எல்லாம் எமது கையில்

by **kirikasan** Wed Sep 04, 2013 6:47 pm

வானமடி வான் சரிந்து வீழ்ந்துடைந்த தென்றலறி
வாழ்விற் திகில் கொண்டவர்களே
ஆனபெருங் கடமைகளை ஆக்கலது அற்று பெரும்
அடிவானம் வீழ்ந்ததே யென்று
தேனமுதச் செல்லமலர்ச் சிறுமைகளில் மனமுழன்று
திரிவதனை விட்டேவாரும்,
வானமழை பூவொழுக வந்தவராம் தேவர்களும்
வாழ்த்துரைக்க வாழ்ந்துபார்ப்போம்

ஆனையொரு அடிமிதிக்க அடர்ந்தபசும் புல்வழுக்க
அடிசறுக்கி வீழ்ந்தது ஐயோ
போனதுவோ உயிர்பிழைத்து பெருநடையும் திரும்பிடுமோ
பிளிறலதும் உண்டோ வென்று
ஊனமுடை நினைவெழுந்து உள்ள மலர்க் காவழிய
உண்மைகளை உடைத்து வீழ்த்திச்‌
சேனை வகை யில்லை எனச் சிறுமை கொள்ளா தெழும் நடவும்,
சிறந்ததொரு வாழ்வு காண்போம்!

நீரிலிடை ஓடுமலை நிறுத்தவெனப் புறப்பட்டீர்
நெஞ்சத்து இனியோர்களே
சேரி(இ)மயச் சிகரமதைச் சூழ்முகிலும் கலையுமங்கு
சூரியனை நிறுத்திட வென்று
ஓரிரவு முழுதோடும் உயர்வானத் திங்கள் முகம்‌
உள்ளகரும்‌ மறைநீக்கிட
வாரி யடித் தெழுந்தோடி வாழ்விலதென் றாகிமனம்
வாடாதீர் வாழ்ந்து பார்ப்போம்

பூ விரியும் வானமெழும் புதுமேகம் மழைபொழியும்
புன்னகைத்து வழிநடப்பீர்.
காவி ஒருசேதியுடன் காலமகன் நடைநடந்து
காணுமென வாழ்வுதருவான்
ஏவி உழன்றோடிபல இன்னல்களை கண்டவரும்
இதமெனவே வாழ்வுகொண்டு
தாவி யலை ஓடுமென துள்ளிமகிழ்வோடுநல்ல
தமிழ் கூறி வெற்றிபெறுவோம்

by அசுரன் Wed Sep 04, 2013 11:01 pm

அருமையான கவிதை. முழுவதும் படித்தேன். யானை வீழ்ந்தாலும் எழுந்து சென்றது போல உண்மை உரைப்பதிலும் நாம் திடமுடன் இருக்கவேன்டும் என்று புரிந்தது சரிதானே அண்ணே