யார் தெய்வம் ?

ஊரிலிருந்து வந்த தன் நண்பன் சரவணனை  அழைத்துக்கொண்டு , கோவிலுக்குச் சென்றான் சங்கரன் .

கோவிலில் ஒரே கூட்டமாக இருந்தது .    

" என்ன ஒரே கூட்டமா இருக்கு ? இன்னிக்கிக் கோவிலில் என்ன விசேஷம் ? " - சரவணன் கேட்டான் .

" இன்னிக்கி சுவாமி பிரேமானந்தா , " வள்ளித் திருமணம் " என்ற தலைப்பிலே இலக்கிய சொற்பொழிவு ஆற்றுகிறார் . அதுதான் இவ்வளவு கூட்டம் .அதில்லாம இன்னிக்கி வெள்ளிக்கிழமை வேற , அதான்  பெண்கள் கூட்டமும் அதிகமா இருக்கு ". என்றான் சங்கரன் .

கோவிலின் உள்ளே இருந்த மண்டபத்தில் , சொற்பொழிவு நடந்து கொண்டிருந்தது . மேடையில் சுவாமி பிரேமானந்தா அமர்ந்திருந்தார் . ஆறடி உயரம்; ஆஜானுபாகுவான தோற்றம் ; ஜடாமகுடம் ; நெற்றி நிறைய திருநீறு ; கழுத்தில் ருத்திராட்சம் , கையில் கமண்டலம் , விரித்த புலித்தோலின் மீது அமர்ந்து உரையாற்றிக் கொண்டிருந்தார் . ஆண்களும் , பெண்களும் மெய்மறந்து கேட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள் .
இலக்கிய சொற்பொழிவு முடிந்ததும் , சுவாமி பிரேமானந்தா பக்தர்களுக்குத் திருநீறும், ஆசியும் வழங்கத் தொடங்கினார் . ஆண்களும் , பெண்களும் வரிசையாக நின்று , அவர் காலில் விழுந்து வணங்கித் திருநீறும் ஆசியும் பெற்றனர் . சரவணன் முறை வந்ததும் , பிரேமானந்தாவின் காலில் விழுந்து ஆசி பெற்றான் . அவர் கொடுத்த திருநீரை வாங்கி நெற்றியில் பூசிக்கொண்டான் .

அடுத்து சங்கரன் முறை வந்தது. சங்கரன் எல்லோரையும் போல பிரேமானந்தாவின் காலில் விழுந்து வணங்கவில்லை . ஆனால் அவர் கொடுத்த திருநீரை மட்டும் வாங்கி நெற்றியில் பூசிக்கொண்டான் . இதை சரவணன் கவனித்துக் கொண்டிருந்தான் .

“ ஏண்டா சங்கரா ! நீ மட்டும் அவர் காலில் விழுந்து வணங்கவில்லை ? “

“ கோவில் வளாகத்தில் , தெய்வத்தைத் தவிர , வேறு யாரையும் வணங்குவதோ அல்லது காலில் விழுவதோ கூடாது . இது தெரியாதா உனக்கு ? “

“ ஒ அப்படியா ! இது எனக்குத் தெரியாதே ! “ என்றான் சரவணன் .

பிறகு அங்கிருந்த பிரசாதக் கடைக்குச் சென்று , முறுக்கும் , அதிரசமும் வாங்கிச் சாப்பிட்டுக் கொண்டே , நண்பர்கள் இருவரும் பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள் . பேச்சு அரசியலுக்குத் திரும்பியது . உடனே, சங்கரன் , சரவணனை நோக்கி

“ கோவில் வளாகத்தில், நம்முடைய குடும்பக் கதைகளைப் பேசுவதோ, அரசியல் பேசுவதோ கூடாது “ என்றான் .

“ சரிடாப்பா ! வாயை மூடிக் கொண்டேன் ! “ என்று சொல்லி சரவணன் வாயைப் பொத்திக் கொண்டான் . சிறிதுநேரம் சென்றது . அப்போது அங்கே கதர் சட்டையும், கதர் வேட்டியும் அணிந்துகொண்டு பெரியவர் ஒருவர் வந்தார் . அவரைக் கண்டவுடன் சங்கரன்,

“ ஐயா ! வணக்கம் ! “ என்று சொல்லிக்கொண்டே அவரது காலில் சாஷ்டாங்கமாக விழுந்து வணங்கினான் .

