சட்டம்

தற்காலத்திற்கு ஏற்றவாறு சட்ட திருத்தம் வேண்டும்.

ஆரினகஞ்சி பழங்கஞ்சி என்பதுபோல் வெகுகாலம் கடந்து அளிக்கப்படும் தீர்ப்பு
ஏற்புடையதாக அமைவதில்லலை. ஒவ்வோர் சட்டப்பிரிவிற்கும் துணைப்
பிரிவு வேண்டும். @ தீர்ப்பு வழங்க வேண்டிய காலம் நிர்ணயம் குறிப்பிட வேண்டும்.
அக்காலத்திற்குள் தீர்ப்புவழங்கப்பட்டு மேல்முறையீட்டிற்கு உகந்த அல்லது
மக்கள் நீதி மன்றதீர்ப்பு போல் மேல்முறையீட்டிற்கு இடமளிக்க கூடாததாக.
இருந்துட வேண்டும். நீதி மன்றத்திற்கு வழக்கு என்று வந்தாலே தண்டனை
இன்றி தீர்ப்பே இருக்க கூடாது. இருவரில் ஒருவருக்கு தண்டனை வழங்கும்
படியான சட்டப்பிரிவையும் கொண்டுவரவேண்டும். அப்போதான் பொய்வழக்
கென்ற பேச்சிக்கே இடமிருக்காது. குற்றவாளி நிரபராதிஎன்றால் குற்றம் தொடுத்
தவரிக்கு தண்டனை வழங்கும் நிலை கொண்டுவரணும். நீதிபதிகளை தேர்வு
செய்யும் போதும் அவருக்கு இருக்க வேண்டிய தகுதிகளுடன், அவரின் ஜனன
ஜாதகம் மற்றும் பிறந்தேதி கொண்டு அவரின் குணசெயல்பாடு தன்மையி
னையும் ஓர் துணை தகுதியாக எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும். அப்போதுதான்
அவர் நேர்மையாக சட்டப்படி தீர்ப்பு வழங்கக்கூடிய திறம் பேற்றவராவார்.
.இடஒதுக்கீடு என்ற பேச்சுக்கே நீதி அரசர் தேர்வில் இருக்கவே கூடாது.
மேற்படி தகுதி திறமைகள் உள்ளவரா என்றுமட்டுமே பார்க்க வேண்டும்.
சட்டம் பாமர மக்களுக்கும் பயன் தருவதாக அமைந்து . உதவ வேண்டும்.
வழக்கறிஞர் படிப்புக்கு தேர்வு செய்யும் போதும் அவரின் ஜன்னம் ஜாதகம்
பிறந்த தேதி கொண்டு அவர் இத்தொழிலுக்கு தகுதியானவரா என்பதையும்
பார்த்து தேர்வு செய்தாலும் சிறப்பு பெறும்.. நீதி மன்றம் கடவுள் மன்றம்
போல் செயல்படனும். அரசியல் தலையீடே இருகக்கூடாது. அப்படி ஈடுபடு
பவர்களை அரசியலில் இருந்தே அகற்ற நீதி அரசருக்கு உரிமை வழங்கவும்
சட்டத்தில் இடமளிக்கவேண்டும். மக்களாட்சி என்ற தத்துவம் தழைக்க..
மேல்முறையீடு என்றாலே மறுவிசாரனை இன்றி.வழங்கிய தீர்ப்பின் அடிப்
படை ஆதார ஆவணங்களையே மீள மீள கலந்தாய்வு (அமர்வு) முறையில்
ஆய்வு செய்து இறுதி தீர்ப்பு வழங்கிடவேண்டும். ஒருபோதும் பிழைப்பு நடத்தும்
இடமாக நீதிமன்றம் அமைந்துவிக்க்கூடாது. இந்நிலையினை உருவாக்கி புதிய
சட்டத்திருத்தம் செய்து செயல்டுத்தினால் நாட்டில் என்றும் எப்போதும்
நல்லாட்சியினையே காணலாம் என்பது திண்ணம்..

நுகர்வோர்  குறை தீர்மன்றம்  குறையை தீர்க்கல>>>>>>  அறிந்து பல்லாண்டுகள் பதிய வைத்து பார்த்து  காத்து வருகுது >>> ஏட்டலளவில் தான் தற்போது சட்டம் என்ற நிலைபக்கு வந்து விட்டது. அக்காலத்தில்  சிறையில்  இருந்து ஓர் கைதி எழுதிய ஓர் அஞ்சலட்டையின் மூலம் செய்த முறையீட்டிற்கே விடுதலை கிடைத்தது. ஆனால் இன்று தீர்ப்பு சொல்ல அஞ்சும் நிலையே நிலவுகிறது. சட்டங்களை பதுப்பிக்க வேண்டும் போல் உள்ளது....சிலர்பிழைப்பு மன்றமாக பாவிக்கின்றனர்.