நம்பர் 1 பெண்கள் துப்பறியும் நிறுவனம்

First topic message reminder :


மண்ணால் வேறுபட்டிருந்தாலும் மனத்தால் உலகெங்கும் பெண்களின் துன்பங்களும் தைரியங்களும் ஒன்றேதான் என்பதற்கு அழுத்தமான ஆதாரம் நம்பர் 1 லேடீஸ் டிடெக்டிவ் ஏஜென்சி என்ற ஆங்கில நாவல். அலெக்ஸாண்டர் மெக்கால் ஸ்மித் எழுதியிருக்கும் இந்த நாவலின் நாயகி - எம்மா ரமோட்ஸ்வே! இவள், ஒவ்வொரு பெண்ணுக்குள்ளும் இருக்கிற சாதனைத் துடிப்பின் பிம்பம்.

எம்மா ரமோட்ஸ்வே பிறந்து, வளர்ந்து, வாழ்வதெல்லாமே ஆப்பிரிக்கக் கண்டத்தின் சின்னஞ்சிறு நாடான போட்ஸ்வானா மண்ணில்.

நிறத்தாலும் மொழியாலும் உருவ அமைப்பாலும் வேறுபட்டிருந்தாலும்கூட, போட்ஸ்வானா மக்கள் கிட்டத்தட்ட நம் கலாசாரத்தை அப்படியே நினைவுறுத்துகிறார்கள். மகளுக்கு சீதனமாகத் தர மாடுகளை வளர்க்கும் தந்தை, முழுக்க நம்பியவன் கைவிடும்போது ஏமாற்றத்தில் துடிக்கிற மகள், தொலைந்துபோன மகனை எண்ணி தவித்து நிற்கும் பெற்றோர்.. என்று ஒவ்வொரு பாத்திரத்தின் உள்ளேயும் ஊறுகிற உணர்வுகள், நம் கலாசாரத்தையும் வாழ்க்கைத் துடிப்பையும் அப்படியே நினைவூட்டுகின்றன.

துன்பங்கள் ஆயிரம் வந்தாலும், தைரியத்தோடு மட்டுமல்ல.. சின்னதொரு நகைச்சுவை உணர்வோடும் அவற்றை எதிர்கொண்டு தூளாக்க வேண்டும் என்பதில், எம்மா ரமோட்ஸ்வேக்கு நிகர் அவளேதான்!

ரமோட்ஸ்வே பயணிக்கிற பாதையில் வரும் அப்பாவிகள் நம்மை கண்கலங்க வைக்கிறார்கள். வினோத வில்லன்கள் நடுங்க வைக்கிறார்கள். கொடுமைக்காரர்கள் கொதிக்க வைக்கிறார்கள்.

தனியாக ஒரு தைரியப் பயணத்தைத் தொடங்குகிறாள் ரமோட்ஸ்வே. துணைக்கு நாமும் அவளுடன் கிளம்புவோம்..

எ ம்மா ரமோட்ஸ்வே ஆப்பிரிக்காவின் போட்ஸ்வானா நாட்டின் அழகான கலே மலை யடிவாரத்தில் சொந்தமாக ஒரு வீடு வைத்திருந்தாள். அதுவே தான் அவளது துப்பறியும் நிறுவனமும்.

நிறுவனம் என்ன பெரிய நிறுவனம், ஒரு சின்ன வெள்ளை நிற கார், இரண்டு மேஜை, நாற்காலிகள், ஒரு டெலிபோன். ஒரு பழைய மாடல் டைப் ரைட்டர்.. இதுதான் அந்த நிறுவனத்தின் மொத்த ஆஸ்தியே! போட்ஸ்வானா வின் ஒரேயரு துப்பறியும் நிபுணியும் ரமோட்ஸ்வேதான்.

இந்த மலையடிவாரத்தின் தேநீர் பார்க்க சிவப்பாகவும், நல்ல மணமாகவும் இருக்கும். இதைக் காய்ச்ச ஒரு கெட்டிலும், மூன்று கோப்பைகளும்.. ஒன்று அவளுக்கு. இன்னொன்று அவளுடைய காரியதரிசி எம்மா*மகுட்ஸிக்கு, மூன்றாவது அவளைத் தேடிவரும் வாடிக்கையாளருக்கு.

தனிப்பட்ட டிடெக்டிவ் ஏஜென்சிக்கு இதை விட, வேறு என்ன வேண்டும்? இதுபோன்ற வேலைகளுக்கு மூலதனமே புத்திக்கூர்மையும், உள்ளுணர்வும்தான். எம்மாவுக்கு இவை இரண்டும் தேவைக்கு அதிகமாகவே இருந்தது. இவைதான் அவளை இந்தத் துப்பறியும் தொழிலைத் தொடங்கச் செய்தது.

அவள், இதை விடவும் பெரிய நாட்டில்.. பெரிய நகரத்தில் போய், இதே தொழிலை ஆரம்பித்திருக்கலாம். பெரிய நகரங்களில் வாழும் மனிதர்களிடம் பணமும் அதிகம், பிரச்னைகளும் அதிகம்.. அதற்கேற்ற ஊதியமும் நிறையவே கிடைக்குமாயிருக்கும்.

ஆனால் அவளோ, நான் ஒரு ஆப்பிரிக்க பிரஜை என்பதில் வெட்கப்படவே இல்லை. சோதனைகள் நிறைந்த இந்த நாட்டையும், கடவுள் படைத்த எல்லா மக்களையும் மிகவும் நேசிக்கிறேன். முக்கியமாக இங்கு வசிப்பவர்கள் என் சகோதர, சகோதரிகள். அவர்களுக்கு உதவுவது என் கடமை. அவர்களது பிரச்னைகளை தீர்ப்பதுதான் என் வேலை என்பாள்.

ரமோட்ஸ்வே, தன் அப்பா விட்டுச் சென்ற ஆடு மாடுகளை விற்று, அதில் கிடைத்த பணத்தில்தான் இந்த நிறுவனத்தைத் தொடங்கினாள்.

ரமோட்ஸ்வேவின் தந்தை மிக மோசமான உடல் உபாதைகளுக்கு ஆட்பட்டிருந்ததால், அவரால் எந்த முடிவும் எடுக்க முடியவில்லை. உனக்கென்று ஒரு தொழிலை அமைத்துக் கொள் ரமோட்ஸ்வே. இப்பொழுது ஆடு, மாடுகளுக்கு நல்ல விலை கிடைக்கும். விற்ற பணத்தில் ஒரு கசாப்பு கடை அல்லது பாட்டில் ஸ்டோர், எது உனக்கு இஷ்டமோ அது.. அப்பா மரணப் படுக்கையில் இதைச் சொல்ல, ரமோட்ஸ்வே உருகிப் போனாள்.

உயிருக்கு உயிரான அப்பா, புழுதி நிறைந்த சுரங்கத்தில் வாழ்நாள் எல்லாம் பாடுபட்டு, தன் மகளுக்கு ஒரு நல்ல வாழ்க்கையை அமைக்க உழைத்த மனிதர். அவரது கரங்களைப் பிடித்துக் கொண்டு, கண்ணீர் மல்க அவரைப் பார்த்தாள் ரமோட்ஸ்வே. துக்கத்தில் பேச்சு வரவில்லை. ஆனாலும் திக்கித் திணறி தன் எண்ணத்தை வெளிப்படுத்தினாள்..

அப்பா.. நான் ஒரு டிடெக்டிவ் ஏஜென்சி ஆரம்பிக்கப் போகிறேன். போட்ஸ்வானாவின் மிகச் சிறந்த நிறுவனமாக அது இருக்கும்.

அதைக் கேட்ட அவளின் தந்தை, மிகுந்த சிரமத்துடன் விழிகளை விரித்து அவளைப் பார்த்தார். குழறியபடி பேச முயற்சித்தார்.

ஆனால்.. ஆனால்..

