அவசரக் குடுக்கை!

என்றுமில்லாதவாறு அவசர அவசரமாக புறப்பட்டுக் கொண்டிருந்தான் அகிலன்.தனது உடைகளைக் கூட சரிசெய்யாதவனாக தோலிலே பாடசாலை பேக்கை போட்டவனாக ஓட்டமும் நடையுமாக வீட்டைவிட்டு வௌியேறினான்.அவனது அம்மா உணவுண்ண அழைத்ததுகூட அவனது காதில் விழவில்லை.

முதல் நாள் அவனது வகுப்பாசிரியர் அவனை அழைத்து நாளை நேரத்துக்கு வந்து நீதான் வகுப்பறையை சுத்தம் செய்ய வேண்டும்.அப்படி நடக்காவிட்டால் கடுமையான தண்டனை கிடைக்கும் என்று எச்சரித்ததே அவனது அவசரத்துக்கு காரணமாகும்.

அவனது அவசரம் புரியாமல் அன்றைக்கென்று பேருந்தும் தாமதித்துக் கொண்டே இருந்தது.ஒரு இடத்தில் நிற்காமல் வீதியைப் பார்ப்பதும் அங்கும் இங்கும் நடந்தவனாக பதற்றத்துடன் இருந்தான்.பக்கத்தில் இருந்தவரிடம் அடிக்கடி நேரம் கேட்டு தொல்லைப்படுத்தியதால் அவரும் கடுப்பாகி,தம்பி உங்கப்பாட்ட சொல்லி கடிகாரம் வாங்கிக் கொள் என்று கூறி முறைத்தார்.




தூரத்தில் பேருந்து வரும் சத்தம் கேட்டதும் அவன் மனதில் பால் வார்த்தது போன்று இருந்தது.அவனின் பொறுமையை சோதிப்பது போல அப்பேருந்தும் அவன் எதிர்பார்த்ததாக இருக்கவில்லை.பொறுமையை இழந்தவனாக காத்திருந்து பயனில்லை என முடிவெடுத்தவனாக பாடசாலையை நோக்கி விரைந்தான்.அவன் கொஞ்சதுரம் சென்ற பின்னரேயே பேருந்தும் வந்தது. அவனது துரதிஸ்டம் பேருந்துக்கு கைகாட்டியும் அது பேருந்து தரிப்பிடம் இல்லாததால் அது நிற்காமலேயே சென்றது.

அவனை அழுகை ஆட்கொள்ளவே அழுது கொண்டே தனது நடையில் வேகத்தை அதிகரித்தான்.இடைக்கிடை அவனது வகுப்பாசிரியர் தடியுடன் வந்து விரட்டுவது போலவும் அடிப்பது போலவும் நினைவில் வந்து போக பாடசாலையை நோக்கி ஓட்டமெடுத்தான்.

அவசரப்படாமல் கொஞ்ச நேரம் நின்றிருக்கலாம்.என்று தன்னையே நொந்து கொண்டான்.அவனது அப்பா அவனை பார்த்து அவசரக்குடுக்கை என்று அடிக்கடி ஏசுவதை இப்போது நினைத்துக் கொண்டான்.

பாடசாலை கேட்டை அடையவும் பாடசாலை ஆரம்ப மணி அடிக்கவும் சரியாக இருந்தது.தனக்கு இன்று சரியான தண்டனைதான் கிடைக்கப்போகுது என்று விளி பிதுங்கியவனாக நடுக்கத்துடன் வகுப்பறைக்குள் நுழைந்தான்.வகுப்பறை சுத்தம் செய்யப்பட்டிருந்தது கண்டு இன்னும் பயம் அவனுக்கு அதிகரித்தது.

சக மாணவன் ஒருவன் ஓடி வந்து ,அகிலன் நம்மட சேர் இன்றைக்கு லீவாம்.இனி அவர் அடுத்த வாரம்தான் வருவாராம்.என்று சொல்லக் கேட்ட அகிலனுக்கு போன உயிர் திரும்மியது போல உணர்ந்தவனாக ஹாய் ஜாலி என வாய்விட்டே கத்திவிட்டான்.

எதிலும் அவரசப்படுவோர்தான் அதிகம் தோற்கிறார்கள்.
நிதானிப்போர் நிச்சயம் வெல்கிறார்.

கதை நன்று

அது சரி, யார் வகுப்பறையை சுத்தம் செய்தது?

அது சரி, யார் வகுப்பறையை சுத்தம் செய்தது? wrote:

அவனுக்கும் சில நண்பர்கள் வகுப்பில் இருக்கத்தானே செய்வார்கள் தோழரே!

 

பதறும் காரியம் சிதறும் ; பதறாத காரியம் சிதறாது