காலை உணவை மிஸ் பண்ணாதீங்க!

நோ... மார்னிங் டிபன்?
எஸ் - டயாபட்டீஸ்
காலை டிபன்?
நோ சான்ஸ்
சர்க்கரை நோய் வர வேண்டாமே?

ஒரு கல்லூரியில் பேசுவதற்காக சென்றிருந்தேன். அழகழகான பட்டாம்பூச்சிகளாய் மாணவியர் இங்கும், அங்கும் ஓடிக் கொண்டிருந்தனர். பார்க்கவே ரம்மியமாக, ஆனந்தமாக இருந்தது. அது காலை நேரம் என்பதால், மாணவியர்களை பார்த்து நான் கேட்ட முதல் கேள்வி, 'டிபன் சாப்பிட்டாச்சா?' என்று தான்.

என்ன பதில் எனக்கு கிடைத்திருக்கும் என நினைக்கிறீர்கள்?
'இல்லை மேம்'
'எப்போதும் காலையில் நோ ஈட்டிங் மா!'
'நேரே மதிய உணவு தான்'
'இரவு வீட்டில் போய் தான் முழு சாப்பாடு!'

இப்படியாகத் தான் பதில்கள் வந்தன. கொஞ்ச நேரம் முன்பு தான், அழகழகான வண்ணத்துப்பூச்சிகள் என, சந்தோஷப்பட்டேன். இந்த அழகும், ஆரோக்கியமும், சுறுசுறுப்பும், தைரியமும் இன்னும் சில ஆண்டுகள் கழித்து, இதே மாணவியர் ஒரு அதிகாரியாக, ஊழியராக, மனைவியாக ஆகும் போது இருக்குமா என்பது, எனக்கு ஏற்பட்ட மிகப் பெரிய கேள்விக்குறி. ஒரு வேளை உணவு உண்டதற்கும், அடுத்த வேளை உணவுக்கும் குறைந்தபட்சம் இரண்டு மணி நேரம் இருக்க வேண்டும்; அதிக பட்சம் ஐந்து மணி நேரம் இருக்கலாம். மிக எளிய, எல்லாருக்கும் புரியும்படியான ஒரு விஷயம் தானே இது; பின் ஏன் பெண்கள் காலை உணவை தவிர்க்கின்றனர்?

காலை உணவை தவிர்ப்பதால், உடல் எடை குறைய வாய்ப்பிருப்பதாக நம்பிக் கொண்டுள்ளனர். ஆனால், மதியம் சாப்பிடும் போது, நம்மையறியாமல் அதிகம் சாப்பிட்டு விடுவோம்; எடை கூடுமே தவிர குறையாது. வெறும் வயிற்றில் இன்சுலின் அதிகமாக சுரக்கும். தொடர்ச்சியாக, கலோரியின் அளவு அதிகரிக்கும். இரவு முழுவதும் வயிறு காலியாக இருந்ததால், உடலுக்கு சக்தியை கொடுக்கும் குளுகோசின் அளவு குறைந்து விடும். உடனடியாக அந்த குளுகோசை திரும்ப பெற, காலை உணவு மிக முக்கியம்.

ஆனால், காலையில் இட்லி சாப்பிட்டேன், பழைய சாதத்தில் மோர் போட்டு குடித்தேன் என்று கூறுவதையே, நாம் பட்டிக்காட்டுத்தனமாக அல்லவா நினைக்கிறோம்! அப்படியே வெளியில் கூறினாலும், பிரெட், நூடுல்ஸ் என்று அளந்து விடுவோம். இதையெல்லாம் சாப்பிடுவதற்கு, வெறும் வயிறே பரவாயில்லை. அலுவலகத்தில் கோபமும், டென்ஷனும் அதிகமாகி, காட்டு கத்தலாய் கத்துவோர் யாராவது இருந்தால், கண்டிப்பாக காலை டிபன் சாப்பிடாதவர்களாகத் தான் இருப்பர். (செக் செய்துக்கோங்க)

நாம் வீட்டில் எந்தெந்த பழக்கங்களை பின்பற்று கிறோமோ, அதை தானே நம் குழந்தைகளும் பின்பற்றுவர்? குழந்தைகளின் ஆரோக்கியத்திற்கும், அறிவு வளர்ச்சிக்கும் காலை உணவு கண்டிப்பாக தேவை. காலையில் எதுவும் சாப்பிடாமல் பள்ளிக்கு செல்லும் பிள்ளைகளுக்கு, முதல் மணி அடித்து, வகுப்பு நடந்துக் கொண்டிருக்கும் போதே, வயிறு பசிக்க ஆரம்பித்து விடும்; ஆனால், உணவு இடைவேளை வரை காத்திருக்க வேண்டும். தேவையா இது? நம் பிள்ளைகளை இப்படி பட்டினி போடவா நாம்? யோசியுங்கள்.

உங்கள் பிள்ளை காலை டிபன் வேண்டாம் என்று சொல்வதற்கு, முன்மாதிரி நீங்கள் தானே நாயகியரே!
நம் வீட்டிற்கு வர நினைக்கும் விருந்தாளிகளுக்கு கூட, நாம் மதிய உணவும், இரவு விருந்தும் தான் கொடுப்பதற்கு தயாரிக்கிறோம்.

குழந்தைகளாக நாம் இருக்கும் போது சாப்பிடும் உணவும், அதன் சத்துகளும் தான், 18 வயது வரை நம்மை செயல்பட வைக்கிறது. அதன்பின், நம்முடைய உணவுப்பழக்கம் ஏற்படுத்தும் பலன்கள் தான், 49 வயது வரை நம்மை இயக்குகிறது. மீதி காலத்தில், நாம் சாப்பிடுவதெல்லாம், சும்மா நம்மை நடமாட வைக்க தான்.

முக்கியமாக, குழந்தைகளை காலை உணவு சாப்பிட வைக்காமல், பள்ளிக்கு அனுப்பாதீர்கள். குழந்தை பருவத்தில் ஏற்படும் நடத்தை குறைபாடுகளையும், வளர்ந்த பின் சமூகத்தை எதிர்கொள்வதில் ஏற்படும் சிக்கல்களையும் தடுக்க வேண்டும் என்று நாயகியர் நினைத்தால், குழந்தைகளுக்கு காலை உணவு கொடுங்கள். அவர்களை அதட்டி, உருட்டி சாப்பிட வைக்க தெம்பு வேண்டுமில்லையா; அதற்காகவாவது, நீங்களும் காலையில் கண்டிப்பாக பசியாறுங்கள்.

ம. வான்மதி