தலையிருக்க வாலாடலாமா?

ஒரு காட்டில் பாம்பு ஒன்று மகிழ்ச்சியாக எந்தக் கவலையுமில்க்லாமல் வாழ்ந்து கொண்டு இங்குமங்குமாய்த் திரிந்து கொண்டிருந்தது. பாம்பின் தலை எங்கெல்லாம் போகிறதோ அதைத் தொடர்ந்தே வாலும் போக வேண்டியிருந்தது.
அதனால் வாலுக்குக் கொஞ்சம் வருத்தம் ஏற்பட்டது. உடனே அது தலையிடம் சொன்னது, ''எப்போதும் நான் ஏன் உன்னைத் தொடர்ந்து பின்னே வர வேண்டும்? நீ ஏன் என் பின்னால் ஒரு நாளைக்கு வரக் கூடாது? நான் மட்டும் என்ன தாழ்ந்து போய் விட்டேன். நீ மட்டும் என்ன உசத்தியாகி விட்டாய் ?'' என்று கேட்டது.

வாலின் முட்டாள் தனமான கேள்விக்குத் தலை பொறுமையாகப் பதிலளித்தது. ''என்னிடம் தான் கண் இருக்கிறது. நான் தான் பாதையைத் தெளிவாகப் பார்க்க முடியும். உன்னால் முடியாது. அதனால் எப்போதும் நான் முன்னே போகிறேன்" என்றது.

உடனே வாலுக்கு கோபம் வந்துவிட்டது. ''இதோ பார் ! நான் மட்டும் உன்னைப் பின் தொடர்ந்து வராவிட்டால் உன்னால் ஓட முடியுமா? அதையும்தான் பார்த்து விடலாம்'' என்று ஒரு மரத்தை பலமாகச் சுற்றிக் கொண்டது. பாவம் எவ்வளவு முயன்றும் தலையால் கொஞ்சம் கூட நகர முடியவில்லை. ''சரி எக்கேடும் கெட்டுப் போ!'' என்று வால் விட்ட வழியில் போகத் தொடங்கியது. வாலும் கண் மண் தெரியாமல் தலையை இழுத்துக் கொண்டு அதன் போக்கில் போனது. அப்படியே போய், கண் பார்வை இல்லாததால், மலையுச்சியிலிருந்து ஒரு மடுவில் விழுந்து வாலும் தலையும் மொத்தமாய் நொறுங்கிப் போயின.

அனுபவம், அறிவு என்ற கண்ணுள்ளவர்களைப் பின்பற்றுவதாலேயே நிம்மதியாக வாழ முடியும். முட்டாளின் அறிவுரையைக் கேட்டால் இப்படித்தான் நேரும்.

அண்ணா இது எங்களுக்கா சொல்லுறீங்க..?

உள்குத்து இருக்கு..?

உள்குத்தும் இல்லை, வெளிக்குத்தும் இல்லை! இது சிறுவர் கதை....

நீங்க என்ன தல Fan-ஆ.........

Tamilzhan wrote:உள்குத்து இருக்கு..?

:suspect: