நிலைக்கண்ணாடி! - சிறுவர் கதை

-

பாப்பாங்குளம் என்னும் ஊரில் வளர்ந்த சிறுவன் ஜான்,
தன் தாயுடன் பட்டணத்திற்கு வந்தான்.
இருவரும் தங்கள் உறவினர் வீட்டில் தங்கினர். அந்த வீட்டின்
அறை ஒன்றில் பெரிய நிலைக் கண்ணாடி ஒன்று இருந்தது.

ஜான் அதைக் கண்டு வியப்பில் ஆழ்ந்தான். அதுவரை முகம்
பார்க்கும் கண்ணாடியை அவன் பார்த்ததே இல்லை.

கண்ணாடியில் ஒரு சிறுவன் உருவத்தைக் கண்டபோது
அவனுக்கு மகிழ்ச்சியாயிருந்தது. அதையே ஆச்சரியத்துடன்
கண்கொட்டாமல் பார்த்தபடி இருந்தான்.

ஜானுக்கு ஒரு ஆசை வந்தது. தனக்குப் பிடித்த அந்த உருவத்தைத்
துன்புறுத்தி பார்க்க விரும்பினான். உடனே தன் முகத்தைக்
கோணலாகக் காட்டினான். கண்ணாடியில் இருந்த உருவமும்
அப்படியே பிரதிபலித்தது.

ஜானுக்கு தாங்க முடியாத கோபம் வந்தது. கையால் குத்துவது
போலக் காட்டினான். கண்ணாடியிலும் அப்படியே தெரிந்தது.
சினம் மிகுந்த ஜான், அந்த உருவத்தைக் குத்துவதுபோல்
செய்தான். அதுவும் அப்படியே செய்தது.

த்திரத்தோடு கண்ணாடியைப் பார்த்துக் கத்தினான்.
ஜான் பின்பு அழுதான். மீண்டும் அடித்தான். அவனுக்குக் கை
வலித்தது.

ஜான் செய்த அனைத்தையும் அந்தக் கண்ணாடிப் பிம்பமும்
செய்தது. மகனின் சத்தம் கேட்டு அம்மா அங்கு வந்தாள். அவனை
அழைத்து கண்ணீரைத் துடைத்துத் தேற்றினாள்.

கண்ணாடியில் தெரிந்த பையனிடம், ”உன் முகத்தைக் கோணலாகக்
காட்டினாயா?” என்றாள்.

”ஆமாம்!” என்றான்.

”மறுபடியும் அவன் எதிரில் போ! நீ சிரி.அவனும் சிரிப்பான்.
உன் கையை நீட்டு அவனும் நீட்டுவான். நீ சினம் கொள்ளாதே.
அவனும் சினம் கொள்ள மாட்டான்!” என்று சொன்னாள் அம்மா.

ஜானும் அம்மா சொன்ன படி செய்தான். கண்ணாடியில் தெரிந்த
உருவமும் அப்படியே செய்தது. அதைக் கண்டு ஜான் பெருமகிழ்ச்சி
அடைந்தான்.

”ஜான் நாம் செய்யும் நன்மை, தீமைகள் நமக்கே திரும்பி வரும்.
உலகம் கண்ணாடியைப் போன்றது. இதை நன்கு புரிந்து கொள்,”
என்று கூறி நிலைக்கண்ணாடியை பற்றி விளக்கினாள் அம்மா.

அன்றிலிருந்து ஜான் மற்றவர்களுக்கு நன்மைகளை மாத்திரமே
செய்தான்.
–
——————————-
சிறுவர் மலர்

நல்ல கதை....
அருமையான பதிவு