வழிகாட்டி!

‘‘பஸ் பத்து நிமிஷம் நிக்கும். அதுக்குள்ள சாப்பாட்டுக்குப் போறவங்க போய்ட்டு வந்திடுங்க’’ என்று கண்டக்டர் அலற, சூடாக ஒரு கப் பால் குடித்து விட்டு வரலாம் என்ற நினைப்பில் தன் மனைவி ராதாவின் பக்கம் திரும்பினார் சந்திரசேகர். அயர்ந்து தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள் அவள்.

பக்கத்தில் இருந்தவரிடம் சொன்னார்.. ‘‘பாருங்க ஸார்.. வீட்டுலருந்து கிளம்பி பஸ் ஸ்டாண்ட் வரை என் தம்பி மகன் கார்ல அழைச்சிட்டு வந்தான். ஒரு நிமிஷம்கூட வாய் மூடாம, ‘அப்பிடி பார்த்து ஓட்டு, இப்பிடி ஓட்டு.. எதிரே ஒரு சைக்கிள்காரன் வர்றான்.. மோதிடாதே’னு அவனை ஒரு வழி பண்ணிட்டா. இப்ப யாரோ ஒருத்தன் வண்டியை ஓட்டிட்டு வர்றான். எதைப் பத்தியும் கவலைப்படாம என்ன ஒரு நிம்மதியா தூங்கறா..’’ என்றார்.

‘‘அதான் ஸார் உலகம்.. முன்னே பின்னே தெரியாத எவனோ ஒரு மூணாம் மனுஷனை நம்புற மனம் நம்ம வீட்டு மனுஷங்களை நம்ப மறுக்குது. தெரியாமலா சொல்லி வச்சாங்க பெரியவங்க.. எப்பவுமே தோட்டத்துப் பச்சிலைக்கு மவுசு குறைவுதான்னு’’ என்றார் சக பயணி.

மூளையில் சுர்ரென்று உறைத்தது சந்திரசேகருக்கு. தூங்கிக் கொண்டிருந்த மனைவியை வேகமாகத் தட்டி எழுப்பி ‘‘சீக்கிரமா இறங்கு’’ என்றார்.

‘‘அதுக்குள்ள ஊர் வந்துட் டுதா?’’ என்று கண்ணைக் கசக்கியபடி கேட்ட மனைவியிடம், தெளிவுடன் சொன்னார் சந்திரசேகர்..

‘இல்லம்மா.. நாம போக வேண்டிய ஊர் எதுனு தெரிஞ்சிடுச்சு. நாம போய்ப் பார்க்க இருந்த நாகர்கோவில் வரன் வேண்டாம். நீ சொன்னபடி உன்னோட அண்ணன் மகனுக்கே நம்ம பொண்ணு வசந்தியைக் கொடுக்க முடிவு பண்ணிட்டேன்’’.

ராதாவால் அவர் சொல்வதை நம்பவே முடியவில்லை..

‘‘ஏனுங்க.. நானும் மாசக்கணக்கா, வருஷக்கணக்கா உங்ககிட்ட சண்டை போட்டுப் பார்த்தேன். அப்பல்லாம் வேண்டாம்னு சொல்லி பிடிவாதமா இருந்த நீங்க, பஸ்ல ஏறி உக்காந்து வேற ஒரு வரனைப் பார்க்கப் போற இந்தக் கடைசி நிமிஷத்துல எப்பிடிங்க மனசு மாறுனீங்க?’’ என்று ஆச்சர்யத்துக்கு மேல் ஆச்சர்யப்பட்டாள்.

‘‘எல்லாத்துக்கும் ஸார்தான் காரணம். நாம போக வேண்டிய இடம் எதுனு சரியான வழிகாட்டி விட்டது அவர்தான். அவருக்குத்தான் நீ நன்றி சொல்லணும்’’ என்றார் சந்திரசேகர் புன்னகையுடன்.

‘அப்படி பெரிசா என்னத்தைப் பண்ணிட்டோம்?’ என்கிற குழப்பத்தில் இருந்தார் சக பயணி!

அருணா எஸ்.சண்முகம