ஆனால், அவர் எதையும் சொல்வதற்கு முன்பே இறந்து போய்விட்டார். எம்மா ரமோட்ஸ்வே, அவரது மார்பில் முகத்தைப் புதைத்தபடி விசும்பினாள். அவரது பாசத்தையும், கௌரவமான வாழ்க்கையையும், தனக்காக அவர் பட்ட பாடுகளையும் இப்பொழுது நினைத்தாலும் மனம் கனத்துப் போகும் ரமோட்ஸ்வேக்கு.

இந்த வாழ்க்கை அவர் கொடுத்தது. அப்பாவை நினைத்தால் மட்டுமே துயரம் பொங்குமே தவிர, தான் கடந்து வந்த கரடுமுரடான வாழ்க்கையை நினைத்து ஒருபோதும் அவள் சலித்துக் கொண்டதே இல்லை.

போராட்டமும், காதலும், கசப்பும் நிறைந்ததுதான் வாழ்க்கை.. என்றாலும் இதையே நினைத்து மூலையில் உட்கார்ந்திருப்பது ஒரு டிடெக்டிவ்வுக்கு அழகில்லை.

நம்பர் ஒன் பெண்கள் துப்பறியும் நிறுவனம்! ரகசியமான தகவல்கள், விசாரிப்புகள் எல்லோருக்கும் திருப்தி தரும் முறையில் நேரடி மேற்பார்வையில் சேகரித்துத் தரப்படும் வர்ணம் தீட்டப்பட்ட இப்படி ஒரு விளம்பரப் பலகையை தனது அலுவலகத்தின் முன்பும், தன் உதட்டில் மெல்லிய முறுவலையும் ஒரு சேர மாட்டினாள் ரமோட்ஸ்வே.

அவளது துப்பறியும் நிறுவனம், பலருக்கும் வியப்பை அளித்தது. இருக்காதா பின்னே.. ஒரு பெண் துப்பறி கிறாளாமே!

ரேடியோவில் அவளது பேட்டி வேறு வந்தது. போதாக்குறைக்கு தினசரி ஒன்றிலும், நாட்டின் ஒரேயரு பெண் டிடெக்டிவ் ஏஜென்ட் என்கிற செய்தி வெளியாகி இருந்தது.

ரமோட்ஸ்வே இந்தச் செய்தியை கத்தரித்து, நகலெடுத்து, தன் ஆபீசின் பார்வையான இடத்தில் ஒரு நோட்டீஸ் போர்டு மாட்டி, அதில் ஒட்டி வைத்தாள்.எந்தவொரு சிறு விஷயத்தையும் அலட்சியப்படுத்துவதில்லை அவள்.

ஆ ரம்ப நாளில், தனது வாடிக்கையாளராக வந்த ஹேப்பி பபெட்ஸியை அத்தனை சுலபத்தில் மறக்க முடியுமா? பாவம்.. என்றைக்கோ காணாமல் போன தகப்பன் திரும்பி வந்து, மறுபடியும் காணாமல் போய்..

எனது வாழ்க்கை மிகவும் சந்தோஷமாக இருந்தது. அப்போதுதான் இது நேர்ந்தது. அதற்கு மேல் சொல்வதற்கு ஒன்றுமில்லை. இப்படிச் சொல்லி உதட்டைப் பிதுக்கினாள் பபெட்ஸி. ரமோட்ஸ்வே, அவளைக் கூர்ந்து பார்த்தபடியே தேநீரை உறிஞ்சினாள்.

ஒருவருடைய முகத்தைப் பார்த்தாலே, அவரைப் பற்றிய சகல விஷயங்களையும் அனுமானித்துவிடுவாள் ரமோட்ஸ்வே. தலையின் வடிவம் முக்கியமான ஒன்று என்று பல புத்திசாலி துப்பறிவாளர்கள், தங்களது அனு பவத்தில் எழுதியிருந்தாலும், ரமோட்ஸ்வே, அதையெல்லாம் நம்பவில்லை.

முகத்தின் பொதுவான தோற்றமும், கண்களும், கண் களின் ஓரத்தில் நெளியும் சிறு கோடுகளும் மனிதரின் மனதைத் துல்லியமாகச் சொல்லிவிடும். அதிலும் இந்தக் கண்கள்தான் ஜன்னல். அதனால்தானோ என்னவோ, நிறைய பேர், வீட்டில் இருக்கும்போது கூட கறுப்புக் கண்ணாடி அணிவதை வழக்கமாகக் கொண்டிருக்கிறார்கள். அவர்களை ஜாக்கிரதையாகக் கண்காணிக்க வேண்டும்.

ஹேப்பி பபெட்ஸி பெயரில் மட்டுமல்லாமல், உண்மையிலேயே சந்தோஷமான வாழ்க்கை வாழ்பவள் தான் என்பது முதல் பார்வையிலேயே தெரிந்தது. ஆனாலும் ஏதோ ஓர் ஆணால் ஏற்பட்ட பிரச்னையாகத்தான் இருக்கும் என்று ரமோட்ஸ்வே எண்ணினாள்.

எவனுடைய நடத்தையினாலோ இவள் பாதிக்கப் பட்டிருக்கிறாள் அவளது சிந்தனையை பபெட்ஸியின் குரல் கலைத்தது.

முதலில் என்னைப் பற்றிச் சொல்கிறேனே..

ம்! சொல்..

நான், ஒகாவாங்கர் அருகில் உள்ள மான் என்கிற இடத்திலிருந்து வருகிறேன். என் அம்மா ஒரு சிறிய கடை வைத்திருந்தாள். அதன் பின்புறமுள்ள வீட்டில்தான் நாங்கள் வசித்து வந்தோம். வீட்டில் நிறைய கோழிகள்.. நிறைய மகிழ்ச்சி..

.........

இப்போது நமக்கு உள்ள அறிவு, அப்போது இருந்திருந் தால்.. அடடா.. என் வாழ்க் கையை எத்தனையோ நன்றாக மாற்றியமைத்துக் கொண்டிருப் பேன்..

ரமோட்ஸ்வே தேநீரை உறிஞ்சினாள். அவளுக்கு அலுவலகத் தில் வேலை அதிகம் இல்லாத போது, தன் சிநேகிதர் மட்கோனி யுடன் கொஞ்ச நேரம் பேசி விட்டுப் போவதுண்டு. இப்போது அவள், லாக்வாங் ரோடிலுள்ள ஸ்பீடி மோட்டார் நிறுவனத்தில், மட்கோனிக்கு உதிரி பாகங்கள் விற்பவரின் காலண்டருக்கு அடியில் அமர்ந்திருந்தாள்.

சில சமயங்களில் மனிதர் களுக்கு உண்மையைத் தேடுவதில் ஆர்வம் இருப்பதில்லை. அது போன்ற சமயங்களில் ரமோட்ஸ் வேக்கு வேலை இருக்காது.

ஒருவரும் தொலைந்து போக வில்லை. எவரும் தில்லுமுல்லு வேலைகளில் ஈடுபடவில்லை. அதுபோன்ற சமயங்களில் துப்பறியும் நிறுவனங்கள் தங்கள் ஆபீஸை மூடிவிட்டு, பூசணிச் செடி வளர்க்கப் போக வேண்டியதுதான். அவளுக்கு ஒன்றும் பூசணிச் செடி வளர்க்கும் எண்ணமெல்லாம் கிடையாது. நிம்மதியாக தேநீர் அருந்திவிட்டு, ஆப்பிரிக்க சூப்பர் மார்க்கெட்டுகளில் ஏதாவது சாமான்கள் வாங்குவதில் மதிய நேரத்தைச் செலவிட அவளுக்குப் பிடிக்கும். பிறகு, புத்தகக் கடைக்குப் போய், ஏதாவது புதிய புத்தகங்கள் வந்திருக்கிறதா என்று பார்ப்பாள்.

