உடுப்பி - பயணக்கட்டுரை by க்ருஷ்ணாம்மா with போட்டோஸ் and வீடியோ :)

First topic message reminder :

நண்பர்களே ! நாங்க ( நான் , இவர், கிருஷ்ணா,ஆர்த்தி, அவளுடைய அப்பா அம்மா மற்றும் அவ தங்கை) எல்லோரும் போன வியாழன் அதாவது 20ம் தேதி பெங்களுரிலிருந்து கிளம்பி ஒரு 4 நாள் ஒரு சின்ன டூர் போயிட்டு வந்தோம். எங்க கிருஷ்ணா - ஆர்த்தி இன் முதல் கல்யாண நாளை கொண்டாடுவதற்காக இந்த ட்ரிப்  அந்த பயண அனுபவத்தை உங்களுடன் பகிரலாம் என்று இந்த 'பயணக்கட்டுரையை ' ஆரம்பிக்கிறேன். சில பல போடோக்களும் போடுகிறேன், இது ஒரு தொடர்பதிவு தொடர்ந்து படியுங்கோ



முதலில் நாங்கள் வியாழன் காலை கிளம்பினோம், எங்கு எங்கு போகணும் என்று நினைத்தோம் என்று முதலில் சொல்கிறேன். முதலில் ஸ்ரவணபெலகுலா பிறகு தர்மஸ்தலா அப்புறம் உடுப்பி அப்புறம் ஹோரநாடு என்று பிளான் பண்ணினோம். எல்லா இடங்களுக்கும் முன்பே போன் செய்து தங்கும் இடமும் ஏற்பாடு செய்து விட்டோம். கை இல் நிறைய snacks தேவையான துணி மணிகள், மருந்து மாத்திரைகள் , first  aid  சாமான்கள், தண்ணி என்று எல்லாம் எடுத்துக்கொண்டோம். விடியற்காலை 4 மணிக்கே எழுந்து  குளித்து கிளம்பிவிட்டோம். Xaylo ஏற்பாடு பண்ணி இருந்தோம், ஆரம்பமே தொல்லையானது, ஆமாம் .... 5.30 க்கு கிளம்பனும் என்று இருந்தோம் .... சரியான சமயத்துக்கு வரலை :(2 போன் செய்ததும் ஒரு வழியாக 6.30க்கு வந்தார் அந்த டிரைவர் மஞ்சு. இங்கு கர்நாடகாவில் நிறைய பேரின் பேர் மஞ்சுநாத் என்று இருக்கும். என் கணவர் சொல்வார்..." கொரியாவில் ஒரு கல்லை விட்டு எரிந்தால் அது 'கிம்' வீட்டில் விழும்"   அது போல இங்கு கல் போட்டால் அது 'மஞ்சு நாத் ' வீட்டில் தான் விழும் போல பிறகு எங்களின் பெட்டிகளை ஏற்றிக்கொண்டு ஒருவழியாக 7 மணிக்கு கிளம்பினோம். ஆரம்பமே late  என்று  எனக்கு கொஞ்சம் முடு அவுட்



ஏன் என்றால், நாங்கள் ஸ்ரவண பெலகுலாவில் பிரேக் பாஸ்ட் சாப்பிடுவது என்று முடிவெடுத்து இருந்தோம். அது போச்சு, எனவே வழி இல் ஏதாவது ஹோட்டல் இருக்கா என்று பாத்துக்கொண்டே போனோம். ஒரு சின்ன ஓபன் ஹோட்டல் பார்த்தோம். சாப்பிட இறங்கினோம் அருமையான 'மெத்  மெத்' இட்லி மற்றும் தோசை. விசாரித்ததில் அவர்கள் நாம் சாதாரணமாக செய்யும் அவல் தோசை மாவிலேயே இட்லியும் செய்கிறார்கள் என்று சாப்பிட்டு விட்டு எங்கள் பயணத்தை தொடர்ந்தோம். ஒரு 9.45 மணிக்கு நாங்கள்  ஸ்ரவண பெலகுலாவை அடைந்தோம். பிறகு தான் தெரிந்தது கீழிருந்து பார்த்தால் மலை மேலே இருக்கும் 'கோமடேஸ்வரர்' ஐ பார்க்க முடியாதாம். கீழிருந்து முழுக்க தெரியலை பாதி தான் தெரிந்தது, விசாரித்ததில் 650 படிக்கட்டுகள் ஏறணுமாம் ... ஐயோ என்னால் முடியாது பா.... என்றேன் நான். ஆனால் மத்தவா போகலாமே என்றேன். எனவே நான் மற்றும் என் சம்பந்தி மாமி இருவரும் வண்டி இலேயே இருப்பதாக முடிவேடுத்தேம். மத்தவர்கள் மேலே ஏறினார்கள். அந்த போட்டோகள்  இதோ

பாறையை தள்ளப்பார்க்கும் கிருஷ்ணா
தொடரும் ......

எங்க கிருஷ்ணாக்கு எப்பவும் பூக்கள், மரங்கள், ரோடு, பழங்கள், மிருகங்கள், மனிதர்கள் என்று எல்லாவற்றையும் படம் எடுக்கும் பழக்கம் உண்டு

சில அன்னபூரணி கோவில் போட்டோக்கள்

அந்த இடத்தில் ஒரு அபூர்வமான மரம் பார்த்தோம் அது பற்றி நாளை

இந்த இடமெல்லாம் போய்ப் பார்த்ததைவிட அதைத் தொகுத்து பயணக் கட்டுரை எழுதுகிறீர்களே அதற்குத்தான் எக்கச்சக்க பொறுமை வேண்டும். (படிக்கும்போது பள்ளிச் சுற்றுலா முடித்த கையோடு இப்படிப் பயணக் கட்டுரை எழுதச் சொல்வார்களே என்று பயந்தே பல சுற்றுலாக்களுக்குப் போனதில்லை). அதுவும் இவ்வளவு விலாவாரியாக ரசிக்கும்படி எழுதி வருவது ஏதோ தொடர்கதை படிப்பதைப்போன்ற உணர்வைத் தருகிறது.

4 நாள் சுற்றுலாவை இத்தனை நாட்கள் எழுதுகிறீர்கள் என்றால் நாங்களும் அங்கு சென்று வந்த உணர்வைப் பெறவேண்டும் என்கிற உங்களது நல்லெண்ணத்தைப் பாராட்டியே ஆகவேண்டும். நான் குடும்பத்துடன் உடுப்பி சென்றுவரலாம் என்று நினைத்திருந்தேன். இப்போது அது தேவையில்லை. இங்கேயே எல்லாம் பார்த்துவிட்டேன். உங்களால் எனக்கு சில ஆயிரங்கள் மிச்சம். கட்டுரையோடு சேர்த்து இதற்கும் நன்றி சொல்லவேண்டும் உங்களுக்கு.