகாமல் இருந்தால் அவன் அதிர்ஷ்டம் ! சைக்கிளை ஓரமாக நிறுத்தி , செயினின் ஒரு பகுதியைப் பெரிய பல்லுச் சக்கரத்தில் மாட்டிக்கொண்டு மெதுவாகச் சுற்றவேண்டும்; செயின் இரு சக்கரங்களிலும் பொருந்தும் ; பிறகு வண்டி ஓடும் !

வண்டி ஓடிக்கொண்டே இருக்கும் ; திடீரென்று ஒரு பெடல் கீழே விழுந்துவிடும் ! கொஞ்ச தூரம் போனதும் வண்டியை நிறுத்திவிட்டு ஆள் மட்டும் நடந்துவந்து விழுந்து கிடக்கும் பெடலை எடுத்துவந்து உரிய இடத்தில் செருகிப் பலம்கொண்டமட்டும் திருகி நிலைநிறுத்துவார் ! பிறகு வண்டி ஓடும் ! ஓரிடத்தில் வண்டியை நிறுத்த ஸ்டாண்டைப் போடுவார்; ஸ்டாண்ட் நேரே நின்றால் அல்லவா வண்டி நிற்கும்? ஸ்டாண்ட் பெடல் இருக்கும் பக்கமாக நகர்ந்தபடி போகவே , வண்டி ஒருபக்கமாகச் சாயும் ! அதைச் செயின் மாட்டியதுபோல உடனே சரிசெய்ய முடியாது என்பதால் வண்டியை நிறுத்த ஒரு மரத்தைத் தேடுவார் ! அந்தக் காலத்தில் கடைகளிளின் முன்னே இருக்கும் மரங்கள் பயன்பட்டது சைக்கிளைச் சாய்த்து நிறுத்துவதற்காகத்தான் !

ஏதோ ஒருகாரணத்தினால் வண்டி கீழே சாய்ந்தால் முதலில் கோணிக்கொள்வது ஹாண்டில்பார்தான் ! அதை எப்படிச் சரிப்படுத்துவர்? கவட்டுக்குள் முன் சக்கரத்தை நுழைத்து இறுக்கமாக இரு தொடைகளாலும் பிடித்துக்கொண்டு இரு கைகளாலும் ஹாண்டில்பாரைப் பிடித்து ஒரு திருகுத் திருகுவார்; ஹாண்டில்பார் நேராகிவிடும் !

வண்டியில் போய்க்கொண்டே இருப்பார்; திடீரென்று பின் வீல் தகர ரிம் மட்டும் உருளும் சத்தம் வரும் ; அவருக்குத் தெரிந்துவிடும்; சைக்கிள் பஞ்சர் என்று ! பக்கத்தில் சைக்கிள் கடையைத்தேடித் தள்ளிக்கொண்டு போவார்; அங்கேபோய் வீலைப் பிரித்து டியூப்பை வெளியே எடுத்தால் , அதில் பஞ்சர் புதிதாக ஒட்டுவதற்கு இடமே இருக்காது ; எல்லா இடத்திலும் ஏற்கனவே பஞ்சர் ஒட்டியிருக்கும் ! ஒரு சிறு பையன் விசுக் விசுக்கென்று காத்தடிக்க கடைக்காரர் பஞ்சர் ஆகியிருக்கும் இடத்தைக் கண்டுபிடித்துப் பஞ்சர் ஒட்டிக்கொடுப்பார்! பஞ்சர் ஒட்டுவதற்கு ஒரு அணா அப்போது! கடைக்காரர் காற்றை அடித்துச் சைக்கிளைக் கொடுக்கும்போது வண்டிக்காரர் வலது கையால் கார்று நிறைய உள்ளதா? நிற்குதா ? என்று சோதித்துவிட்டுத்தான் வண்டியைக் கிளப்புவார் !