மட்கோனி தன் பேச்சைத் தொடர்ந்தார். நான் என் வாழ்க்கையில் நூற்றுக்கணக்கில் தவறுகளைச் செய்திருக்கிறேன், நூற்றுக்கணக்கில்..

அவள் அவரை வியப்புடன் பார்த்தாள். அவருடைய வாழ்க்கையில், எல்லாமே நல்லபடியாக அமைந்திருப்பதாகத்தான் அவள், இது வரையில் நினைத்துக் கொண்டிருந்தாள்.

நீங்கள் ஒன்றும் என்னை மாதிரி தவறு செய்ததில்லையே.. அப்படியெல்லாம் யோசிக்காமல் எந்த முடிவுக்கும் வரக்கூடியவரில்லை நீங்கள். அப்படி என்னால், நினைத்துக்கூடப் பார்க்க முடியவில்லை. நீங்கள் மிகவும் புத்திக்கூர்மையானவர். எதையும் ஒருமுறைக்குப் பலமுறை ஆழ்ந்து யோசித்து, பிரச்னையின் எல்லா சாத்தியக் கூறுகளையும் அலசி மிகச் சரியாக முடிவெடுப்பவர். ஆனால், நான் அப்படியில்லை..

ரமோட்ஸ்வே பெருமூச்செறிந்தபடி தொடந்தாள்..

நான் நோட்டை மணந்து கொண்டேன்..

ஆழ்ந்த யோசனையில் இருந்த மட்கோனி தலையை அசைத்தார்.

ஆமாம். அது மிக மோசமான தவறுதான்...

சில விநாடிகள் மௌனத்தில் கரைய, பின் அவர் எழுந்தார். அவர் மிகவும் உயரமானவர். அதனால் நிமிர்ந்து நிற்கும்போது, தலையில் இடித்துக் கொள்ளாமல், எச்சரிக்கையுடன் இருக்க வேண்டும். அவருக்குப் பின்னால் காலண்டர் மாட்டப்பட்டிருந்தது. மேல் கூரையில் இருந்து ஈசல்கள் ஒட்டும் மெழுகுக் காகிதம் படபடத்தது. அவர், தொண்டையைக் கனைத்துக் கொண்டு பேசத் தொடங்கினார்:

நீ என்னை மணந்து கொள்ள வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன். அது ஒன்றும் தவறான முடிவாக நிச்சயம் இருக்காது என்றே நினைக்கிறேன்..

ரமோட்ஸ்வே வியப்பில் தாக்குண்டாள். அவள் தன் தேநீர் கோப்பையைத் தவறவிட்டோ, ஏதாவது பேசியோ, தன் அதிர்ச்சியைக் காட்டிக் கொள்ளவில்லை. புன்சிரிப்புடன் தன் நண்பரைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.

நீங்கள் மிகவும் அன்பான, பரிவான மனிதர். ஆனால், என்னால் திரும்பவும் திருமணம் செய்து கொள்ள முடியாது.. எப்போதுமே. நான் இப்போது மகிழ்ச்சியாக வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறேன். என் நிறுவனம், என் வீடு.. இவை இரண்டும் என் வாழ்க்கைக்குத் தேவையான நிறைவைத் தந்து கொண்டிருக்கின்றன..

மட்கோனி மனமொடிந்து போனவராக உட்கார்ந்திருந்தார். ரமோட்ஸ்வே அவரை மெதுவே தொட முயற்சிக்க, அவர் வேகமாக அவளது கரத்தை உதறினார்.

இதைச் சொன்னதற்கு நான் ரொம்பவும் வருத்தப்படுகிறேன்.. - இப்படிச் சொன்ன ரமோட்ஸ்வே தொடர்ந்தாள்..

ஒன்று மட்டும் நான் சொல்ல விரும்புகிறேன். எப்போதாவது நான் மறுமணம் செய்துகொள்ள விரும்பினால் - அநேகமாக அப்படி எதுவும் நடக்காது - நடந்தால், நான் உங்களைப் போன்ற ஒருவரைத்தான் தேர்ந்தெடுப்பேன். ஏன், உங்களையே கூடத் தேர்ந்தெடுக்கலாம். இது நிச்சயமான வார்த்தை..

மட்கோனி, அவளுடைய கோப்பையை எடுத்து, தேநீரை நிரப்பினார். அவர் இப்போது மௌனம் சாதித்தார். கோபத்தினாலோ, வெறுப்பினாலோ இல்லை. தன்னுடைய காதலை வெளிப் படுத்த மிகவும் முயற்சித்தவர், இனிமேல் சொல்வதற்கு ஒன்றுமில்லாததனால் மௌனமாக இருந்தார்.

ஆ லிஸ் பூஸாங், மிகுந்த பதட்டத்துடன் ரமோட்ஸ்வேயிடம் யோசனை கேட்க வந்திருந்தாள். மேஜையின் பின் உட்கார்ந்திருந்த பருமனான ரமோட்ஸ்வேயைப் பார்த்து விட்டு, சற்று மனம் தேறியவளாக தயக்கத்துடன் சொல்ல ஆரம்பித்தாள். ரமோட்ஸ்வேயின் அரவணைப்பது போன்ற பார்வை, அவளுக்கு மிகுந்த நம்பிக்கையை அளித்தது.

ஒரு பாதிரியாரையோ அல்லது ஒரு மருத்துவரையோ அணுகுவது போன்றது தான் இது.. யார் எதைச் சொன்னாலும், அவர்களுக்கு அதிர்ச்சி உண்டாகாது என்பதனால்.

நான், என் கணவரைச் சந்தேகப்படு கிறேன்.. காரணம், அவர் பல பெண்களுடன் சுற்றுவதாகக் கேள்விப்படுகிறேன்..

ரமோட்ஸ்வே தலையசைத்தாள். எல்லா ஆண்களுமே பெண்களுடன் பழகும்போது வழியத்தான் செய்கிறார்கள். சிலர் நிறைய; சிலர் கொஞ்சமாக.. ஆசிரியர்கள், பாதிரியார்கள் போன்றவர்களைத் தவிர.. இது அவளது அனுபவத்தின் வெளிப்பாடு.

நீ நேரில் பார்த்தாயா?

- ரமோட்ஸ்வே கேட்க, ஆலிஸ் இல்லையெனத் தலையசைத்தாள்.

நான் கவனத்துடன் கண்காணித்துக் கொண்டுதான் இருக்கிறேன். என் கண்களில் எதுவும் படவில்லை. ஆனால், அவன் தந்திரக்காரன்.

ரமோட்ஸ்வே இதைக் குறித்துக் கொண்டாள்.

அவர் மதுபானக் கடைகளுக்குச் செல்வதுண்டா?

ஆமாம்..

அங்குதான் இதுமாதிரியான பெண்களைக் காணலாம். இது போல, தண்ணியடிக்க வரும் ஆண்களைப் பிடிப்பதே இந்தப் பெண்களின் நோக்கம். நகரத்தில் இப்படிப்பட்ட பெண்கள் நிறைய இருக்கிறார்கள்..

அவள், ஆலிஸ்ஸைப் பார்த்தாள். அந்தப் பார்வையிலேயே அவர்கள் ஒருவரையருவர் புரிந்து கொண்டனர். போட்ஸ்வானாவில் உள்ள எல்லாப் பெண்களுமே, ஆண்களின் இப்படிப்பட்ட சபல புத்தியினால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள்தான்.

திருமணம் செய்துகொண்டு குழந்தை, குட்டிகளுடன் நிம்மதியாக இருக்கும் ஆண்களைப் பார்ப்பதே மிக அரிதாகி விட்டது. இந்த நாட்களில், பழைய காலம் மாதிரி யாரும் இருப்பதில்லை.

நான் அவனைத் தொடர்ந்து சென்று அப்படி ஏதாவது தொடர்பு இருக்கிறதா.. எந்தப் பெண்ணுடனாவது சுற்றுகிறானா என்று கண்டுபிடிக்க வேண்டுமா? ஆமாம். எனக்கு, நான் எப்பேர்ப்பட்டவனை மணந் திருக்கிறேன் எனத் தெரிந்துகொள்ள ஆதாரம் தேவை.

