நிழலும் நிஜமும் - சிறுகதை

ச. சந்திரசேகரன் · 16/09/2012

நிழலும் நிஜமும் - சிறுகதை

இயக்குனர் "டேக் -1, ஆக்ஷன்" என்று கூறியவுடன், நடிகை நடிக்க, காட்சி ஆரம்பமானது.

வேலைக்காரி: அம்மா காப்பி

கதாநாயகி : கொடு. (என்று வாங்கி காப்பி குடித்துக்கொண்டே) , நீ காபி குடிச்சிட்டியா?

வேலைக்காரி: இன்னும் இல்லையம்மா.

கதாநாயகி : ஏன் குடிக்கலை? இந்த வீட்டை நீ உன் சொந்த வீடா நினைச்சிக்க. நாங்கள் எல்லாம் உன் சொந்தக்காரர்கள் என நினைச்சிக்க. புரிஞ்சிதா?

வேலைக்காரி: சரிங்கம்மா.

கதாநாயகி: முதல்ல காப்பியை குடி . அப்புறம் வந்து என்னை கவனி.

வேலைக்காரி: சரிங்கம்மா. (என்று சொல்லிவிட்டு போனவள் கையில் காபியோடு வந்து நிற்க

கதாநாயகி: நான் வேலைக்கு போய்விடுவேன். சாயங்காலம் தான் வருவேன் . எனக்காக காத்திருக்காமல் நீ நேரத்தோடு சாப்பிடு.

வேலைக்காரி: ரொம்ப நன்றிங்கம்மா .

இயக்குனர் "டேக் ஓகே". என்று கூறியதும் காட்சி முடிந்தது.

கதாநாயகியின் வீட்டில் ....

'முனியம்மா முனியம்மா' என பலத்த குரலோடு கதாநாயகி கத்தியதும் "இதோ வந்துட்டேம்மா" என வேலைக்காரி முனியம்மா ஓடி வர

"எங்கே போய்த் தொலைந்தாய்? காப்பி கூட கொடுக்காம"

முனியம்மா: இல்லம்மா , லேசா தலை சுத்தற மாதிரி இருந்தது . அதான் காலைல மீந்துபோன காபியை குடிச்சிக்கிட்டிருந்தேன் உங்க குரல் கேட்டதும் ஓடி வந்துட்டேன்.

" நீ இருக்கும் இருப்புக்கு காப்பி கேக்குதா?" என கோபத்துடன் கேட்டுவிட்டு , முனியம்மாவை முறைக்க

முனியம்மா: மன்னிச்சிடுங்கம்மா . இனி அப்படி செய்ய மாட்டேன் .

சரி , சரி , டி .வியை போடு என கதாநாயகி சொல்ல ,

கண்ணில் வந்த நீரை துடைத்து கொண்டு முனியம்மா டி வியை போட

கதாநாயகி நடித்த அந்த காட்சி தொலைக்காட்சியில் வந்து கொண்டிருந்தது. கதாநாயகி அன்போடு வேலைக்காரியை உபசரித்துக்கொண்டிருந்தார் .

முனியம்மா மெல்ல தன்னுடைய எஜமானியை திரும்பிப் பார்க்க , கதாநாயகி நாணி கூனி குறுகினாள் .