அனுபவமே ஆசான்!

by **krishnaamma** Wed Sep 18, 2013 8:44 pm

ஓர் இளைஞன் பாலைவனம் ஒன்றைக் கடக்க எண்ணி, தன்னைப் போன்ற மன உறுதிமிக்க நண்பர்கள் பலரைத் துணைக்கு அழைத்துக் கொண்டான். அவர்களிடம், ""நம்மோடு முதியவர்கள் யாரும் வரக்கூடாது. அவர்களது உதவியும் தேவையில்லை'' என்று கூறிப் பயணத்தைத் தொடங்கினான். அவரவரும் தமக்குத் தேவையான பொருட்களைச் சுமந்துகொண்டு அவனோடு சென்றனர்.

பல நாட்களாகப் பயணம் செய்த பின்பும் பாலைவனத்தைக் கடந்து செழிப்பான இடத்துக்கு அவர்களால் வர இயலவில்லை. இன்னும் எவ்வளவு தூரம் செல்ல வேண்டும் என்றும் அவர்களுக்குத் தெரியவில்லை. கொண்டு வந்த உணவும் நீரும் தீர்ந்து கொண்டிருந்தன. மேலும் இந்தப் பாலைவனத்தை எப்படிக் கடப்பது என்ற கவலை வேறு அனைவரையும் தொற்றிக் கொண்டது. எவ்வளவு தண்ணீர் குடித்தாலும் தாகம் அடங்கவில்லை. ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக் கொண்டு திகைத்துப் போனார்கள்.

ஒருவன் மட்டும் சற்று தூரம் ஒதுங்கிப் போனான். சிறிது நேரம் கழித்து வந்தவன், நேராகத் தலைவனிடம் போனான். ""இன்னும் கொஞ்ச தூரத்தில் தண்ணீர் கிடைக்கும்'' என்று உறுதியாகக் கூறினான். எல்லோருக்கும் வியப்பாகப் போய்விட்டது. ""எங்களோடு வந்த உனக்கு மட்டும் இது எப்படித் தெரிந்தது?'' என்று கேட்டனர்.

முதலில் சொல்லத் தயங்கிய அவன், நண்பர்களின் வற்புறுத்தல் காரணமாக, ""நான் எங்கு சென்றாலும் என் வயதான தந்தையை அழைத்துச் செல்வேன்; அல்லது ஆலோசனை கேட்டுச் செல்வேன். இப்போது இந்தப் பெட்டியில் அவரை வைத்துச் சுமந்துகொண்டுதான் வந்தேன். அவரிடம் கேட்டபோது, வெளியே வந்து சுற்றிலும் பார்த்தார். ஒரு பறவை பறந்து சென்றதைக் கண்டார். "இப் பறவை நீர்நிலை இருக்கும் இடத்தில்தான் வாழும். அதனால் அருகில் நீர்நிலை நிச்சயம் இருக்கும்' என்றார். அதைத்தான் நான் உங்களிடம் வந்து சொன்னேன்'' என்றான்.

தலைவனான நண்பன், அனுபவமே சிறந்த ஆசான் என்பதையும் வயதானோர் ஆலோசனைகளை மதிக்க வேண்டும் என்பதையும் உணர்ந்து கொண்டான்.

நன்றி - சிறுவர்மலர் -அ.கருப்பையா, பொன்னமராவதி.