ரமோட்ஸ்வே புன்னகையுடன் தலையசைத்தாள். அவளுக்கு அந்த வாரம் முழுவதும் கடுமையான வேலை இருந்ததனால், அடுத்த வாரம்தான் ஆலிஸ் வழக்கை எடுத்துக் கொள்ள முடிந்தது. புதன்கிழமை, வைரம் பிரிக்கும் கட்டடத்தின் வாயிலில் அங்கு வேலை செய்யும் கிரெம்ஸன் பூஸாங்கைப் பார்ப்பதற்கு, தன்னுடைய சின்ன காரில் காத்திருந்தாள். ஆலிஸ் அவளிடம் அளித்திருந்த கிரெம்ஸனின் புகைப்படத்தை மடி மீது வைத்திருந்தாள். அவன் மிக அழகாக, பரந்த தோள்களும், விரிந்த சிரிப்பும் உள்ளவனாக புகைப்படத்தில் காட்சியளித்தான். மிக நல்ல கணவன் வேண்டுமென தோன்றினால், ஆலிஸ் இப்படிப்பட்ட அழகனை ஏன் தேர்ந்தெடுத்தாள்? மற்ற ஆண்களை மாதிரி அவன் இருக்கமாட்டான் என்கிற குருட்டு நம்பிக்கைதான் காரணமாக இருக்க முடியும். இவனை ஒருமுறை பார்த்தாலே போதும். அவன் தன் வீடு, தன் மனைவி என்று சமர்த்தாக அடங்கியிருக்க மாட்டான் என்பது தெரியும்!

பஸ் ஸ்டாண்டிலிருந்து, அருகிலுள்ள கோ கோ மதுபானக் கடை வரை, அவனுடைய நீல நிற காரை தன் காரில் பின்தொடர்ந்தாள் அவள். அவன் இறங்கி, கடைக்குள் நுழைய, சிறிது உதட்டுச் சாயத்தையும், கன்னங்களில் க்ரீமையும் பூசிக்கொண்டு உள்ளே நுழைந்தாள் ரமோட்ஸ்வே.

கோ கோ மதுபானக் கடையில் கும்பல் அதிகமாக இல்லை. இரண்டு பெண்கள்தான் இருந்தனர். இருவரும் ஒழுக்கமான பெண்கள் இல்லை என்பது பார்த்தாலே தெரிந்தது. அவர்கள் ரமோட்ஸ்வேயை வெறித்துப் பார்த்தனர். அதைக் கொஞ்சம் கூட லட்சியம் செய்யாமல் கிரெம்ஸன் பூஸாங் அமர்ந்துள்ள நாற்காலியிலிருந்து இரண்டு நாற்காலி தள்ளி இவள் உட்கார்ந்தாள்.

ஒரு பீர் கொண்டு வரச் சொல்லி விட்டு, அப்போதுதான் முதன்முதலாகப் பார்ப்பது போல் சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள் ரமோட்ஸ்வே.

நீங்கள் இதற்கு முன் இங்கே வந்ததில்லையா..?

கிரெம்ஸன் பூஸாங் வலிய இவளிடம் பேச்சுக் கொடுத்தான்.

இந்த ஊரின் நல்ல பார்களில் இது ஒன்று.. என்றான்.

ரமோட்ஸ்வே, அவனை நேரே பார்த்தபடி கூறினாள்..

நான், இன்று மாதிரி ஏதாவது விசேஷ தினமாக இருந்தால்தான் பாருக்கு வருவேன்..

கிரெம்ஸன் சிரித்தான்.

பிறந்த நாளா?

ஆமாம். நான் உனக்கும் ஒரு பீர் வாங்கித் தருகிறேன்.. அதைக் கொண்டாடுவதற்கு..

அவள், அவனுக்கும் ஒரு பீர் வாங்கித் தர, அவன் தன் இடத்தை விட்டு எழுந்து, இவளுக்குப் பக்கத்து நாற்காலியில் வந்தமர்ந்தான். அவன் புகைப்படத்தில் இருப்பது போலவே அழகாகவும் நேர்த்தியாகவும் இருப்பதையும், அவனது உடைகள் உயர்தரமாக இருப் பதையும் அவள் கவனித்தாள்.

இருவரும் பீரை அருந்தியபடியே பேசத் தொடங்கி னார்கள். அவன் தன் வேலை பற்றி கூறினான்..

நான் வைரங்களைத் தரம் பிரிக்கும் வேலையில் இருக்கிறேன். அது மிகவும் கஷ்டமான வேலை.. அதற்கு மிகக் கூர்மையானக் கண் பார்வை மிக அவசியம்.

ஓ.. எனக்கு வைரங்கள் என்றால் ரொம்பவே பிடிக்கும்.. - இது ரமோட்ஸ்வே.

நாம் மிகவும் அதிருஷ்டசாலிகள் தெரியுமா.. நம் நாட்டில்தான் எத்தனையெத்தனை வைரங்கள்..

அவன் சொல்லிக் கொண்டிருக்கும்போதே, ரமோட்ஸ்வே தனது இடது காலை லேசாக நகர்த்தினாள். அது, அவன் கால் மீது பட்டது. அவன் இதை உணர்ந்தவனாய் கீழே பார்ப்பதையும் அவள் கவனிக்கத் தவறில்லை. ஆனால், அவன் தன் கால்களை நகர்த்திக் கொள்ள வில்லை.

நீங்கள் திருமணமானவரா?

அவள் மெதுவாகக் கேட்டாள்.

இல்லை. நான் திருமணமே செய்து கொள்ளவில்லை. தனியாக இருப்பதுதான் இந்தக் காலத்தில் சுதந்திரமாக இருக்கிறது..

----------------------------------------------------------------
ஈகரை தமிழ் களஞ்சியம் - www.eegarai.net
நம்பர் 1 பெண்கள் துப்பறியும் நிறுவனம்! - 14
----------------------------------------------------------------

தனியாக இருப்பதுதான் சுதந்திரமாக இருக்கிறது என்று கிரெம்ஸன் பூ சுற்ற, ரமோட்ஸ்வே தலையசைத்து ஆமோதித்தாள்.

நானும் கூட உன்னை மாதிரிதான். அப்போதுதான் நம் இஷ்டப்படி இருக்க முடியும். உன் நேரத்தை உன் இஷ்டப்படி செலவழிக்க முடியும்..

ரொம்ப சரியாகச் சொன்னாய்.. என்றான் கிரெம்ஸன்.

ரமோட்ஸ்வே தன் கோப்பையைக் காலி செய்தாள்.

நான் கிளம்புகிறேன்..”

- இப்படிச் சொன்னவள், சற்று இடைவெளி விட்டுக் கூறினாள்.

எங்கள் வீட்டிலும் பீர் வைத்திருக்கிறேன். நீ விரும்பினால் என் வீட்டுக்கு வரலாம்..

அவன் சிரித்தான்.

இது நல்ல ஐடியாதான். எனக்கும் இப்போது ஒரு வேலையும் இல்லை..

அவன் தன் காரில், அவளுடைய காரைப் பின் தொடர்ந்தான். இருவருமாக வீட்டுக்குள் நுழைய.. ரமோட்ஸ்வே, இசைத்தட்டைச் சுழல விட்டாள். அவனுக்கு ஒரு பீர் ஊற்றிக் கொடுத் தாள். அவன் அதில் பாதியை ஒரே மடக்கில் குடித்து விட்டான். பிறகு, தனக்கு நல்ல பருமனான பெண்களை மிகவும் பிடிக்கும் என்றான். ஒல்லியாக இருப்பது என்கிற விஷயமே ஆப்பிரிக்க நாட்டுக்கு சரிப்படாது என்றான்.

