காதல் தோல்வி.

by **M.Jagadeesan** Fri Aug 21, 2015 12:11 pm

நம்பியவனைக் கைகழுவி நட்டாற்றில் விட்டாள்
நம்பிஅவனோ நாளெல்லாம் அவள் நினைவாக

பந்தம் அவளே எனநினைத்தான் அவளோ
பந்தமாய் நின்றெரித்து காதல் மறந்தாள்.

கண்டுஅவளைக், காரணம் கேட்கச் சென்றான்.
கண்டவனைக் காண இயலாது என்றாள்.

" தாமரைக் கண்ணாளே! பாரென்று " கேட்டான்.
"தாம்அரைக் கண்ணாலும் பாரேன் " என்றாள்.

முழுமதி முகத்தாளே! முத்தமிட வாஎன்றான்.
முழுமதி கெடுமுன்னே ஓடிவிடு என்றாள்.

"அறிவில் ஆதவனாய் இருக்கின்றேன் " என்றான்
"அறிவில் லாதவனே! அகன்றுவிடு " என்றாள்.

"கணவனாய் என்னை ஏற்றுக்கொள் !" என்றான்.
" கண்அவனாய் இருக்க நீஎதற்கு ?" என்றாள்.

"மாதுளங் கனியாளே! மாறியதேன்? " என்றான்
மாதுஉளம் மாறியதால் மாறியதாய்ச் சொன்னாள்.

காவலரை மாற்றிய காரணத்தைக் கேட்டான்.
காஅலரில் கட்டழகனைக் கண்டதால் என்றாள்.

"மாதரை நம்புவது மடமையே! " என்றான்.
"மாதரையில் வேறுமாது கிடைக்கலையோ?" என்றாள்.

"மாதே!வா! மறுபடியும் காதலிக்க " என்றான்.
"மா ! தேவா ! இவனை மன்னிப்பீர்! " என்றாள்.

by **T.N.Balasubramanian** Fri Aug 21, 2015 1:39 pm

உங்கள் கவிதை அருமை ,jagadeesan அன்பு மலர்

ஒரு வேளை இப்பிடி இருக்குமோ எனக்கு வந்த செய்திப் படி ஒன்னும் புரியல

"மாற்றம் விரும்பி இவரை மணந்தால்
ஏமாற்றமே மிஞ்சும் என அறிந்ததாலும் ,
பதம் பிரித்து கவிதை புனைபவர்
பதம் பார்த்திடுவார் நம் வாழ்வை ,என்றே
பிழைத்தாள் அவள் .
பிழை தாள் செய்தி இல்லை ,இது

ரமணியன்