ஆப்ரஹாம் லிங்கன் ஏமாந்த குதிரை வியாபாரம்

ஒரு நாள் ஆப்ரஹாம் லிங்கனும் பலரும் பேசிக்
கொண்டிருக்கையில் குதிரை வியாபாரம் பற்றி பேச்சு
திசை திரும்பியது
-
அங்கே ஒரு நீதிபதியும் இருந்தார். உரையாடலில்
நகைச்சுவையும், சவால்களும் இடம்பெற்றன.
லிங்கன், ஒரு நீதிபதியுடன் வாக்குவாதத்தில் இறங்கினார்.
-
லிங்கன் சொன்னார்:-
-
நீதிபதி அவர்களே! நான் சொல்லுவதைக் கேளுங்கள்.
நானும் நீங்களும் குதிரை வியாபாரம் செய்வோம். ஆனால்
ஒரு நிபந்தனையை நீங்கள் ஒத்துக்கொள்ளவேண்டும்.
-
குதிரை பேரம் நடக்கும் ஹோட்டலுக்கு வரும் வரை,
என் குதிரையை நீங்கள் பார்க்கக்கூடாது.
-
உங்கள் குதிரையை நான் பார்க்கமாட்டேன். ஒருவர் குதிரையை
மற்றொருவர் வாங்கிக்கொள்ளவேண்டும். யாராவது இந்த
பேரத்திலிருந்து பின்வாங்கினால், 25 டாலர் கொடுக்க வேண்டும்.
-
இதைக் கேட்ட நீதிபதி, “பேஷ்!பேஷ்! எனக்கும் சம்மதமே”
என்றார்.
-
இருவரும் “குதிரை வேட்டைக்குப்” போனார்கள்.
பந்தய நாளும் வந்தது. லிங்கந்- நீதிபதி மோதல் பற்றி ஊர்
முழுதும் செய்தி பரவியதால் ஒரு பெரும் கூட்டம் அங்கே
திரண்டுவிட்டது.
-
முதலில் நீதிபதி தனது குதிரையைக் கொண்டுவந்தார்
கூட்டத்தில் பயங்கரமான சிரிப்பொலி. ஏனெனில் குதிரை
தெனாலி ராமன் குதிரையைவிட மோசம். எலும்பும் தோலுமாக
இருந்தது. பார்க்கவே அருவருப்பு. அதுமட்டுமல்ல, கண்
தெரியாத குருடு. நடக்கவும் சக்தி இல்லை. அந்த சிரிப்பொலி
அடங்குவதற்குள் ஆப்ரஹாம் லிங்கன் குதிரையில் வேகமாக
உள்ளே நுழைந்தார். அவருடைய தோள் மீது சா ஹார்ஸ் –
எனப்படும் கருவி இருந்தது.

தச்சர்கள் மரங்களை அறுக்க இந்த மரச் சட்டத்தைப் பயன்
படுத்துவர். அதன் பெயர் ஆங்கிலத்தில் தச்சர் குதிரை
என்பதாகும்; அதாவது உண்மையான குதிரை அல்ல,
ஆனால் ஒரு கருவி. இதைப் பார்த்டவுடன் கூட்டத்தில்
ஆரவாரக் கூச்சல் விண்ணைப் பிளந்தது.
-
இருவரும் குதிரைகளை மாற்றுப் போட்டுக்கொண்டனர்.
-
லிங்கன் சொன்னார்: ” என் வாழ்நாளில் குதிரை
வியாபாரத்தில் மிக மோசமான குதிரையை வாங்குவது
இதுதான் முதல் தடவை.”
-
------------------------------------------
தமிழன் வேதா

இந்தக் கதை இன் கருத்து?................புரியவில்லை