உன் மாதிரி குண்டுப் பெண்களையே ஆண்கள் மிகவும் விரும்புகிறார்கள்..

அவன் சொல்ல, ரமோட்ஸ்வே கொஞ்சம் அசடு போல மழுப்பலாகச் சிரித்தாள். இந்த சந்திப்புக்கும், இவனது குண விசேஷத்துக்கும் ஒரு அத்தாட்சி வேண்டும் என்பதை அவள் மறக்க வில்லை. அது கொஞ்சம் கஷ்டம்தான். இருந் தாலும், இத்தனை அருமையான மாலைப் பொழுது ஒரு நினைவுச் சின்னம் கூட இல்லாமல் போவது வருத்தமானதுதான் என்று பிரியம் தொனிக்கும் குரலில் கூறினாள்.

நாம் இரண்டு பேரும் சேர்ந்து ஒரு போட்டோ எடுத்துக் கொள்ளலாம். அதைப் பார்க்கும்போதெல்லாம் இந்த இனிமையான நேரத்தை நினைத்துப் பார்க்க முடியும்..

அவன் சிரித்தபடியே அவளை செல்லமாக கிள்ளினான்.

குட் ஐடியா..

அவள் தனது கேமராவை தயார் நிலையில் வைத்துவிட்டு, ஓடி வந்து அவனருகில் உட்கார்ந்து கொண்டாள். அவன், அவளை மறுபடியும் கிள்ளி விட்டு, தன் கரத்தால் அவளை இழுத்து அணைக்கப் பார்த்தான். கேமரா வெளிச்சத்துடன் அந்தக் காட்சியை விழுங்கியது.

ஆலிஸ், வெள்ளிக்கிழமை ரமோட்ஸ்வேயின் நிறுவனத்துக்கு வந்தபோது, ரமோட்ஸ்வே தயாராகக் காத்துக் கொண்டிருந்தாள்.

உன் கணவன் நம்பிக்கைக்கு உரியவன் இல்லை. இதைச் சொல்ல எனக்கு மிகவும் வருத்தமாகத்தான் இருக்கிறது. ஆனாலும், என்னிடம் அதற்கான ஆதாரம் இருக்கிறது..

ஆலிஸ் கண்களை மூடிக் கொண்டாள். இது, அவள் எதிர் பார்த்த ஒன்றுதான் என்றாலும் இன்னொருவர் சொல்லக் கேட்கும்போது, உயிரே போய் விடும்போல வலித்தது. அவனைக் கொன்று விட் டால் கூடப் பரவாயில்லை என்று அவளுக்குத் தோன்றியது. ஆனால், அது முடியாது. அவள் அவனை விரும்பினாள்; இல்லை, வெறுத்தாள்..இல்லையில்லை, காதலிக் கிறாள்.

ரமோட்ஸ்வே, தான் எடுத்த புகைப் படத்தை அவள் கையில் கொடுத்தாள்.

இதோ நீ கேட்ட சாட்சி..

ஆலிஸ் அதை வெறித்துப் பார்த்தாள். புகைப் படத்தைத் தரையில் வீசினாள்.

நீயா என் கணவருடன் சென்றாய்?

ரமோட்ஸ்வே, நெற்றியைச் சுருக்கியபடி அவளைப் பார்த்தாள்.

நீதானே அவனை ஆதாரத்தோடு வளைத்துப் பிடிக்கச் சொன்னாய்? என்றாள்.

ஆலிஸ் கண்களில் பொறி பறக்க, நெட்டுக்குத்தாக ரமோட்ஸ்வேயைப் பார்த்தாள்.

நீ மோசமானவள்! நீயும்தான் என் கணவரைத் திருடுகிற திருடீ!

ரமோட்ஸ்வே, மிகுந்த கவலையுடன் ஆலிஸைப் பார்த்தாள்.

போச்சு. இந்த கேஸில் பணம் வராது.. திரும்பி வராத - வசூல் ஆகாத - கணக்கில் எழுத வேண்டியது தான்!

மிகக் கேவலமாகப் பேசி ஆர்ப்பாட்டம் செய்த ஆலிஸை, ஆபீஸிலிருந்து அப்புறப்படுத்துவதற்குள் ரமோட்ஸ்வேயும் மகுட்சியும் ஆடிப்போய் விட்டார்கள்.

தடிப் பொம்பள.. நீ துப்பறியறவள்னு சொல்லிட்டு, கட்டுப்பாடு இல்லாம அலையறவ. அந்த பார்ல இருக்கிற பெண்களை விடவும் அருவருப்பானவள். இவள் துப்பறிபவளே இல்லை. இது நம்பர் 1 கணவனைத் திருடும் நிறுவனம்!

இந்த அமர்க்களம் எல்லாம் ஓய்ந்த பிறகு, ரமோட்ஸ் வேயும் மகுட்சியும் ஒருவரையருவர் பார்த்துச் சிரித்துக் கொண்டனர். சிரிக்காமல் என்ன செய்ய? அந்தப் பெண்ணுக்குத் தன் கணவன் எப்படிப்பட்டவன் என்பது நன்கு தெரிந்தே இருந்தது. இருந்தும் அதற்கு ஆதாரம் கேட்டாள். ஆதாரத்தைக் கொடுத்தும், அதைக் கொடுத்தவளையே குறை கூறினால் எப்படி?

ரமோட்ஸ்வே, மகுட்சியிடம் கூறி விட்டுப் புறப் பட்டாள்..

இது பற்றி நான் மட்கோனியிடம் பேசியே ஆக வேண்டும். அவருடைய கார் காரேஜ் வரைக்கும் போய் வருகிறேன். நீ ஆபீஸைப் பார்த்துக் கொள்..

அவர், கண்ணாடியால் தடுக்கப்பட்ட அறையில், ஏதோ கார் உதிரி பாகத்தைத் தட்டிக் கொண்டிருந்தார்.

இந்த மணல் எல்லா இடத்திலும் போய்ப் புகுந்து கொள்கிறது. இதோ பார்..

ஒரு மணல் துணுக்கை, உலோகத்தினால் ஆன ஒரு குழாயின் உள்ளிருந்து வெற்றிகரமாக வெளியே எடுத்தார்.

இந்தத் துக்குணூண்டு மணல், ஒரு பெரிய லாரி யையே, நடுவழியில் நின்று போக வைத்து விட்டது..

ரமோட்ஸ்வே மொச்சுடி அரசாங்கப் பள்ளி ஆசிரியை சொல்லித் தந்த பாடலை நினைவு கூர்ந்தாள்..

ஒரு ஆணி இல்லாததனால்..

மீதி, அவள் நினைவுக்கு வர மறுத்தது.

குதிரை கீழே விழுந்தது..

- மட்கோனி அதை முடித்தார்.

எனக்கும் இதை சொல்லிக் கொடுத்திருக் கிறார்கள்.

அவர், கையில் இருந்த ஆயுதத்தை மேஜை மீது போட்டு விட்டு எழுந்தார். கெட்டிலில் தண்ணீர் பிடித்து, ஸ்டவ்வில் வைத்தார். பகல் மிகவும் வெப்பமாக இருந்தது. ஒரு தேநீர் அருந்தினால் களைப்பு போய் விடும் என்றே தோன்றியது.

ஆலிஸ் பூஸாங் பற்றியும் தான் கொடுத்த ஆதாரத்தைப் பார்த்ததும், அவளது அதிரடியான எதிர்த் தாக்குதலைப் பற்றியும் ரமோட்ஸ்வே, மட்கோனியிடம் கூறினாள்.

நீங்கள் அந்த பூஸாங் கைப் பார்த்திருக்க வேண்டும். பெண்களை தன் பக்கம் இழுக்கும் படியான ஆசாமி. தலை முடியை நன்கு சீவி கறுப்புக் கண்ணாடி, காலில் புத்தம் புது ஷூ.. எல்லாமே.. இதெல்லாம் எவ்வளவு தமாஷாக இருந்தது என்று அவனுக்குத் தெரியவில்லை. நான் சாதாரணமான, இயல்பான ஆடைகளை உடுத்துகிற ஆண்களையே விரும்புவேன்..

