மனைவி ஊருக்குப் போனால் (ஆணின் தவிப்பு) - கவிதை!

by **சிவா** Wed Jun 04, 2014 6:49 pm

First topic message reminder :

வருடத்திற்கு ஒரு முறை
ஒரு வாரம்
தாய் வீடு போகிறாய்...

பிள்ளைகள் இல்லாமல்
பொலிவிழந்து களையிழந்து
காணப்படுகிறது வீடு...

காபி போட அடுப்பில்
பால் வைத்தால் பாதி
பொங்கி வழிந்து விடுகிறது..

வீட்டைப் பெருக்கிய
இரண்டு நாட்களில்
இடுப்பும் முட்டியும்
வலிக்கிறது...
செலவிற்குப் பயந்து
சமைக்க ஆரம்பித்தால்
உப்பு போட மறந்து விடுகிறது..

இரு மடங்கு விலை வைத்தும்
சொத்தைக் காய்கறிகளை..
பழங்களை
தலையில் கட்டி விடுகிறார்
வண்டிக்காரர்...

முரட்டுத்தனமாய் அடித்து
கசக்கிப் பிழிந்து துவைத்தால்
கிழிந்து விடுகிறது துணி...

தண்ணீர்.. மோட்டார்.. டி வி
போட்டால் அணைக்காமல்
தூங்கி விடுகிறேன்...

கதவைப் பூட்டாமலேயே
சமயலறை எரிவாயுவை
அணைக்காமலேயே
வெளியில் கிளம்பி விடுகிறேன்..

தயிருக்கும் இட்லி மாவிற்கும்
வேறுபாடு தெரியவில்லை..

இப்படியாகத் தனிமையில்
தவித்துப் போனாலும்
நீ வந்தவுடன்
கூசாமல் பொய் சொல்கிறேன்...

“இன்னும் ஒரு வாரம்
இருந்து விட்டு வரலாமே...
நான் ஜாலியாக இருக்கிறேன்...”
என்று.....

ஒரு வார இதழில் 1500 ரூபாய் பரிசு பெற்ற கவிதை

முகநூலில் ரசித்தது!

by **M.M.SENTHIL** Thu Jun 05, 2014 12:48 pm

ஜாஹீதாபானு wrote:
M.M.SENTHIL wrote:
ஜாஹீதாபானு wrote:
விமந்தனி wrote:
ஜாஹீதாபானு wrote:எதுவுமே இருக்கும் பொது தெரியாத அருமை இல்லாத போது தான் தெரியும்

இது தான் சொல்லாத உண்மை. ஒப்புக்கொள்ள மறுக்கும் உண்மையும் கூட!
மேற்கோள் செய்த பதிவு: 1067718

இப்போ செந்தில் வரப்போறார் விமந்தினி
மேற்கோள் செய்த பதிவு: 1067721

வந்துட்டம்ல......
மேற்கோள் செய்த பதிவு: 1067722

வாங்க வாங்க ஆனா பதில் சொல்லிட்டு போங்க

மேற்கோள் செய்த பதிவு: 1067725

முற்றிலும் உண்மையே.

தினம் தினம் சண்டையிட்டாலும்
என்னவள் அருகில் இல்லையெனில்
ஒரு நிமிடம் கூட ஒரு யுகமே!!

(இங்கே என்னவள் என்பது மனைவி என பொருள் கொள்க)

by **விமந்தனி** Thu Jun 05, 2014 12:51 pm

M.M.SENTHIL wrote:
ஜாஹீதாபானு wrote:
M.M.SENTHIL wrote:
ஜாஹீதாபானு wrote:
விமந்தனி wrote:
ஜாஹீதாபானு wrote:எதுவுமே இருக்கும் பொது தெரியாத அருமை இல்லாத போது தான் தெரியும்
இது தான் சொல்லாத உண்மை. ஒப்புக்கொள்ள மறுக்கும் உண்மையும் கூட!

இப்போ செந்தில் வரப்போறார் விமந்தினி
வந்துட்டம்ல......

வாங்க வாங்க ஆனா பதில் சொல்லிட்டு போங்க

முற்றிலும் உண்மையே.

தினம் தினம் சண்டையிட்டாலும்
என்னவள் அருகில் இல்லையெனில்
ஒரு நிமிடம் கூட ஒரு யுகமே!!

(இங்கே என்னவள் என்பது மனைவி என பொருள் கொள்க)

இத.. இத.. தான் எதிர் பார்த்தோம்....

by **M.M.SENTHIL** Thu Jun 05, 2014 12:53 pm

விமந்தனி wrote:

முற்றிலும் உண்மையே.

தினம் தினம் சண்டையிட்டாலும்
என்னவள் அருகில் இல்லையெனில்
ஒரு நிமிடம் கூட ஒரு யுகமே!!

(இங்கே என்னவள் என்பது மனைவி என பொருள் கொள்க)

இத.. இத.. தான் எதிர் பார்த்தோம்....[/quote] மேற்கோள் செய்த பதிவு: 1067729

உண்மையை ஒப்புக் கொள்கிறேன். இதில் நீங்கள் சந்தோசப் பட்டால் அடியேனுக்கும் சந்தோசமே.

by **மாணிக்கம் நடேசன்** Thu Jun 05, 2014 1:14 pm

எனக்கு அந்த பிரச்சனையே இல்லீங்க, ஏன்னா தான் அவுங்க ஊருக்கே வந்துட்டேன். நான் தான் எங்க ஊருக்கு போயிட்டு உடனே வந்திடுவேன், இல்லேன்னா சோறு கிடைக்காது.

by **M.M.SENTHIL** Thu Jun 05, 2014 1:18 pm

மாணிக்கம் நடேசன் wrote:எனக்கு அந்த பிரச்சனையே இல்லீங்க, ஏன்னா தான் அவுங்க ஊருக்கே வந்துட்டேன். நான் தான் எங்க ஊருக்கு போயிட்டு உடனே வந்திடுவேன், இல்லேன்னா சோறு கிடைக்காது.

மேற்கோள் செய்த பதிவு: 1067745

அப்போ தலைப்பை மாற்றி கணவர் ஊருக்குப் போனால் என்று புதிய கவி எழுதி விடுவோம் அய்யா.

by **Aathira** Thu Jun 05, 2014 6:38 pm

M.M.SENTHIL wrote:நல்லா அனுபவிச்சு எழுதி இருப்பார் போல. கவிதை

மேற்கோள் செய்த பதிவு: 1067571
நல்லா அனுபவிச்சதைத்தான் எழுதியிருக்கிறார்

வெகு நாட்களுக்கு முன்பு பார்த்த ஒரு திரைப்படத்தில் ஜனகராஜ் என்ற சிரிப்பு நடிகர் மனைவி ஊருக்குப் போகிறாளே என்று அழுவார், பஸ்ஸில் ஏற்றிவிட்டு பஸ் கிளம்பிப்போனவுடன் ஹாய் என் பொண்டாட்டி ஊருக்குப் போயிட்டாளே என்று சந்தோசத்தில் குதிப்பார்.
இந்த கவிதையை படித்தவுடன் மேலே விவரித்த காட்சிதான் எனக்கு ஞாபகம் வந்தது. ஆயினும் இது எல்லோருக்கும் ஏற்படுகிற அனுபவம் தான்.