நந்திவர்மனின் வண்கை!

[You must be registered and logged in to see this image.]
-
வண்மையால், கல்வியால், மாபலத்தால், ஆள்வினையால், உண்மையால், பாராருள் உரிமையால், திண்மையால் சிறந்து விளங்கும் நந்திமன்னன் மீது கோவைப் பாடலாகப் புலவர்களும் அவரல்லாதோரும் பாட, அதற்கு மகிழ்ந்த மன்னன் அவர்களுக்கு அவர் வேண்டியாங்கு பொன்னும் பொருளும் ஆடைகளும்

மணிகளும் நாடும் நகர்களும் அவர் மனம் கொள்ளுமளவுக்கு மகிழ்ந்து கொடுத்துச் சிறப்பு செய்துள்ளான்.

இதனால் நாட்டில் பெரும்பாலான மக்கள் யாவரும் தனித்தனி அரசர்களாக மாறிவிட்டார்கள். இரவலர், ஏழை மக்கள் என்ற பெயரே நாட்டில் இல்லாது போய்விட்டது. இனி அப்பெயர் நாட்டில் இல்லாததால் இரவுக் காலங்களில் மலர்கின்ற பூக்களுக்குக்குத்தான் இரவலர் என்று வழங்கும் வழக்கம் ஏற்பட்டுவிட்டது. அதாவது, நந்தியென்னும் திருப்பெயருடையவனும் நீண்ட கைகளை உடைய உலக காவலனான நந்தி மன்னன் மீது வளப்பமிக்க கோவைகளைப் பாடி அவன்பால் பரிசு பெற்று, இரவலர் என்போர் எல்லோரும் ஒவ்வொரு மன்னர்களாக மாறிவிட்டனர். இனி இவ்வுலகத்தில் இரவலர்கள், யாசகர்கள் உண்டு என்று கூறுவதெல்லாம், இனி அவர்களைக் குறிக்காது இரவில் அலர்கின்ற அல்லி மலரையே குறிக்கும். (இரவு+அலர்=இரவலர்) இரவில் அலர்வது இரவு நேரத்தில் மலர்வது என்ற நயத்தில் பாடப்பட்ட நந்திக் கலம்பகப் பாடல் இதுதான்:

“இந்தப் புவியில் இரவலருண்டு என்பதெல்லாம்

அந்தக் குமுதமே அல்லவோ – நந்தி

தடங்கைப்பூ பாலன்மேல் தண்கோவை பாடி

அடங்கப்பூ பாலரா னார்’ (66)

திருவுக்கு முன் பிறந்த தையல்…

செல்வத்தைச் செந்தாமரை மலராகவும், அறிவொளியை
வெண்தாமரை மலராகவும் கொண்டு அவற்றில் முறையே
திருமகளும் கலைமகளும் இருப்பதாகக் கூறிவருகிறோம்.

இதில் திருமகளோடு தொடர்புடைய மூன்றாவதாக ஒருத்தி
உள்ளாள். அவள்தான் “திருவுக்கு மூன் பிறந்த தையல்’.
இவளைத் திருவள்ளுவர், அழுக்காறாமை அதிகாரத்தில்
(குறள்-17:167) குறிப்பிடுகிறார்.

செல்வமகள் இன்பத்தைத் தருவதால் இளையவளாகவும்
இவளுக்கு முன் தோன்றியவள் வறுமையைத் தருவதால்
மூத்தவளாகவும் கூறிவருகின்றனர்.

இவ்வாறு கூறுவதற்கு என்ன காரணம் எனில், பிறக்கும்பொழுது
யாரும் எப்பொருளையும் கொண்டு வருவதில்லை,
தம் உடலுறுப்புகளோடு மட்டும்தான் பிறக்கின்றனர்.
–
இடையில் சேர்வன பொன்னும் பொருளும் பிறவும். ஆதலான்,
முன் தன்னுடனே இயற்கையாக இருந்த நிலை வெறு நிலை;
வறுமையே! அதனால் அதை “மூத்தவள்’ என்றும், அதற்குப் பின்
செயற்கையாகச் சேர்ந்த செல்வ நிலையை “இளையவள்’ என்றும்
நுணுகி ஆய்ந்து கற்பித்தனர் நம் சான்றோர்.
–
இது இவ்வாறு இருக்க, இரவலர் இருவர் தம் வாழ்நாளில் பெரும்
பகுதியை நாட்டில் இரந்துண்டு காலம் கழிந்து வந்தனர்.
ஒரு நாள் நந்தி மன்னன்பால் வந்து தம் குறை கூறி இரந்து
நின்றனர். இரக்க உள்ளம் கொண்ட வேந்தன், அவர்களுக்கு
வேண்டும் பொன்னும் பொருளும் நிலமும் கரியும் பரியும் ஈந்து
அவர்களின் வறுமையைப் போக்கினான்.
–
உடனே அவர்கள், “உலகம் எல்லாம் நிறைந்துள்ள மிக்க சீர்த்தி
வாய்ந்தவனும் தன் மதிப்பில் சிறந்தவனுமான நந்தி மன்னனது
நட்பைப் பெற்ற நாளாகிய இப்பொழுதே செந்தாமரை மலரில்
வீற்றிருக்கின்ற திருமகளுக்கு முன்பு தோன்றிய பெண்ணாகிய
மூத்த நங்கையின் நட்பை நீங்கப்பெற்றோம்,
–
அதாவது இன்றோடு நமக்கு மூத்தவள் (மூதேவி) தந்த வறுமைத்
துன்பம் தொலைந்தது நந்தி பேரருளால்’ என மகிழ்ந்து
பாடுகின்றனர்.
–
“செய்ய கமலத் திருவுக்கு முன்பிறந்த

தையல் உறவு தவிர்த்தோமே – வையம்

மணக்கும் பெரும்புகழான் மானபரன் நந்தி
-

-தெள்ளாறு ந.பானு
நன்றி- தமிழ்மணி