“ ஓ ! சங்கரனா ! நல்லா இருக்கியா ? வீட்டில் எல்லோரும் நலந்தானே ? “ என்று கேட்டார் அந்தப் பெரியவர் .

“ எல்லோரும் நலம்தான் ! தாங்கள் எப்படி இருக்கிறீர்கள் ? நலந்தானே ? “ என்று கேட்டான் சங்கரன் .

“ ஆண்டவன் அருளால் நான் நலமாக இருக்கிறேன் ! உனக்கு என்னுடைய ஆசிகள் எப்போதும் உண்டு ! “ என்று சொல்லிவிட்டு அந்தப் பெரியவர் விடைபெற்றார் .

இந்தக் கட்சியைக் கண்ட சரவணன் கடகடவென்று சிரித்தான் .

“ ஏண்டா சிரிக்கிறே ? “

“ ஊருக்குத்தான் உபதேசமா ? உனக்கு இல்லையா ? கோவில் வளாகத்தில் தெய்வத்தைத் தவிர , வேறு யாருடைய காலிலும் விழக்கூடாது என்று சொன்னாயே !, நீ மட்டும் அந்த மனுஷனுடைய காலில் விழலாமா ? அவர் என்ன தெய்வமா ? “ என்று கேட்டான் சரவணன் .

“ நிச்சயமாக ! அவர் எனக்குத் தெய்வம்தான் .எனக்குத் தமிழ் சொல்லிக் கொடுத்த ஆசிரியர் அவர். “ எழுத்தறிவித்தவன் இறைவன் ஆகும் “ என்ற முதுமொழியை நீ கேட்டதில்லையா ? மாதா , பிதா , குரு மூவரும் தெய்வத்திற்குச் சமமானவர்கள் . அவர்களை எப்போதும் வணங்கலாம் ; எந்த இடத்திலும் வணங்கலாம் ! “ என்றான் சங்கரன் .

சரவணன் வாயடைத்து நின்றான் .

நல்லா இருக்கு ஐயா ...............அருமையான கருத்து ! .............தெய்வத்துக்கு முன்னாலேயே அவர்கள் மூவரும் வருவதால் அவர்களை எங்கு வேண்டுமானாலும் வணங்கலாம்...............சூப்பர் ! .............

அருமை ஆனால் கதையின் தலைப்பு

.

mbalasaravanan wrote:அருமை ஆனால் கதையின் தலைப்பு

மேற்கோள் செய்த பதிவு: 1163821

கொஞ்சம் அவசரப்பட்டு " சுவாமி பிரேமானந்தா " என்று தலைப்பு இட்டுவிட்டேன் . " யார் தெய்வம் ? " என்று தலைப்பு போட்டிருந்தால் பொருத்தமாயிருந்திருக்கும்.

M.Jagadeesan wrote:.

mbalasaravanan wrote:அருமை ஆனால் கதையின் தலைப்பு

மேற்கோள் செய்த பதிவு: 1163821

கொஞ்சம் அவசரப்பட்டு " சுவாமி பிரேமானந்தா " என்று தலைப்பு இட்டுவிட்டேன் . " யார் தெய்வம் ? " என்று தலைப்பு போட்டிருந்தால் பொருத்தமாயிருந்திருக்கும்.

மேற்கோள் செய்த பதிவு: 1163856
உண்மை நண்பரே முடிந்தால் மாற்றி விடுங்களேன் , தயவு செய்து

எப்படி மாற்றுவது என்று தெரியவில்லையே !

கதையின் தலைப்பை மாற்றியதற்கு ரமணியன் ஐயாவுக்கு நன்றி !

ஐயா இந்த நேரத்தில் திருமதி. சுசீலா, திரு. சம்பந்தம், பள்ளி தமிழ் ஆசிரியர்களை நினைவு கூறுகிறேன்.நன்றி ஐயா. அருமையான கதை