இக்கரைக்கு அக்கரை பச்சை

இக்காலப் பெண்களை அலுவலகப் பணிக்கு செல்வோர், பணிக்கு செல்லாதோர் என இரு வகையாக பிரித்தால் இருவருக்குள்ளும் ஒருவர்மேல் ஒருவர்க்கு பொறாமை உண்டு. ஆனால் பணிபுரிந்த பெண்கள் குழந்தைகளுக்காக வேலையை உதறிவிட்டு வீட்டில் இருக்க நேரிடும்பொழுது சிறிது பொறாமை குறையும். குறையுமே தவிர குழந்தைகள் பள்ளிக்கு செல்ல ஆரம்பித்த பின் மீண்டும் தலைதூக்கும்.

பணிபுரியும் பெண்கள் படும் பாடு மிகவும் கொடுமை. இரு கண்களில் எந்த கண்ணை விடுவது என்பது போன்றது. வேலையையும் விடமுடியாது. குழந்தைகளையும் விடமுடியாது. குழந்தைகளை தாத்தா பாட்டியின் பொறுப்பில் விட்டவர்களுக்கு சிரமம் கொஞ்சம் குறைவு.

வேலையாட்களின் பொறுப்பில் விட்டவர்கள் நிலை மத்தளத்துக்கு இருபுறமும் இடி போன்றது. வேலையிலும் கவனம் கொள்ள இயலாது, வீட்டையும் முழுமையாக கவனிக்க இயலாது. எந்த நேரம் எந்த பிரச்சனைக்காக அழைப்பு வருமோவென பயந்துகொண்டு இருக்க வேண்டியிருக்கும்.

அலுவலகத்தில் முக்கியமான வேலையில் ஈடுபட்டிருக்கும்பொழுதோ, அலுவலக சந்திப்பின் பொழுதோ வீட்டில் இருந்து வந்த அழைப்பை எடுக்க இயலாத போது என்ன ஆயிற்றோ என்று வரும் பதட்டம்.
வீடு வந்து சேருமுன் இன்று என்ன பிரச்சனை காத்திருக்கின்றதோ என வருத்தம் குழப்பம் சோர்வு பதட்டம் அனைத்தும் கலந்த கலவையாகத்தான்
பணிபுரியும் பெண்கள் உள்ளனர். இவர்களுக்கு குழந்தைகளின் ஒவ்வொரு வளர்ச்சியிலும் பங்குபெற இயலாத வேதனை என்றுமே உண்டு.

அடுத்ததாக குழந்தைகளையும் வீட்டு வேலைகளையும் கவனித்துக்கொண்டு வீட்டின் எஜமானியாக இருக்கும் பெண்கள். வேலைக்குச் செல்லவில்லை என்று கூறினாலும் 24 மணிநேரமும் வேலை இருப்பவர்கள்.

வீட்டில் சும்மாதானே இருக்கிறாய் இதைச் செய்தால் என்ன? அதை ஏன் செய்யவில்லை என வீட்டினரிடமும், பொழுது போக இதை செய்யலாமே அதை செய்யலாமே என வெளியாட்களிடமும் அறிவுரை கேட்டுக்கொண்டு, ஏன் சிலநேரம் தன்னைத்தானே கேட்டுக்கொண்டு, நாள் முழுவதும் வேலை செய்து அலுத்துப்போவர், யாரும் இலவச அறிவுரை தர வந்து விடுவார்களோ என்ற பயத்துடன்.

இதற்கெல்லாம் சிகரம், குழந்தை நல்ல விஷயங்கள் செய்யும்பொழுது பாராட்டாத வாய் தவறு செய்யும் பொழுது தாயின் வளர்ப்பு என இடித்துரைக்கும். எந்த குழந்தையை வளர்ப்பதற்காக வேலையை விட்டோமோ, அக்குழந்தையே பள்ளிக்குச் சென்ற பின் 'நீ ஏன் வேலைக்குச் செல்லவில்லை, போ' என கூறும். வேலைகள் பல செய்தாலும் வேலையில்லாதவள் என பெயர்பெற்றோர்.

மொத்தத்தில் இவர்கள் அவர்களையும் அவர்கள் இவர்களையும் கொடுத்துவைத்தவர் என எண்ணிக்கொள்வர்.

நிஜம் தான் அருமையான கட்டுரை பகிர்வுக்கு நன்றி கிருஷ்ணா

ம்..........கட்டுரை நல்லா இருக்கு

நன்றி பானு அவர்களே !!!
நன்றி அம்மா :-)