மனம் விழுந்த குளம்

by **சிவா** Sat Nov 09, 2013 1:08 pm

வெற்றுக் குடத்தில்
வளையல்கள் மோதி
எழும் சிறு சத்தத்துடன்
செம்மண் சாலையில்
போய்க்கொண்டிருக்கிறாள்
அமைதியில் உறைந்த நிலத்தில்
அவள் கால்கள்
சிணுங்குகின்றன என்னிடம்
நீரின் குளிரில் நடுங்கும்
தாமரையென ஆகிறாள்
என்னைப் பார்த்து
விரையும் கால்களுக்குப் பின்னால்
அவளைப் பிடிக்கப் பார்க்கிறேன்
நிழலோ நீண்டு நழுவுகிறது
காற்றின் வெளியில்
அவள் பெயரை அழைக்கிறேன்
இன்னும் பயந்தவள்
தட்டான் பூச்சியாய் விரைகிறாள்
குளத்து நீரைக் குடத்தில் நிரப்பியவள்
என்னைப் பார்க்கிறாள்
குடம் நழுவிக் குளத்தில் விழுகிறது
எழும்பும் அலைகள்
எழுதத் தொடங்குகின்றன
எனக்கான அவளின் வார்த்தைகளை.

அய்யப்பமாதவன்