மட்கோனி உடனே குனிந்து, தன் காலணிகளைப் பார்த்துக் கொண்டார். மிகச் சாதாரணமான, புழுதி படிந்த அழுக்கு ஷூக்கள், கால்சட்டை.. ரமோட்ஸ்வே அகராதிப்படி இயல்பாக இருக்கிறதா என்றுதான் தெரிய வில்லை.

அத்தனை அமர்க்களத்துக்குப் பிறகு, அவளிடம் என்னுடைய சம்பளத்தைக் கேட்க முடியவில்லை.

- ரமோட்ஸ்வே கூறினாள். மட்கோனி தலையசைத் தார். அவர் ஏதோ சிந்தனையில் மூழ்கியிருப்பது போலத் தோற்றமளித்தார். தான் பழுது பார்ப்பதற்காக வைத்திருந்த வாகனத்தின் உதிரி பாகங்களைக் கூட தொடாமல், ஜன்னல் வழியே வெறித்துக் கொண்டிருந்தார்.

எதைப் பற்றிக் கவலைப்படுகிறீர்கள்...

ரமோட்ஸ்வே மிருதுவாகக் கேட்டாள். ஒருவேளை, அவரது காதலை தான் மறுத்ததனால் ஏதாவது மனவருத்தம் இருக்குமோ என்று கூட எண்ணினாள். அவர், இதற் கெல்லாம் ஆத்திரப்படுபவரோ, மனசுக்குள் கோபத்தை வைத்து மறுகுபவரோ இல்லையே..

ஒருவேளை, தன்னை அவர் வெறுக்கிறாரோ.. தான் அடிக்கடி அங்கு வருவது அவருக்குப் பிடிக்க வில்லையோ..

ரமோட்ஸ்வே, அவருடைய நட்பை இழக்க விரும்பவில்லை. அந்த ஊரில் மிகச் சிறந்த துணையாக அவர் மட்டும் இல்லையென்றால், தன் வாழ்க்கையே வெறிச்சோடி இருக்கும் என அவள் நினைத்தாள்.

ஏன் இந்தக் காதலும் - காமமும் வாழ்க்கையை இப்படியெல்லாம் அலைக் கழிக்கிறது? அது இல்லாமலேயே வாழ்க்கை நிம்மதியாக இருக்கிறது.. இப்போது அவளது வாழ்க்கையில் காமத்துக்கே இடமில்லை. அது ஒரு பெரிய ஆறுதலான விஷயமாக இருக்கிறது அவளுக்கு. பிறர் தன்னைப் பற்றி என்ன நினைக்கிறார்கள் என்றோ, மற்றவர்களது பார்வையில் தான் எப்படியிருக்கிறோம் என்றோ அவள் துளிக்கூடக் கவலைப்பட்டதில்லை.

ஆணாகப் பிறந்து, எப்போது பார்த்தாலும் படுக்கை அறையைப் பற்றியே நினைத்துக் கொண்டிருப்பது எவ்வளவு அவஸ்தை? எல்லா ஆண்களுமே அப்படித் தானா? ஏதோ ஒரு புத்தகத்தில், ஒரு சாதாரண மனிதன், ஒரு நாளைக்கு அறுபது முறையாவது அதைப் பற்றி நினைக்கிறான் என்று போட்டிருந்ததை அவள் படித்திருந்தாள். அவள் அதை நம்பாவிட்டாலும், அந்தப் புள்ளி விவரம் அவ்வாறுதான் கூறியது.

நாள் முழுதும் ஏதாவது வேலையில் மூழ்கி இருப்பவர்கள், இது பற்றி எப்படி நினைத்துக் கொண்டிருக்க முடியும்? நாடித்துடிப்பை சரிபார்க்கும் டாக்டர் இப்படிப்பட்ட நினைப்பில் மூழ்க முடியுமா.. அல்லது, மேஜை மேல் உள்ள கேஸ் ஃபைல்களை ஆராய்ந்து கொண்டிருக்கும் வக்கீல்கள்.. அல்லது விமான ஓட்டிகள்...? இது கொஞ்சம் கூட நம்ப முடியாத ஒன்றாக அவளுக்குத் தோன்றியது.

கள்ளமற்ற முகமும் தெளிவான சிந்தனைகளும் கொண்ட மட்கோனி, கார் பாட்டரியை மாற்றும்போதும், காரின் மற்ற பழுது பார்க்கும் வேலைகளில் ஈடுபடும் போதும் அதைப் பற்றியா எண்ணிக் கொண்டிருப்பார்? அப்படிப்பட்ட நினைப்புடையவர்கள் இப்படி ஒரு பெண்ணின் கண்களை நேரிடப் பார்த்துச் சிரிக்கத்தான் முடியுமா.. அல்லது வேலையின் மும்முரத்தில் நாக்கைத் துருத்திக் கொண்டு, செய்கிற காரியத்திலேயே கண்ணாக இருக்க முடியுமா..? இல்லை.. அது முடியாத ஒன்று.

நீங்கள் என்ன நினைத்துக் கொண்டிருக்கிறீர்கள்..?

இப்படிக் கேட்டு விட்டு, உடனே தன் தவறை உணர்ந்தவளாக நாக்கை கடித்துக் கொண்டாள்.

அவளது கேள்வி, நீ உன் மனசுக்குள் இப்போது நினைக்கும் விகாரங்களை வெளியே சொல்லேன்.. பார்க்கிறேன் என சவால் விடுவது மாதிரி அவளுக்குத் தோன்றியது.

அவர் எழுந்து, ஒருக்களித்து வைத்திருந்த கதவை நன்றாக மூடினார். அவர்கள் பேசுவதை ஒட்டுக் கேட்க யாருமே இல்லை. இரண்டு எடுபிடி பையன்களும் மற்றொரு கோடியில் இருந்தனர்.

நீ வரவில்லை என்றால், நானே உன்னைப் பார்க்க வருவதாக இருந்தேன். நான் ஒன்று கண்டு பிடித்திருக்கிறேன்..

ரமோட்ஸ்வே நிம்மதிப் பெருமூச்சு விட்டாள்.

நல்லவேளை, நான் திருமணத்துக்கு ஒப்புக் கொள்ள வில்லை என்பதால் இவருக்கு வருத்தமில்லை..

என்ன விஷயம்? - அவள் எதிர்பார்ப்புடன் அவரை நோக்கினாள்.

ஒரு விபத்து... ரொம்பவும் பெரிய விபத்து ஒன்றுமில்லை. ஒருவருக்கும் அடிபடவில்லை. அதிர்ச்சி தவிர வேறு ஒன்றும் பெரிதாக இல்லை. பழைய நான்கு முக்கு வீதியில் நடந்தது.. ஒரு பெரிய டிரக், சுற்று வழியில் நிறுத்தாமல் வந்தான். கிராமத்திலிருந்து வந்த கார் மீது மோதிவிட்டான். பக்கத்திலிருந்த சாக்கடைக் குழியில் விழுந்து காருக்கு ஏகப்பட்ட நசுங்கல். டிரக்கின் முன் விளக்கு உடைந்து விட்டது. ரேடியேட்டரும் கொஞ்சம் நசுங்கி விட்டது. அவ்வளவுதான்.

அப்புறம்..?

மட்கோனி உட்கார்ந்து, தன்னுடைய கையை உற்றுப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்.

அந்தக் குழியிலிருந்து காரை மீட்க என்னைக் கூப்பிட்டனுப்பினார்கள். என்னுடைய கார் தூக்கும் வண்டியை எடுத்துப் போய் அதை மீட்டோம். அதை இழுத்து வந்து இங்கேதான் பின்புறத்தில் நிறுத்தி வைத்தோம். பிறகு அதை நான் உனக்குக் காட்டு கிறேன்..