ஒரு காலத்தில் முனிசிபாலிடிகளில் சைக்கிளுக்கு வரி(லைசென்ஸ்) உண்டு ! இரண்டு ரூபாய்தான் வரி, ஒரு வருடத்திற்கு! அதைப் பலபேர் கட்டமாட்டார்கள்! வரிகட்டியவர்களுக்கு ஒரு தகர வில்லை கொடுப்பார்கள்! அந்தத் தகர வில்லையை ஹாண்டில்பாருக்குக் கீழே வைத்து நட்டைப் போட்டுத் திருகிவைத்திருக்கவேண்டும் ! திடீரென்று ஒருநாள் , ஒரு ஆள் அபாயச் சங்கு ஊதுவான்! “யோவ் ! அந்த முக்கில் லைசென்ஸ் பிடிக்கிறார்கள்!” என்று எச்சரிப்பான் ! உடனே அனைவரும் உஷாராகிவிடுவார்கள்! வழக்கமான தெருக்களைத் தவிர்த்து, வேறு வேறு சந்துகளில் விழுந்து போவார்கள் !
அதைப்போலவே இரவு நேரங்களில் சைக்கிளின் முன்பாக விளக்கவைத்திருக்கவேண்டும் ! மண்ணெண்ணெய் விளக்கைத்தான் பலரும் வைத்திருப்பர் ! மேடுபள்ளங்களில் வண்டி செல்வதால் மண்ணெண்ணெய் சிதறி அந்த விளக்கில் தீப்பற்றிக்கொள்ளும் ! தீ திபு திபு என்று எரியும் போதுதான் ஓட்டுபவர் கவனிப்பார்; இல்லையென்றால் யாராவது நடந்து செல்பவர், “யோவ் தீய்யா!” என்று அலறும்போது ஓட்டுபவருக்குத் தெரியவரும் ! பிறகு ஊதி அணைக்கமுடிந்தால் அணைப்பார்; இல்லையென்றால், மண்ணைப்போட்டு தீயை அணைப்பார் !

சைக்கிள் மணி என இருக்கத்தான் செய்யும் ; ஆனால் அதன் உண்மையான ஓசையை யாரும் கேட்டதில்லை! மணியின் ஸ்பிரிங் உடைந்திருக்கும்; அதனால் என்னதான் பலம் கொண்டு அழுத்தினாலும் ‘கிடுக்குக் கிடுக்கு’ என்றுதான் சத்தம் வரும் !அந்த ஓசைக்கு அன்றைய ‘பாதசாரிக’ளும் பழகிப்போனார்கள்!

இப்படியாக அந்த நாள் ‘சைக்கிள் வாழ்க்கை’ தனிச் சுவைகொண்டதுதாங்க!
***

by **T.N.Balasubramanian** Fri Aug 11, 2017 10:16 pm

நல்ல அனுபவம் -மலரும் நினைவுகள்.--ரசித்தேன்.

2 ரூபாய் முனிசிபல் வரி.
இது காமராஜர் காலத்திலோ அல்லது MGR காலத்திலேயோ நீக்கப்பட்டது.
இருவர் சவாரி செய்வதும் தடை செய்யப்பட்டு , MGR இருவர் போகலாம் என்று
அனுமதி கொடுத்தார்.

அந்த காலத்தில் நான் அனுபவப்பட்ட தமாஷ்.
ஒரு நாள் வேகமாக சைக்கிளில் போகும் போது ,
பஸ்ஸில் foot board இல் போய் கொண்டு இருந்த ரெண்டு பள்ளி சிறுவர்கள் .
"யோவ் ,பெடலில் காத்து இல்லை ,பாத்து பாத்து" என கத்த ,
நான் பயந்து போய் ,கீழே இறங்கி , காற்றை செக் பண்ண , பிறகுதான்
அவர்கள் கூறிய வார்த்தை மண்டையில் உரைத்தது.
அதற்குள் பஸ்ஸும் போய் விட்டது. பசங்க தூரத்தில் கை ஆட்டுவது தெரிந்தது .
மனதில் சிறிது வெட்கம் /பிறகு புன்னகை. ...

ரமணியன்