நம்மின் வேலை

நம்மின் வேலை
பாவலர் கருமலைத்தமிழாழன்
 
                        தன்தலையில்   கொம்பிருக்கும்   சிந்தை   யின்றித்
                                    தலைகுனிந்தே   அடிமையாகும்   மாட்டைப்  போல
                        தன்னுள்ளே     உரமிருந்தும்    தமிழ   னின்று
                                    தானடிமை   எனும்நினைப்பில்    வாழு   கின்றான்
                        தன்கால்கள்   நன்கிருந்தும்   மரக்கால்   கொண்டு
                                    தன்னுடலைச்   சுமப்பதற்கே   பழகு   கின்றான்
                        தன்மானம்   எனும்சொல்லைத்   தமிழ்அன்   றென்றே
                                    தறுதலையாய்த்    தமிங்கிலனாய்   மாறு   கின்றான் !
 
                        எத்தனைபேர்   போராடித்    தீக்கு    ளித்தார்
                                    எத்தனைபேர்    சிறைக்குள்ளே    வாழ்வி   ழந்தார்
                        எத்தனைபேர்   குடும்பத்தைத்    தவிக்க    விட்டே
                                    எல்லாமும்     தமிழென்றே   உயிர்து   றந்தார்
                        அத்தனைபேர்  செய்திட்ட   ஈகந்    தன்னை
                                    அருவருக்கும்   செயல்களென   ஒதுக்கி  வைத்தே
                        மொத்தத்தில்    ஈனத்தின்    பிறவி    யாகி
                                    மொழிமறந்து    எட்டப்பன்    ஆனா   னின்று !
 
                        தட்டினிலே   சுடுசோற்றை   உண்டு   நாயாய்த்
                                    தன்நாவில்   பிறர்காலை   நக்கு    கின்றான்
                        வெட்கமின்றி   நடக்கின்றான்   வீதி   தன்னில்
                                    வேட்டியில்லை   தமிழ்பண்பு    சிறிது    மில்லை
                        கட்டிலிலே   படுப்பதுவும்   பிள்ளை  பெற்றுக்
                                    கான்வென்டில்   சேர்ப்பதுவே    இவனின்   வேலை
                        எட்டியுள்ள    தமிழுணர்வை   இவனுக்    குள்ளே
                                    எப்படியும்    நுழைப்பதுவே   நம்மின்  வேலை !
 

                                                *******************