மேலே பேசுவதற்கு அவர் மிகவும் தயங்கினார். இதுவரை அவர் சொன்ன விஷயம் சாதாரணமானதாகத் தோன்றியது ரமோட்ஸ்வேக்கு. இருந்தாலும் அவர் தயங்குவதைப் பார்த்து, சொல்ல வந்த விஷயம் வேறு ஏதோ இருக்கிறது என்பதை அவளால் ஊகிக்க முடிந்தது.

அந்த வண்டியைப் பிரித்துப் பார்த்தேன். காரின் டாஷ்போர்ட்டைத் திறந்து பார்க்கும்படி நேர்ந்தது. அதற்குள் ஒரு சின்னப் பையைப் பார்த்தேன். அதை நான் திறந்து பார்க்க வேண்டிய அவசியமே இல்லை. ஆனாலும் பார்த்தேன்.

ரமோட்ஸ்வேயின் நெஞ்சு படபடவென அடித்துக்கொண்டது.

ஏதோ கடத்தல் சமாசாரம் போலிருந்தது.

வைரமா?

இல்லை என்ற மட்கோனி உடனேயே சொன்னார்..

அதை விட மோச மானது..

அவர், அந்தப் பையை எடுத்து மேஜை மீது வைத்தார்.

அது தோலினால் ஆன, சின்ன மணி பர்ஸ் மாதிரி இருந் தது. அம்புகளுக்குத் தடவும் பசை, மருந்துச் செடிகள் போன்றவை (பஸார்வா என்கிற இனத்தவர் உபயோகிப்பது) வைக்கும் பை போல இருந்தது.

நானே திறக்கிறேன். நீ அதைத் தொட வேண்டாம்..

பையின் வாயை இறுக்கியிருக்கும் கயிறுகளைப் பிரிக்கும்போது, கெட்ட வாடையையுடைய வஸ்துவை எடுப்பது போல அவரது முகம் மாறியது.

ஒரு விதமான பழைய அழுகிய நாற்றம் அடித்தது.

அவர், அவற்றை மேஜையில் பரப்பும் வரையில் ரமோட்ஸ்வே ஒன்றும் சொல்லவில்லை.

அந்தப் பரிதாபகரமான சின்னங்கள்..

எலும்பும் தோலின் பாகமும், சின்ன மரத்தினால் செய்யப்பட்ட மூடியுடன் கூடிய குப்பி, அதன் உள்ளே இருக்கும் பயங்கரம்..

என்னவென்று சொல்வது?

மட்கோனி, கையினால் தொட விருப்பமின்றி, பென்சிலால் அதை நகர்த்தினார்.

அது ஒரு எலும்புத் துண்டு!

----------------------------------------------------------------
ஈகரை தமிழ் களஞ்சியம் - www.eegarai.net
நம்பர் 1 பெண்கள் துப்பறியும் நிறுவனம்! - 15
----------------------------------------------------------------

ஆ லிஸின் கணவருடன் தான் எடுத்துக் கொண்ட புகைப்படத்தை ரமோட்ஸ்வே காட்ட, கோபத்தில் ரமோட்ஸ்வேயை மிகக் கேவலமாக திட்டுகிறாள் ஆலிஸ். இந்த விஷயத்தை மட்கோனியிடம் பகிர்ந்து கொள்ள செல்கிறாள் ரமோட்ஸ்வே. அப்போது அவளிடம் விபத்தில் சிக்கிய ஒரு காரில் இருந்து தான் கண்டெடுத்த பொருளைக் காட்டுகிறார் மட்கோனி. அது அழுகிய சதையுடன் கூடிய ஒரு எலும்புத் துண்டு!

பா ர்.. இதுதான் எனக்குக் கிடைத்தது.. என்றார் மட்கோனி.

ரமோட்ஸ்வே எழுந்து, கதவை நோக்கிச் சென்றாள். அவளுக்கு வயிற்றைப் புரட்டியது.

நான் அந்த எலும்பை எடுத்துப் போய் பரிசோதிக்க விரும்புகிறேன்.. அது ஒருவேளை ஏதாவது மிருகத்தினுடையதாக இருக்கலாம். மான் அல்லது வேறு வகையானதின் எலும்பாக இருக்கலாம்.

மட்கோனி அதை மறுத்தார். தலையைக் குலுக்கியபடி கூறினார்:

அது என்னவென்று எனக்குத் தெரியும்..

இருந்தாலும் பரவாயில்லை. அதை ஒரு உறையில் போட்டுக் கொடுங்கள். நான் எடுத்துச் செல்கிறேன்..

மட்கோனி மறுப்பதற்கு வாயெடுத்து, பின்னர் பேசாதிருந்து விட்டார். இம்மாதிரி விஷயங்களில் விளையாடுவது ஆபத்தானது என்று எச்சரிக்கை செய்ய விரும்பினார். அப்படி எச்சரித்தால், அந்தக் குறிப்பிட்ட இனத்தாரின் பழக்க வழக்கங்களிலும், அவர்களின் அமானுஷ்ய சக்தி பற்றிய கருத்துக்களிலும் அவருக்கும் நம்பிக்கை இருப்பதாக ஆகிவிடும். அவருக்கு அந்த சக்தியில் கொஞ்சமும் நம்பிக்கை கிடையாது.

அவள், அந்த உறையைக் கையில் எடுத்துக் கொண்டு சிரித்தாள்.

எனக்கு ஒன்றும் ஆகாது. எனக்கு வேண்டிய பாதுகாப்பு இருக்கிறது..

மட்கோனிக்கு அவளது ஜோக்கைக் கேட்டுச் சிரிக்க வேண்டும் போல இருந் தது. ஆனால், சிரிக்க முடியவில்லை.

அவள் அப்படிச் சொன் னது, கடவுளையே சவாலுக்கு அழைப்பது போன்றது. அதனால், அவளுக்கு ஒரு தீங்கும் வரக் கூடாது என அவர் நினைத்தார்.

எனக்கு ஒன்று மட்டும் தெரிய வேண்டும். அந்த காரின் சொந்தக்காரர் யார்?

மட்கோனி வேலை செய்யும் பையன்களைப் பார்த்தார். அவர்கள் மிகவும் தொலைவில், இவர்களுடைய பேச்சு காதில் விழாத தூரத்தில் இருந்தபோதிலும், குரலை மிகவும் தாழ்த்தி, சார்லி கோட்ஸ்ஸே.. அவன்தான் என்றார்.

ரமோட்ஸ்வே விழிகளை அகல விரித்தாள்.

கோட்ஸ்ஸேவா? அந்தப் பெரிய புள்ளியா?

மட்கோனி தலையசைத்தார். கோட்ஸ்ஸேவை அனைவரும் அறிவார்கள். மிகவும் செல்வாக்கு உள்ளவன், அவனுக்கு எல்லோரையும்.. அதாவது, முக்கியமானவர்கள் எல்லோரைப் பற்றியும் தெரியும். அவனுக்கு எல்லா வீட்டுக் கதவுகளும் திறந்திருக்கும். அவனுடைய தேவை, விருப்பம் எதுவானாலும் அதை மறுக்க ஒருவரும் இல்லை. கோட்ஸ்ஸேக்கு மக்களிடம் உள்ள பயம் கலந்த மதிப்பே தனி.

அவன் யாரிடமாவது, ஏதாவது ஒன்று செய்யும்படி கேட்டால், அவர்கள் அதை கண்டிப்பாகச் செய்யத்தான் வேண்டும். மறுத்தால் பல இடைஞ்சல்களை சந்திக்க வேண்டியிருக்கும். அவனது செயல்பாடுகள் மிகவும் சாமர்த்தியமாக இருக்கும். உதாரணத்துக்கு நீ அவனுக்கு விருப்பமில்லாமல் ஒரு அனுமதிக்கு விண்ணப்பித்தால் - வியாபாரத்துக்கோ, கார் ஓட்டுவதற்கோ எதுவானாலும் சரி, எதிர்பாராத தாமதங்கள்.. நீ போகும் பாதையில் வேகக் கட்டுப்பாடு தடைகள் அல்லது உன்னுடைய ஆட்கள் உன்னை விட்டு விலகி வேறு இடத்துக்கு வேலைக்குப் போய் விடுவது.. போன்ற பல துன்பங்கள் உண்டாகும். இவர்தான் காரணம் என்று குறிப்பிட்டுச் சொல்ல முடியாத காரணங்கள்..

