முதுமை அது கொடுமை!!

by jawhar Mon Apr 28, 2014 9:36 pm

தலை முடி கோதி!
பாவனை காட்டி!
அழகுடை உடுத்தி!
அவள் உளம் கவர!
பல வேடம் புணைந்து!
பரவசம் அடைவேன்!

ஆண்மையின் கம்பீரம்!
அனைத்துமே என் வசம்!
சினேகிதம் பலர் சேர!
சிந்தையில் இளமையாய்!
உடலிலும் துடிப்பாய்!
உலா வருவேன்!

கரம் பிடித்த அவளை!
கண்ணும் கருத்துமாய்!
அவள் உளம் மகிழ!
தேனிலா உலா வந்து!
தீஞ்சுவை உணவூட்டி!
மகிழ்ந்தேன் சுகமாக!

வந்தது முதுமை!
மறைந்தது இளமை!
ஒழிந்தது இனிமை!
உடல் ஏற்றது பிணியை!
மருந்தே உணவானது!
உணவே வெறுப்பானது!

தலை முடி நரைத்து!
முதுமை அது கொடுமை!! MaCOi2EaSaOY93lqUi0J+oldpeople-300x192

முதுமை அது கொடுமை!! MaCOi2EaSaOY93lqUi0J+oldpeople-300x192

உடல் தசை விழுந்து!
அழகினை இழந்து!
நடையது தளர்ந்து!
துணை கொம்பு பிடித்து!
தனித்தே நிற்கிறேன்!

விடை கொடு என்றது!
பயணம் முடி என்றது!
சாப் பயம் கொண்டது!
கொடுமை குடி கொண்டது!
வாழ்வின் இறுதிக்காய்!!

ஜவ்ஹர்

by **சிவா** Mon Apr 28, 2014 11:16 pm

முதுமையின் கொடுமையை அழகாக கவிதையாக வடித்துள்ளீர்கள்.

எனது ஒரே ஆசை முதுமைக் காலம் வரை வாழக் கூடாது என்பதே! முதுமையடைந்து நடக்க முடியாமல் துயரும் பலரை அவர்கள் குடும்பத்தார் நடத்தும் விதம் மிகக் கொடுமையானது.

முதுமையடைபவர்கள் மீண்டும் குழந்தைப் பருவத்தை அடைகிறார்கள் என்பதே உண்மை, அதை அறியாது அவர்களைத் துன்புறுத்தி நாம் என்ன பயனை அடையப் போகிறோம்.

முதுமை அது கொடுமை!!

முதுமை அது கொடுமை!!

Re: முதுமை அது கொடுமை!!