மனதில் விழுந்த கீறல் !

by **ayyasamy ram** Tue Jan 05, 2016 4:07 pm

ராகவன் எப்பொழுதுமே மனைவியை பெயர் சொல்லி கூப்பிட்டதில்லை ,அவனுடைய அப்பா அவனிடம் சொன்னதெல்லாம் இதுதான் , ‘நீ அவளை பெயர் சொல்லிக் கூப்பிட்டயானால் அவளுக்கு நீ தாசனாகப் போயி விடுவாய்’. இது ராகவன் மனதில் ஆழமாக பதிந்து விட்டது.
-
என்றும் அவன் மனைவி சுபத்ரா அவனை பொறுத்த வரை , ‘ஏய்’ , ‘உன்னைத்தான்’ , ‘டி’ ‘இவளே’ இது தான் அவளுடைய் ஐடென்டிடி . அவன் அப்பா போயி முப்பது வருடம் ஆனாலும் பொண்டாட்டியை பேர் சொல்லாமலே நாப்பது வருஷம் அவளுடன் குப்பை கொட்டி விட்டான்.
-
திடீரென்று நேத்திக்கு அவள் மயக்கம் போட்டு விழுந்து விட ,ஹாஸ்பிடலில் அட்மிட் செய்தான். ஹய் பி பி என்றதால் மருத்துவர் கண் காணிப்பில் இருக்கிறாள் .
-
உதவிக்கு யாரும் இல்லாததால் இவனே அவளை பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறான் .
-
சுபத்ராவிற்கு எப்பொழுதுமே நிறயகுறை , கணவன் தன்னை பெயர் சொல்லி கூப்பிடுவதில்லை என்று. மனதில் அந்த குறையுடனே இத்தனை காலமும் வாழ்ந்து விட்டாள்.
-
சொல்லாமல் கொள்ளாமல் அவள் இந்த ஊசலாடிகொண்டிருந்த ஆசை நிறை வேறாமலே இந்த உலகத்தை விட்டும் ,ஆணவமும். கர்வமும் நிறைந்த ராகவனை விட்டும் ‘போயே போயி’ விட்டாள்.
-
ராகவன், எங்கே, அவள் தன்னை தனியாக பசங்களுடன் மாரடிக்க விட்டு விடுவாளோ என்ற பயத்தில், அவனுடைய கொள்கையிலிருந்து தன்னை அறியாமலே , ‘சுபத்ரா’,’சுபத்ரா’,’சுபத்ரா’ ‘சுபத்ரா”’, ‘சுபத்ரா’ என்று கத்தி அவளை எப்பாடு பட்டாவது எழுப்ப பாடு பட்டுக்கொண்டிருக்கிறான் , ,,,,,,
-
நீங்கள் எல்லோரும் போயி அவனுக்கு சொல்லுங்களேன் , சுபத்ரா உயிரோடிருந்த வரை அவளை மதித்து ஒரு தரம் கூட பெயர் சொல்லாதவன் இப்போ எத்தனை தரம் ஸ்மரணை பண்ணாலும் அவள் வரப் போவதில்லை என்று.
-
ஒரு தரம் போன உயிரும் , நேரமும், திரும்ப கிடைக்காது !.
–
மாதங்கிகுமார்