அடப் பாவமே.. என்றாள் ரமோட்ஸ்வே.

உண்மைதான். என்ன செய்வது.. என்றார் மட்கோனி.

கா பரோனில் முப்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இந்த அளவுக்குத் தொழிற்சாலைகள் இல்லை. இப்போது காபரோன் அடையாளமே தெரியாமல் மாறியிருந்தது. ரமோட்ஸ்வேக்கு ஒன்றிரண்டு தொழிற் சாலை நிர்வாகிகளையும் ஒரு தொழிற்சாலை உரிமை யாளரையும் தெரிந்திருந்தது.

அந்த உரிமையாளர் போட்ஸ்வானாவில் இருந்து வந்தவர். அவர் அங்கே சிறிய தாழ்ப்பாள் ஆணி தயாரிப்புத் தொழிலை ஆரம்பித்தார். புலவாயோவில் பழைய இயந்திரங்களை மலிவான விலைக்கு வாங்கினார். வேலைகளைச் செய்வது, அவரும் அவருடைய மைத்துனர் களும் மட்டுமே. மரத்தடியில் உட்கார்ந் திருக்கும் மனவளர்ச்சி குன்றிய ஒரு பையனும் இவர்களுடன் இருந்தான். ஆனால், அவன் ஆணிகளைத் தரம் பிரிப்பதில் கெட்டிக்காரனாக இருந்தான்.

அவரது தொழில் நன்றாக வளர்ச்சி அடைந்தது, ஏனெனில், அவரது எண்ணங்கள் எளிமையாக இருந்தன. அந்தத் தொழிற்சாலை ஒரே விதமான ஆணிகளை மட்டுமே தயாரித்தது. இரும்புத் தகடுகளைக் கூரையாக இணைப்பதற்கு உதவும் ஆணிகள்தான் அவை. அதற்குத் தேவையானதெல்லாம் ஒரேயரு இயந்திரம் மட்டும்தான். அதுவும் அடிக்கடி தொந்தரவு, ரிப்பேர் எதுவும் வராத இயந்திரமாக இருந்தது.

ஹெக்டர் லெபோடைஸ்.. இந்தத் தொழிற்சாலையின் உரிமையாளரின் பெயர் இதுதான். ராமோட்ஸ்வேக்கு அவரை முதலில் தெரிய வந்தபோது, அவரிடம் முப்பது ஆட்கள் வேலை பார்த்தனர். வடக்கு மாலாவாய் வரையில் அவர் செய்த ஆணிகள் விற்பனைக்கு அனுப்பப்பட்டன.

அவரிடம் வேலை செய்தவர்களில், மனநிலை குன்றிய சிறுவனைத் தவிர மற்றவர்கள் எல்லாருமே அவருடைய உறவினர்கள். அந்தச் சிறுவனுக்குக் கூட, தேநீர் கொண்டு வந்து தரும் பையனாக பதவி உயர்வு தரப்பட்டது.

தொழில் வளர வளர உறவினர்கள் எண்ணிக்கை போதாமல், வெளி மனிதர்களையும் ஹெக்டர் வேலைக்குச் சேர்த்துக் கொண்டார். ஆரம்பத்தில் இருந்த மாதிரியேதான் எல்லோரிடமும் மனிதாபிமானத்துடன் நடந்து கொண்டார். யாராவது இறந்து விட்டாலோ, அல்லது உண்மையாகவே உடல் நலமில்லாமல் போனாலோ முழுச் சம்பளத்துடன், விடுப்பும் கொடுத்தார். அவருடைய ஆட்கள், அவரிடம் மிகவும் விசுவாசத்துடன் இருந்தனர். முப்பது வேலையாட்களில் பன்னிரண்டு பேர் மாத்திரமே உறவினர்கள். சில நேரங்களில் ஹெக்டரின் மனிதாபிமானத்தை சுயநலத்துக்காக பயன்படுத்துபவர்களும் இருந்தார்கள். அப்படி ஒரு தொழிலாளி விஷயத்தில்தான் அவருக்கு ரமோட்ஸ்வேயின் உதவி தேவைப்பட்டது.

எனக்கு என்ன செய்வது என்றே தெரிய வில்லை..

காபியை பருகியவாறு கூறிய ஹெக்டர்..

முதலிலிருந்தே எனக்கு அவன் மீது அவநம்பிக்கையாகத்தான் இருந்தது. ஆறு மாதம் முன்புதான் என்னிடம் வேலைக்குச் சேர்ந்தான். இப்போது இது வேறு.. என்றார்.

அவன், இதற்கு முன்பு எங்கே வேலை செய்து கொண்டிருந்தான்? எனக் கேட்ட ரமோட்ஸ்வே, அவனைப் பற்றி அவர்கள் என்ன சொல்கிறார்கள்? என்றும் கேட்டாள்.

ஹெக்டர் தோளைக் குலுக்கிக் கொண்டார்.

எல்லைப்புறத் தொழிற்சாலை ஒன்றிலிருந்து, அவனது நன்னடத்தைக் கான சான்று இருந்தது. நான் அவர்களுக்கு எழுதினேன். ஆனால், அவர்கள் பதில் ஒன்றும் போடவில்லை. சிலர் நம் பிரச்னைகளில் அக்கறை காட்டுவதே இல்லை.

ரமோட்ஸ்வே அதை ஆமோதித்தாள்.

எல்லாருமே மோசமானவர்கள் எனச் சொல்லிவிட முடியாது. ஆனால், முக்கால்வாசிப் பேர் ரொம்பவும் மோசமாக இருப்பதனால், சில நல்ல மனிதர்களின் நல்ல சுபாவங்களும் அடிபட்டுப் போய்விடுகிறது. இது ரொம்பவும் வருந்தத்தக்கது..

அவன் என்னிடம் ஆறு மாதங்களுக்கு முன்புதான் வந்தான். அவன் நன்றாக வேலை செய்ததால், ஒரு டச்சுக்காரரிடம் நான் வாங்கிய புதிய இயந்திரத்தில் வேலை செய்ய அவனை அனுமதித்தேன். ஐம்பது புலா உயர்த்திக் கொடுத்தேன். திடீரென்று ஒரு நாள் வேலையை விட்டு நின்று விட்டான்..

ஏதாவது காரணம் உண்டா?

ரமோட்ஸ்வே கேட்க, ஹெக்டர் தீவிரமாக யோசித்து, எனக்குத் தெரிந்து எந்தக் காரணமும் இல்லை. வெள்ளிக்கிழமை சம்பளத்தை வாங்கிக் கொண்டு சென்றவன் திரும்பவேயில்லை. இது இரண்டு மாதங்களுக்கு முன்பு நடந்த விஷயம். அடுத்து, மால்ஃபேயிலிருந்து, ஒரு வக்கீல் என்னைத் தொடர்பு கொண்டார். அவன் என் தொழிற்சாலையில் வேலை பார்த்தபோது ஏற்பட்ட விபத்தில் விரலை இழந்ததனால், நஷ்ட ஈடாக நாலாயிரம் புலா நான் தர வேண்டும் என எச்சரிக்கை விடுத்திருக்கிறார் அந்த வக்கீல்..

ரமோட்ஸ்வே இந்தப் புதிய தகவலை அசை போட்டபடியே, இருவருக்கும் இன்னொரு கோப்பை காபியை ஊற்றினாள்.

ஏதாவது விபத்து நடந்ததா என்ன?